این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مهندسی عمران امیرکبیر، جلد ۵۵، شماره ۱۱، صفحات ۹-۹
عنوان فارسی حذف سولفات از آب با استفاده از نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم
چکیده فارسی مقاله بیش‌ترین میزان حذف سولفات در غلظت 1 گرم بر لیتر جاذب برابر44/3 میلی‌گرم بر گرم جاذب یا 2/17 درصد، در pH برابر 3، 22/2 میلی‌گرم بر گرم یا 2/22 درصد ، در زمان 90 دقیقه برابر 25/4 میلی‌گرم بر گرم یا 5/42 درصد و دمای20 درجه سانتی‌گراد برابر51/2 میلی‌گرم بر گرم یا 1/25 درصد بدست آمد. متوسط اندازه نانو ذرات دی‌اکسید تیتانیوم توسط میکروسکوپ روبشی قبل از جذب سولفات، 7/33 نانومتر و بعد از جذب سولفات به 3/48 نانومتر افزایش یافت. در EDX در اندازه گیری توسط EDX مشخص شد که نانو ذرات دی‌اکسید تیتانیوم قبل از جذب سولفات و در حالت خالص عمدتا از تیتانیوم و اکسیژن، و بعد از جذب سولفات علاوه بر تیتانیوم و اکسیژن وجود عنصر گوگرد مشاهده شد که بیانگر جذب سطحی سولفات بود. در انداره گیری سطح ویژه ((BET: سطح ویژه بیرونی، متوسط قطر خلل و فرج و حجم خلل و فرج نانو ذرات دی‌اکسید تیتانیوم به ترتیب: 4/45 متر مربع بر گرم، 3/22 نانومتر و 253/0 سانتی‌متر مکعب بر گرم بدست آمد. در محاسبه ثابت‌های ترمودینامیکی °GΔ (مقدار انرژی آزاد گیپس) منفی بدست آمد که بیانگر خودیه‌خودی واکنش بود. بنابراین واکنش برای انجام به انرژی نیاز ندارد.°HΔ یا آنتالپی واکنش نیز دارای علامت مثبت می‌باشد که نشان می‌دهد واکنش حذف در این حالت گرماگیر بوده و آنتروپی یا S°Δ واکنش با توجه به این که مثبت می‌باشد، بیانگر افزایش بی‌نظمی در این واکنش است. .
کلیدواژه‌های فارسی مقاله دی اکسید تیتانیوم، سولفات، ایزوترم جذب، آب، نانو،
عنوان انگلیسی Sulfate removal from wate using TiO2 nanoparticles
چکیده انگلیسی مقاله . The highest sulfate removal percentage was achieved at a concentration of 1 gram per liter of adsorbent, which was 3.44 milligrams per gram of adsorbent or 17.2%. At pH 3, it was 2.22 milligrams per gram or 22.2%. At a time of 90 minutes, it was 4.25 milligrams per gram or 5.42%. And at a temperature of 20 degrees Celsius, it was 2.51 milligrams per gram or 1.25%. In the SEM analysis, the average size of titanium dioxide nanoparticles increased from 7.33 nanometers before sulfate adsorption to 3.48 nanometers after sulfate adsorption. In the EDX analysis, it was found that titanium dioxide nanoparticles, in their pure state before sulfate adsorption, consisted mainly of titanium and oxygen, while after sulfate adsorption, sulfur was observed in addition to titanium and oxygen, indicating the surface adsorption of sulfate. In the BET measurement, the specific surface area, average pore diameter, and pore volume of titanium dioxide nanoparticles were determined as 45.4 square meters per gram, 22.3 nanometers, and 253.0 cubic centimeters per gram, respectively. The calculation of thermodynamic constants, ΔG° (gypsum free energy), yielded negative values, indicating the spontaneity of the reaction. Furthermore, ΔH° (enthalpy) was positive, indicating the endothermic nature of the adsorption process, and ΔS° (entropy) was positive, indicating an increase in disorder during the reaction. The Langmuir isotherm equation provided a better fit with a correlation coefficient (R²) of 0.994. This better fit suggests a more favorable mechanism of adsorption.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله دی اکسید تیتانیوم, سولفات, ایزوترم جذب, آب, نانو
نویسندگان مقاله شهریار مهدوی |
گروه علوم ومهندسی خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ملایر، ملایر، ایران

بهناز طاهری نیا |
دانشگاه ملایر

امیر حسین سیاح زاده |
'گروه عمران، دانشکده عمران و معماری، دانشگاه ملایر، ملایر، ایران

نشانی اینترنتی https://ceej.aut.ac.ir/article_5260_53c0319edba26e75cd20b939c2f8accf.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات