این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
سلول و بافت، جلد ۱۱، شماره ۴، صفحات ۲۶۲-۲۷۴

عنوان فارسی تغییرات مورفولوژیک بافت ریه در پی دریافت نانوذره نقره تولید شده با روش سنتز زیستی در موش‌های صحرایی نر ویستار تمرین کرده
چکیده فارسی مقاله هدف: هدف از این پژوهش بررسی میزان آسیب بافت ریه موش‌های صحرایی تمرین کرده، ناشی از دریافت دوز بالای نانوذره بیولوژیک نقره است.
مواد و روش‌ها: 30 سر موش صحرایی نر در 6 گروه کنترل سالم، نانونقره، تمرین هوازی، تمرین بی‌هوازی، نانونقره + تمرین هوازی، نانونقره+ تمرین بی‌هوازی به‌صورت تصادفی ساده تقسیم شدند. ابتدا گروه‌های تمرین به‌مدت 10 هفته با پروتکل هوازی و بی‌هوازی به ‌تمرین پرداختند. سپس تزریق درون صفاقی نانوذرات نقره تولید شده توسط قارچ فوزاریوم، به‌ازای10 درصد وزن بدن هر رت در 5 نوبت انجام گرفت و پس از 48 ساعت از آخرین تزریق، رت‌ها بی‌هوش شده و نمونه‌گیری صورت پذیرفت. نمونه‌ها با رنگ‌آمیزی هماتوکسیلین- ائوزین و توسط میکروسکوپ نوری عکس‌برداری و مورد مطالعه قرار گرفتند.
نتایج: نتایج نشان داد تمرین بی­هوازی درکاهش وزن رت‌ها به‌صورت معنی‌داری موثر بود (045/0=p). هم‌چنین اکسیژن مصرفی در تمامی گروه‌ها به‌جز گروه دریافت کننده نانونقره، نسبت به گروه کنترل افزایش داشت (000/0=p).  هم‌چنین تزریق نانونقره بیولوژیک موجب التهاب و پرخونی در بافت ریه رت‌های بدون تمرین شد. اما در گروه تمرین بی‌هوازی التهاب و پرخونی نسبت به گروه ‌هوازی کمتر بود.
نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد تزریق نانوذره نقره تولید شده به‌روش زیستی موجب عارضه‌های ساختاری بافت ریه رت‌های نر ویستار شود. هم‌چنین نتایج پژوهش حاضر نشان داد پیش آمادگی بدنی بی‌هوازی نسبت به هوازی در کاهش این اثرات سودمندتر است.
 
کلیدواژه‌های فارسی مقاله پروتکل تمرین هوازی،پروتکل تمرین بی هوازی،نانو ذرات نقره بیولوژیک،

عنوان انگلیسی Morphological changes in lung tissue following the uptake of silver nanoparticles produced by biosynthesis in trained male Wistar rats
چکیده انگلیسی مقاله Aim: Therefore, this study aimed to investigate the amount of lung tissue damage in trained rats due to biological silver nanoparticles.
Material and Methods: 30 male rats were divided into 6 groups of healthy control, nano-silver, aerobic training, anaerobic training, nano-silver + aerobic training, nano-silver + anaerobic training. First, the training groups trained with the aerobic and anaerobic protocol for 10 weeks. Then, intraperitoneal injection of silver nanoparticles was injected 5 times per 10% of the  bodyweight of each rat, and 48 hours after the last injection, the rats were anesthetized and sampled. The samples were photographed and studied by hematoxylin-eosin staining with a light microscope.
Results: The results showed that anaerobic exercise was significantly effective in weight loss in rats (p = 0.045). Also, oxygen consumption increased in all groups except the group receiving nano-silver compared to the control group (p = 0.000). Injection of biological nano-silver also caused inflammation and hyperemia in the lung tissue of untrained rats. However, in the anaerobic training group, inflammation and hyperemia were less than in the aerobic group.
Conclusion: It seems that injection of biologically produced silver nanoparticles causes structural complications in the lung tissue of male Wistar rats. Also, the results of the present study showed that anaerobic pre-conditioning is more beneficial than aerobic in reducing these effects.
 
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله پروتکل تمرین هوازی,پروتکل تمرین بی هوازی,نانو ذرات نقره بیولوژیک

نویسندگان مقاله فاطمه پورمند |
گروه فیزیولوژی ورزشی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران

سیدجواد ضیا الحق |
گروه فیزیولوژی ورزشی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران

سحر ملزمی |
گروه پزشکی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران


نشانی اینترنتی https://jct.araku.ac.ir/article_243045_87aff9cdb78b1ad00c03a6b33c8e872a.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات