این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
رویش روانشناسی، جلد ۱۲، شماره ۵، صفحات ۱۰۹-۱۱۸
عنوان فارسی اثربخشی درمان‌ چشم انداز زمان بر خودپنداشت‌بدنی و درماندگی روان‌شناختی در زنان یائسه
چکیده فارسی مقاله پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان­چشم­انداز زمان بر خودپنداشت­بدنی و درماندگی­روان­شناختی در زنان یائسه انجام گردید. این مطالعه از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری تمامی زنان یائسه مراجعه کننده به مراکز بهداشتی-درمانی شهر مشگین­شهر در نیمه دوم سال 1401 بودند که از این تعداد 35 نفر به روش نمونه‌گیری دردسترس به عنوان نمونه انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (18 نفر) و گواه (17 نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایشی به مدت 6 هفته در جلسات 90 دقیقه‌ای درمان چشم­انداز­ زمانی زیمباردو (2012) شرکت کردند. برای جمع­آوری داده­ها از پرسشنامه خودتوصـــیف­گری بـــدنی (PSDQ، مارش، 1996) و مقیــاس افســردگی، اضــطراب و اســترس (DASS، لاوبیوند و لاوبیوند، 1995) استفاده شد. داده­های جمع­آوری شده با آزمون تحلیل واریانس چندمتغیری تجزیه و تحلیل شدند. یافته­ها نشان داد که با کنترل اثر پیش­آزمون بین میانگین پس آزمون خودپنداشت­بدنی و درماندگی روان­شناختی در دو گروه درمان­چشم انداز زمانی و گواه تفاوت معناداری در سطح 01/0 وجود دارد. می‌توان نتیجه گرفت که درمان­چشم انداز زمای می‌تواند بر افزایش خودپنداشت­بدنی و کاهش درماندگی روان­شناختی در زنان یائسه مؤثر باشد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله خودپنداشت‌بدنی، درمان‌ چشم انداز زمان، درماندگی روان‌شناختی، یائسگی.
عنوان انگلیسی The effectiveness of time perspective therapy on physical self-concept and psychological helplessness in postmenopausal women
چکیده انگلیسی مقاله The present study aimed to determine the effectiveness of time perspective therapy on physical self-concept and psychological helplessness in postmenopausal women. This study was semi-experimental with a pre-test and post-test design with a control group. The statistical population was all postmenopausal women who were referred to the health-treatment centers of Meshgin Shahr in the second half of 2022, of which 36 people were selected as a sample using the available sampling method and were randomly divided into two groups of test (n 18) and control (n17). The experimental group participated in 90-minute sessions of Zimbardo's time perspective therapy (2012) for 6 weeks. Marsh's (1996) Physical Self-Description Questionnaire (PSDQ) and the Depression, Anxiety, and Stress Scale (DASS) (Laubiond and Laubiond, 1995) were used to collect data. The collected data were analyzed by multivariate analysis of variance test. The findings showed that by controlling the effect of the pre-test, there is a significant difference between the post-test mean of physical self-concept and psychological helplessness in the two groups of time perspective therapy and control at the level of 0.01. It can be concluded that time perspective therapy can effectively increase physical self-esteem and reduce psychological helplessness in postmenopausal women.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله physical self-concept, time perspective treatment, psychological helplessness, menopause
نویسندگان مقاله فرزانه ابراهیمی | Farzaneh Ebrahimi
Ph.D Student in Psychology, Department of Psychology, Ardabil Branch, Islamic Azad University, Ardabil, Iran.
دانشجوی دکتری روانشناسی، گروه روانشناسی، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایران.

آذر کیامرثی | Azar Kiamarsi
Assistant Professor, Department of Psychology, Ardabil Branch, Islamic Azad University, Ardabil, Iran.
استادیار، گروه روانشناسی، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایران.

سمیه تکلوی | Somayyeh Taklavi
Assistant Professor, Department of Psychology, Ardabil Branch, Islamic Azad University, Ardabil, Iran.
استادیار، گروه روانشناسی، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایران.

نشانی اینترنتی http://frooyesh.ir/browse.php?a_code=A-10-9497-1&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده روانشناسی عمومی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات