این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
نقد زبان و ادبیات خارجی، جلد ۱۵، شماره ۲۱، صفحات ۱۹۹-۲۱۶
عنوان فارسی تحلیل تطبیقی رمان های روبو و براهنی با محوریت قاعده "نظریه در داستان" و خلق "ابررمان"
چکیده فارسی مقاله امروزه برخی رمان‌نویسان صرفاً به نقل داستان در رمان خود اکتفا نمی‌کنند، بلکه در خلال روایت داستان از خواننده، راوی و شخصیت‌های داستان درباره نحوه نگارش اثر خود سوال می‌کنند. این شیوه که در رمان‌های سه گانه فرانسوی به نام‌های اورتانس زیبا(1985)، ربودن اورتانس (1987) و تبعید اورتانس (1990)[1] نوشته ژاک روبو[2] بکار رفته است، قاعده اولیپنی " نظریه در داستان" را تداعی می‌کند. این قاعده شامل گنجاندن نظریات گروه اولیپو[3] در روایت است. این شیوه بیان نظریه در خلال داستان در رمان رضا براهنی با نام آزاده خانم و نویسنده‌اش (1997) نیز دیده می شود. از آنجا که پیشتر براهنی به خاطر کاربرد این سبک و سایر سبک های نوشتاری  اش در زمره نویسندگان پسا مدرن قرار داشت با مشاهده مشخصه‌های اولیپینی چنین استنباط می شود که براهنی با خلق این "ابررمان" بیشتر به ادبیات اولیپو متمایل است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله نظریه در داستان، براهنی، روبو، گروه اولیپو، رمان پسامدرن، ابررمان،
عنوان انگلیسی The comparative study on the creation of "hyper-novel" at Roubaud and Baraheni from the notion of "Theoria in fabula"
چکیده انگلیسی مقاله Contemporary literature is constantly searching for its own identity. It is this return to oneself that encourages the "broken down" form of the early twentieth century and gives it a certain freshness. From then on, the novelist questions the reader about his novelistic writing and his fabrication within fiction. This process of self-referentiality in Roubaud's novel or lipian trilogy (La Belle Hortense, L'Enlèvement d'Hortense, L'Exil d'Hortense) leads us to the constraint of "Theoria in fabula" which consists in inserting the typical oulipian processes. in fictional fiction. One wonders how this metatextual process develops in Baraheni's novel titled Azade Khanom and His Novelist (second edition). The characteristics of "Theoria in fabula" studied in this article offer an original aspect of the metatextual in Baraheni; This allows us to implement a new readability of the Iranian novel and to draw parallels between the latter and the Oulipian novel.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله نظریه در داستان, براهنی, روبو, گروه اولیپو, رمان پسامدرن, ابررمان
نویسندگان مقاله الله شکر اسداللهی |
دانشگاه تبریز

محمد حسین جواری |
دانشگاه تبریز

زینب صدقیان |
دانشگاه تبریز

نشانی اینترنتی https://clls.sbu.ac.ir/article_100096_e2cb0b975e89fae6b24ec4371564e94a.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات