این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
صفحه اصلی
درباره پایگاه
فهرست سامانه ها
الزامات سامانه ها
فهرست سازمانی
تماس با ما
JCR 2016
جستجوی مقالات
شنبه 22 آذر 1404
علوم تغذیه و صنایع غذایی ایران
، جلد ۱۸، شماره ۳، صفحات ۱-۱۰
عنوان فارسی
اثر پیشگیرانه تمرین هوازی اجباری، داوطلبانه و مکمل نانوکورکومین بر فیبروز آئورت ناشی از القای مزمن آدریامایسین در موشهای صحرایی سالمند
چکیده فارسی مقاله
سابقه و هدف: با وجود اثربخشی آدریامایسین در درمان انواع مختلف سرطان، عوارض قلبی_عروقی آن بویژه در سالمندان، چالش برانگیز شده است. هدف این مطالعه بررسی اثر پیشگیرانه تمرین هوازی اجباری، داوطلبانه و مکمل نانوکورکومین بر فیبروز آئورت ناشی از القای مزمن آدریامایسین در موشهای صحرایی سالمند بود. مواد و روشها: هفتاد سر موش صحرایی بالغ نر نژاد ویستار 12 هفتهای بهطور تصادفی به 10 گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. سالمندسازی بهوسیله تزریق دیگالاکتوز (100میلیگرم/کیلوگرم) ایجاد شد. گروههای تمرین هوازی اجباری پنج جلسه در هفته بهمدت شش هفته روی نوارگردان (25–54 دقیقه/روز، شیب 0%، سرعت 15-20 متر/دقیقه) دویدند. گروههای تمرین داوطلبانه شش هفته به چرخدوار اختیاری دسترسی داشتند. دو هفته آخر، 15 روز تزریق زیرصفاقی (1میلیگرم/کیلوگرم/روز) آدریامایسین/سالین و 14 روز القای نانوکورکومین (100میلیگرم/کیلوگرم/روز) با گاواژ اجرا شد. چهل و هشت ساعت پس از آخرین جلسه، موشها قربانی و آئورت صعودی برداشته شد. برای تجزیه و تحلیل بافتشناسی، رنگآمیزی تریکروم مالوری انجام شد. ضخامت منطقه کلاژن و الاستین اندازهگیری شد. یافتهها: تفاوت معنیداری در ضخامت الاستین بافت آئورت بین گروههای مختلف وجود نداشت (197/0p=). ضخامت کلاژن بهطور معنیداری در اثر تمرین داوطلبانه+آدریامایسین (003/0p=)، تمرین اجباری+آدریامایسین (001/0p<)، نانوکورکومین+آدریامایسین (001/0p<)، تمرین داوطلبانه+نانوکورکومین+آدریامایسین (001/0p<) و تمرین اجباری+نانوکورکومین+آدریامایسین (001/0p<) کمتر از گروه آدریامایسین بود. همچنین نسبت ضخامت کلاژن/الاستین در اثر تمرین داوطلبانه+آدریامایسین (003/0p=)، تمرین اجباری+آدریامایسین (001/0p<)، نانوکورکومین+آدریامایسین (002/0p=)، تمرین داوطلبانه+نانوکورکومین+آدریامایسین (015/0p=) و تمرین اجباری+نانوکورکومین+آدریامایسین (001/0p<) کمتر از گروه آدریامایسین بود. نتیجه گیری: تمام رویکردهای بهکار رفته در پژوهش حاضر ممکن است یک درمان با ارزش برای خنثی کردن افزایش فیبروز آئورت ناشی از آدریامایسین باشند که بخشی از آن بخاطر اثرات مثبت تمرین هوازی و همچنین تأثیر مفید نانوکورکومین بر سیستم قلبی_عروقی است.
کلیدواژههای فارسی مقاله
تمرین هوازی، آدریامایسین، نانوکورکومین، ناحیه الاستین و کلاژن، آئورت
عنوان انگلیسی
Preventive Effects of Forced and Voluntary Aerobic Exercises and Nanocurcumin Supplementation on Aortic Fibrosis Following Chronic Induction of Adriamycin in Aging Rats
چکیده انگلیسی مقاله
Background and Objectives: Despite the effectiveness of Adriamycin in the treatment of various types of cancer, its cardiovascular complications have become challenging, especially in the elderly. The aim of this study was to investigate the preventive effects of forced and voluntary aerobic exercise and nanocurcumin supplementation on aortic fibrosis following chronic induction of adriamycin in aging rats. Materials & Methods: Seventy 12-week-old male Wistar rats were randomly divided into 10 experimental and control groups. Aging was induced by digalactose (100 mg/kg). Forced aerobic training groups ran five sessions weekly for six weeks on a treadmill (25-54 minutes/day, slope 0%, speed 15-20 meters/minute). Voluntary exercise groups had access to a running wheel for six weeks. In the last two weeks, 15 days of subcutaneous injection (1 mg/kg/day) of adriamycin/saline and 14 days of nanocurcumin induction (100 mg/kg/day) by gavage were performed. Forty-eight hours after the last session, the rats were sacrificed and the ascending aorta was removed. Mallory's trichrome staining was performed for histological analysis. The thickness of the collagen and elastin area was measured. Results: There was no significant difference in elastin thickness of aortic tissue between different groups (p=0.197). Collagen thickness significantly due to voluntary-exercise+Adriamycin (p=0.003), forced-exercise+Adriamycin (p< 0.001), nanocurcumin+Adriamycin (p< 0.001), voluntary-exercise+nanocurcumin+Adriamycin (p< 0.001), and forced-exercise+nanocurcumin+Adriamycin (p< 0.001) was significantly lower than the Adriamycin group. Also, collagen/elastin thickness ratio due to voluntary-exercise+Adriamycin (p=0.003), forced-exercise+Adriamycin (p=0.001), nanocurcumin+Adriamycin (p=0.002), voluntary-exercise+nanocurcumin+Adriamycin (p=0.015), and forced-exercise+nanocurcumin+Adriamycin (p< 0.001) was less than Adriamycin group. Conclusion: All the approaches used in the present study may be valuable treatments to neutralize the increase in aortic fibrosis caused by Adriamycin, which is partly due to the positive effects of aerobic exercise and also the beneficial effect of nanocurcumin on the cardiovascular system.
کلیدواژههای انگلیسی مقاله
Aerobic exercise, Adriamycin, Nanocurcumin, Elastin and collagen area, Aorta
نویسندگان مقاله
فاطمه شریفی | F Sharifi
PhD, Exercise Physiology, Department of Sport Physiology, Faculty of Sport Sciences, University of Mazandaran, Babolsar, Iran
دکتری فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران
ولی الله دبیدی روشن | V Dabidi Roshan
Professor, Department of Sports physiology, Faculty of Physical Education and Sports Sciences, University of Mazandaran, Babolsar, Iran and Athletic Performance and Health Research Center, University of Mazandaran, Babolsar, Iran
استاد گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران و قطب علمی پایش سلامت ورزشی و پویش قهرمانی
نشانی اینترنتی
http://nsft.sbmu.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-4450-1&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده
fa
موضوعات مقاله منتشر شده
تغذیه
نوع مقاله منتشر شده
پژوهشی
برگشت به:
صفحه اول پایگاه
|
نسخه مرتبط
|
نشریه مرتبط
|
فهرست نشریات