این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
سیاست، جلد ۴۶، شماره ۳، صفحات ۷۴۱-۷۵۹
عنوان فارسی ساخت و تثبیت "دیگری" در روابط خارجی ایران از تکوین حکومت صفوی (۹۰۷ق/ ۱۵۰۲م) تا ده سال نخست تأسیس نظام جمهوری اسلامی (۱۳۶۸ش/ ۱۹۸۹م)
چکیده فارسی مقاله این مقاله تلاشی است برای تحلیل و ارزیابی مسئلۀ "دیگری" در تاریخ روابط خارجی ایران از منظر جامعه‌شناسی تاریخی در روابط بین‌الملل. نویسنده در چارچوب رویکرد جامعه‌شناسی تاریخی و استفاده از تکنیک تبیین روایی از این رهگذر مسئلۀ "دیگری" را در روابط خارجی ایران برمی‌کاود. به‌لحاظ زمانی این مقاله دورۀ کلان تاریخی متعاقب تکوین حکومت صفوی تا ده سال نخست تأسیس نظام جمهوری اسلامی را در برمی‌گیرد. به نظر نویسنده با توجه به رویدادهای داخلی و خارجی مرتبط با روابط خارجی ایران، عنصر "دیگری" در عصر صفوی با توجه به تضاد مذهبی یا درون‌دینی با عثمانی سنی‌مذهب تکوین یافت، در اعصار قاجار و پهلوی با توجه به مواجهۀ ایران با قدرت‌های بزرگ سدۀ نوزدهم میلادی و ابرقدرت‌های جنگ سرد به‌ترتیب تحول و تداوم یافت، و در عصر جمهوری اسلامی در سایۀ تأسیس نظام جمهوری اسلامی تثبیت شد و به اوج نهادینگی رسید.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله ایران، پهلوی، جمهوری اسلامی، دیگری، روابط خارجی، صفویه، قاجار،
عنوان انگلیسی HISTOTY OF THE "OTHER" IN IRAN'S FOREIGN RELATIONS FROM THE EMERGENCE OF THE SAFAVID STATE (1502 A.D.) TO THE FIRST DECADE OF THE FOUNDING OF THE ISLAMIC REPUBLIC REGIME (1989 A.D.)
چکیده انگلیسی مقاله This paper is an attempt to examine, with narrative explanation technique, the notion of the “other” in the history of Iran’s foreign relations from the perspective of Historical Sociology in International Relations. It covers the historical period following the founding of the Safavid state in 1502 A.D. through the first decade of the Islamic Republic (1989 A.D.).From the perspective of how the “other” is perceived, and based on theoretical and methodological considerations, Iran’s foreign relations are divided into three periods; in the Safavid period, it is the internal events that affect the way the “other” is perceived. In the Qajar and Pahlavi eras, however, it is the external developments that shape the way the “other” is seen. In the Islamic Republic, it is both the internal and external events that affect this perception of the “other” in the country’s foreign relations. Based on the above-mentioned ideas, it is suggested that the perception of the “other” in Iran’s foreign relations go through the phases of emergence, transformation, and establishment within a framework of a chain of narratives regarding internal and external developments. In this process, one should also consider the role of human beings, and the main decision-making actors and their influence on the perception of the “other”. It is suggested that during the Safavid period, it is the inter-religious conflicts vis-à-vis the Sunni Ottoman Empire that shape the perception of the “other”. This perception was transformed during the Qajar and Pahlavi eras in confrontation with major colonial powers of the 19th century and continued during the Cold War era. Finally, it reached its peak and was institutionalized in the first decade of the Islamic Republic. To sum up, affected by the internal and the external events, the “other” evolves from the construction phase to the establishment phase in the history of Iran’s foreign relations.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Foreign relations, Islamic republic, other, Pahlavi, Qajar, Safavid
نویسندگان مقاله سیدعلی منوری |
استادیار گروه روابط بین‌الملل دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه خوارزمی

نشانی اینترنتی https://jpq.ut.ac.ir/article_59181_000b78a2c43ee1d3377562f5df4f1e88.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات