این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
صفحه اصلی
درباره پایگاه
فهرست سامانه ها
الزامات سامانه ها
فهرست سازمانی
تماس با ما
JCR 2016
جستجوی مقالات
سه شنبه 2 دی 1404
علوم و فناوری کامپوزیت
، جلد ۷، شماره ۲، صفحات ۹۴۱-۹۴۸
عنوان فارسی
مقایسهی بهبود استحکام حاصل از ایجاد شیار در صفحه خارجی چسبنده با پخزدن چسبنده در اتصالات چسبی تکلبهای
چکیده فارسی مقاله
در این پژوهش، برای ارزیابی بهبود استحکام اتصال چسبی تکلبهای دو نوع از تغییر هندسی چسبنده به صورت عددی و آزمایشگاهی مورد مطالعه قرار گرفت. پخزدن چسبنده و ایجاد شیار خارجی در چسبنده به عنوان روشهایی برای اصلاح اتصال چسبی تکلبهای در نظر گرفته شد. زاویهی پخ در چسبنده به صورتی انتخاب شد که سرتاسر طول همپوشانی توسط پخ پوشش داده شود. از طرف دیگر مقدار بهینهی عمق، پهنا و فاصله از انتهای طول همپوشانی به عنوان متغیرهای اصلی شیار خارجی ایجاد شده در چسبنده توسط مدلسازی-های اجزاءمحدود به دست آمد. سپس، اتصالات چسبی تکلبهای شامل اتصال ساده و اتصالات بهبود یافته با روش پخ زدن و ایجاد شیار ساخته و آزمون تجربی گرفته شدند. نتایج آزمایشگاهی نشان می-دهد که هر دو روش پخزدن چسبنده و شیاردار کردن چسبنده، استحکام اتصال چسبی را به طور قابل توجهی افزایش میدهند. همچنین بار شکست اتصالاتی که توسط پخ اصلاح شده بودند اندکی از بار شکست اتصالاتی که با شیار بهبود داده شده بودند کمتر بود که نتایج عددی نیز این نکته را نشان میدهد. نتایج تحلیلهای اجزا محدود و تستهای تجربی صورت گرفته نشان میدهد که هر دو روش ایجاد شیار در سطح خارجی چسبنده و پخ زنی چسبنده می-توانند به میزان قابل توجهی استحکام اتصال را بهبود دهند
کلیدواژههای فارسی مقاله
اتصال چسبی تکلبهای،بهبود استحکام،مدلسازی اجزاء محدود،روش آزمایشگاهی،بار شکست،
عنوان انگلیسی
Strength improvement by mean of adherend notching and adherend taper in the adhesive single lap joints
چکیده انگلیسی مقاله
In this paper, in order to evaluate the strength improvement of adhesive single lap joints (SLJs), two kinds of adherend geometrical modifications were studied numerically and experimentally. Adherend tapering and adherend notching were considered as the SLJ modification approaches. The taper angle was assumed so that the whole overlap length covered by the taper. On the other side, the optimum values for depth, width and distance from overlap ends as the major notch parameters were acquired by using finite element simulation. Then, the simulated SLJs including an unmodified joint and the modified ones with taper and notch were fabricated and experiments were performed on them. The experiments revealed that both adherend tapering and adherend notching modification methods increase the SLJs strength significantly. In addition, the failure loads of the SLJs with taper modification are a bit less than the failure loads of the ones with notch modification. A similar observation was seen in the results of finite element analyses. The finite element analysis and the experimental results showed that both outer notch and taper modification method could increase the strength of the SLJs significantly.
کلیدواژههای انگلیسی مقاله
اتصال چسبی تکلبهای,بهبود استحکام,مدلسازی اجزاء محدود,روش آزمایشگاهی,بار شکست
نویسندگان مقاله
بهادر بهرامی |
دانشجوی دکترا، مهندسی مکانیک، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران
مجیدرضا آیت الهی |
استاد، مهندسی مکانیک، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران
محمدجواد بیگرضایی |
دانشجوی کارشناسی ارشد، مهندسی مکانیک، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران
نشانی اینترنتی
https://jstc.iust.ac.ir/article_44766_ac3935bb85cee4f3432a4d9ad48819c6.pdf
فایل مقاله
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده
fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به:
صفحه اول پایگاه
|
نسخه مرتبط
|
نشریه مرتبط
|
فهرست نشریات