این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
فیزیک زمین و فضا، جلد ۴۹، شماره ۳، صفحات ۵۷۹-۵۹۱
عنوان فارسی مدل‌سازی محلی میدان گرانی با استفاده از داده‌های ماهواره‌ای و روش کالوکیشن کمترین‌مربعات با رویکرد کووریانس بهبودیافته و ناحیه‌بندی در دریای عمان
چکیده فارسی مقاله دریای عمان، محل تلاقی دو صفحه تکتونیک اورآسیا و عربی و منطقه فرورانش مکران است. با وجود آن‌که اطلاع از رفتار و تغییرات محلی میدان گرانی، در مطالعه و مدل‌سازی ساختار پیچیده زمین‌ساختی در این‌محدوده از اهمیت بالایی برخوردار است، تاکنون کمتر به‌آن پرداخته شده است. در این‌پژوهش، از مشاهدات ماهواره‌ای SARAL/AltiKa استفاده شده است که به‌دلیل اندازه‌گیری در باند فرکانسی Ka، قدرت تفکیک مکانی و در نتیجه، ‌دقت ارتفاعی بالاتری نسبت به‌دیگر مأموریت‌های ارتفاع‌سنجی ماهواره‌ای دارد. از طرف دیگر، در اکثر روش‌های مورد استفاده در مدل‌سازی میدان گرانی زمین، برای ساده‌سازی محاسبات، دو فرض ایستایی و همسانگردی میدان گرانی لحاظ می‌شود که این دو فرض به‌معنای عدم‌وابستگی تابع گرانی به تغییرات آزیموت و موقعیت مشاهدات و نقاط داخل میدان بوده که چنین فرضی، همواره برقرار نیست. در این تحقیق، از رویکرد کووریانس بهبودیافته برای افزایش دقت تعیین کووریانس و ایده ناحیه‌بندی، به‌عنوان راه‌حلی برای کاهش اثرات منفی فرض ایستایی و همسانگردی در مدل‌سازی محلی میدان گرانی استفاده شده است. نتایج این‌پژوهش در 234 نقطه گرانی‌سنجی دریایی کنترل و مشخص شد که به‌کارگیری کووریانس بهبودیافته و ناحیه‌بندی، منجر به‌افزایش بیش از %39 (6/1 میلی‌گال) دقت مدل‌سازی محلی میدان گرانی به‌روش کالوکیشن کمترین‌مربعات در دریای عمان می‌شود. دقت حاصل ازمدلسازی محلی، در بعضی نواحی منطقه، تا 3/11 درصد (33/0 میلی‌گال) بالاتر از مدل‌های جهانی گرانی است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله مدل‌سازی محلی میدان گرانی، ارتفاع‌سنجی ماهواره‌ای، کالوکیشن کمترین‌مربعات، کوویانس بهبودیافته، ناحیه‌بندی،
عنوان انگلیسی Local gravity field modeling based on satellite altimetry observations and Least Squares Collocation with improved covariance and patching approach in Oman Sea
چکیده انگلیسی مقاله The Oman Sea is the meeting point of the Eurasian and Arabian tectonic plates, where the Makran subduction zone is located. Knowledge of the behavior and local changes of the gravity field is of great importance in the study and modeling of the complex tectonic structure in this area, which has been less addressed. In this research, SARAL/AltiKa satellite observations have been used, which has higher spatial resolution and, as a result, higher range precision due to the measurement in the Ka frequency band. The SARAL/AltiKa satellite altimetry data is used for the preliminary process. Then atmospheric delays, geophysical effects, cross-examination and mean dynamic topography model were corrected. After performing these corrections and reaching the geoid height in the study area, the EIGEN6C4 global model was used to remove the long wavelengths of the gravity field up to the degree and order 180 from the geoid height signal. As a result, the residual geoid height (∆N) are prepared as an input signal for the marine gravity modeling. On the other hand, in most of the other methods used in earth gravity field modeling, to simplify the calculations, two assumptions of stationarity and isotropy of the gravity field are taken into account, which means that the gravity function does not depend on the changes in the azimuth and the position of the observations. These assumptions are not always valid. In this research, in the first step the long-wavelength of input signal is removed. Then the process continued with residual geoid height. Next, the improved covariance approach is used to increase the accuracy of determining the covariance. Also the idea of patching is applied. Those three steps provide a solution to reduce the negative effects of the stationary assumption in the local modeling of gravity field. The results of this research in 234 ship borne gravimetric observations were evaluated. The improvement of quality of the covariance with the idea of patching and improved covariance approach enhanced the local modeling results of the gravity field. It was found that with patching, the field modeling accuracy was increased by 25.1% (1.04 mgal) with the Tscherning-Rapp 1974 approach and 11.6% (0.33 mgal) with the improved covariance approach. Similarly, the improved covariance approach also improved the local modeling of gravity field. Using this approach increases the accuracy of local modeling by 31.3% (1.27 mgal) without patching and by 18% (0.56 mgal) with patching. As a result, it was found that removing long-wavelength and using improved covariance and patching increases the accuracy of the local modeling of the gravity field with more than 39% (1.6 mgal) as compared to the Tscherning-Rapp 1974 covariance function without patching in the Oman Sea. Moreover, applying the mentioned approaches in region 1 with independent covariance shows 47% (2.25 mgal) increase in accuracy in the local modeling of the gravity field. This improvement is equivalent to 11.3%(0.33 mgal) higher accuracy than the available global gravity models.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله مدل‌سازی محلی میدان گرانی, ارتفاع‌سنجی ماهواره‌ای, کالوکیشن کمترین‌مربعات, کوویانس بهبودیافته, ناحیه‌بندی
نویسندگان مقاله زهره هاشمی |
گروه مهندسی نقشه‌برداری و ژئوماتیک، پردیس دانشکده‌های فنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

صباح راموز |
گروه مهندسی نقشه‌برداری و ژئوماتیک، پردیس دانشکده‌های فنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

عبدالرضا صفری |
گروه مهندسی نقشه‌برداری و ژئوماتیک، پردیس دانشکده‌های فنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

نشانی اینترنتی https://jesphys.ut.ac.ir/article_90624_ee53060f1a87a0d0c722d918443588df.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات