این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
دنیای نانو، جلد ۱۹، شماره ۷۰، صفحات ۵۲-۵۹
عنوان فارسی نانوساختارها به عنوان حامل‌های گسیلنده‌های الکترون اوژه برای بهینه‌سازی عملکرد آنها در درمان سرطان
چکیده فارسی مقاله الکترون‌های اوژه (AE) از واپاشی‌های گیراندازی الکترون یا تبدیل داخلی رادیوایزوتوپ‌هایی مانند ، ، ، ، حاصل می‌شوند. این الکترون‌های کم انرژی، انرژی خود را در فاصله‌ی نانومتر تا میکرومتر تخلیه می‌کنند که منجر به انتقال انرژی خطی بسیار بالا شده و موجب تخریب کامل یاخته‌های سرطانی می‌شوند. داروهای حامل گسیلنده‌های AE پتانسیل بالقوه‌ای برای درمان سرطان دارند. بیشترین تخلیه‌ی انرژی الکترون‌های اوژه در رخ می‌دهد و قطر رشته‌های دوتایی DNA در حدود است و اگر AE ها در مجاورت هسته‌ی یاخته گسیل شوند، رشته‌های DNA به طور کامل تخریب ‌می-شوند. رادیونوکلیددرمانی هدفمند که با انتقال رادیونوکلید توسط نانوساختارها به منظور درمان سرطان انجام می‌شود، تاثیر مهمی در موفقیت فرایند درمان دارد. از نظر پزشکی انتقال رادیوایزوتوپ‌های مهم با استفاده از نانوساختارهای غیرارگانیک و ارگانیک در توسعه‌ی رادیوداروها نقش مهمی دارد. به دلیل بالا بودن نسبت سطح به حجم نانوذرات امکان اتصال تعداد زیادی پلیمر و یا مولکول فعال بیولوژیکی حامل داروهای درمانی و یا عناطر تشخیصی و تصویربرداری، به سطح آنها وجود دارد که پیوند قوی با دریافت‌کننده‌های حسی یاخته‌های تومور را فراهم می‌کند. علاوه بر آن، گسیل فوتوالکترون‌ها و الکترون‌های اوژه از سطح نانوذرات در سیستم‌هایی که در آنها نانوذرات با عدد اتمی بالا به عنوان حامل‌های گسیلنده‌های AE به کار روند، نیز رخ می‌دهد، که اثربخشی درمان را به مقدار بسیار قابل توجهی افزایش می‌دهد و میزان زنده‌مانی بیماران در این شیوه افزایش می‌یابد که به دلیل نفوذ و ماندگاری بیشتر رادیودارو در حضور نانوذرات فلزی است. بنابراین، نوع نانوساختارها و طراحی آنها اهمیت ویژه‌ای می‌یابد. در این مقاله، ویژگی‌های الکترون‌های اوژه و انتقال گسیلنده‌های آنها با استفاده از نانوساختارها در درمان سرطان مورد بررسی قرار می‌گیرد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله الکترون اوژه،انتقال انرژی خطی،تومور،نانوساختار،
عنوان انگلیسی Nanostructures as carriers of Auger electron emitters for optimizing function of them in cancer therapy
چکیده انگلیسی مقاله Auger electrons (AEs) are emitted by radionuclides such as , , , that decay by electron capture or internal conversion . These low energy electrons deposit their energy over nanometer-micrometer distance which results in high linear energy transfer that leads to lethal damage in cancer cells. Therefore, radiotherapeutics including the AE-emitting radionuclides have great potential for cancer treatment. The highest energy deposition occurs in , and the diameter of double-strand DNA is about , hence, when AEs are released in the vicinity of the cell nucleus, they can cause lethal double DNA strand breaks. Targeted radionuclide therapy in which radionuclides are carried by nanostructures can be very successful in cancer treatment. Transportation of important radionuclides using organic and inorganic nanostructures has an important role in development of radiotherapeutics and radionuclide therapy. The high surface area to volume ratio of nanoparticles makes them suitable for adding polymers or biologically active molecules including therapeutic or diagnostic elements which have high affinity to the receptors on tumor cells. Therefore, simultaneous imaging and radiotherapeutic is possible. In addition, using high-Z nanoparticles increases the emission of photoelectrons and Auger electrons resulting the more effectiveness of the treatment. Therefore, nanostructure materials and design are very important. In this paper, we discuss the properties of Auger electron and the the transportation of Auger electron emitters by nanostructures in cancer therapy.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله الکترون اوژه,انتقال انرژی خطی,تومور,نانوساختار
نویسندگان مقاله لیلا نادری |
فیزیک، دانشکده فیزیک، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران

نشانی اینترنتی https://donyayenano.ir/article_705008_49c4067fae7d3b3f7effa057a62eb653.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات