این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مهندسی شیمی ایران، جلد ۲۰، شماره ۱۱۶، صفحات ۸۴-۹۸
عنوان فارسی بررسی امکان افزایش درجه اکسایش پیش ماده های پایه فلزی و پایه کربنی با استفاده از فناوری پلاسما
چکیده فارسی مقاله روش تخلیۀ بار سد دی‌الکتریک (DBD) یکی از روش­های جدید تولید پلاسماست که با استفاده از آن می­توان به افزایش درجۀ اکسایش پیش‌ماده­های مختلف اقدام شود. در این پژوهش به امکان­سنجی استفاده از این روش برای افزایش درجۀ اکسایش پیش‌ماده‌های پایه‌کربنی (اکسیدگرافن و نانولوله­های کربنی) و پایه‌فلزی (نانومگنتیت و نانو‌آلومینا) اقدام شد. بدین منظور این نانوذرات قبل و بعد از انجام عملیات مذکور با روش‌های میکروسکوپ الکترونی روبشی گسیل میدان (FESEM)، طیف‌سنجی پراش انرژی پرتو ایکس (EDS)، تبدیل فوریه پرتو مادون قرمز (FT-IR) و طیف‌سنجی فرابنفش- مرئی (UV-Vis) شناسایی شدند و تغییرات درجۀ اکسایش آن‌هاارزیابی شد. هم‌چنین برای بررسی پایداری نانوذرات در محیط آبی از آزمون پتانسیل زتا استفاده شد. نتایج این پژوهش نشان داد که پس از اعمال فرایند پلاسما درصد وزنی عنصر اکسیژن در نانوذرات اکسیدگرافن و نانولوله‌های کربنی به‌ترتیب حدود 59% و 33% افزایش یافت. این در حالی است که این روش در افزایش درجۀ اکسایش نانواکسیدهای فلزی تأثیر قابل توجهی نداشت. در واقع بسته به نوع رادیکال­های اکسیژن تولیدی در فضای پلاسما گروه­های مختلفی مانند کربوکسیلیک اسید، هیدروکسیل، لاکتون و لاکتول بر رویسطح مواد پایه‌کربنی ایجاد شده است که این گروه­ها درجۀ اکسایش این مواد را افزایش داده است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله تخلیه بار سد دی الکتریک، DBD، اکسیدگرافن، نانولوله کربنی، نانو مگنتیت، نانو آلومینا،
عنوان انگلیسی An Investigation on the Probability of Enhance Oxidation State of Metal-Based and Carbon-Based Precursors by Using Plasma Technology
چکیده انگلیسی مقاله Dielectric barrier discharge technique (DBD) is a new methods for plasma formation which can be used to enhance the oxidation state of different materials. In this study, the probability of enhancing the oxidation state of carbon-based (graphene oxide and multi-walled carbon nanotube) and metal-based (nano-magnetite and nano-alumina) precursors was investigated. In this way, the oxidation state of the materials was evaluated by field emission scanning electron microscopy (FE-SEM), energy dispersive spectroscopy (EDS), Fourier-transform infrared spectroscopy (FT-IR), and ultraviolet-visible spectroscopy (UV-Vis) before and after the plasma process. In addition the dispersity of the nanoparticles in an aqueous solution was investigated by zeta potential method. The obtained results revealed that after the plasma processing, the weight percentage of oxygen element increased about 59% and 33% for graphene oxide and carbon nanotube samples, respectively. However, the metal-based materials were not affected by the plasma process. Indeed, depending on the type of produced oxygen radicals in the plasma space, different groups such as carboxylic acid, hydroxyl, lactone, and lactol groups can be formed on the surface of the carbon-based materials which led to the increasing of the oxidation state of the nanoparticles.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله تخلیه بار سد دی الکتریک, DBD, اکسیدگرافن, نانولوله کربنی, نانو مگنتیت, نانو آلومینا
نویسندگان مقاله مسعود طبرسا |
گروه صنایع گاز، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران

بهمن زارع نژاد |
گروه صنایع گاز، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران

نشانی اینترنتی https://www.ijche.ir/article_134418_5b928085bb0914a4960a427f41fc4e1e.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات