این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله حقوقی بین المللی، جلد ۳۸، شماره ۶۴ (بهار- تابستان)، صفحات ۱۸۱-۲۱۴
عنوان فارسی دامنه شمول آیین‌های اجباری حل اختلاف کنوانسیون حقوق دریاها در پرتو آرای قضایی و داوری
چکیده فارسی مقاله سازِکار حل اختلاف کنوانسیون­ 1982 ملل متحد در خصوص حقوق دریاها بر چهار آیین قضایی و داوری بنا نهاده شده است؛ بدین گونه که دیوان بین ­المللی دادگستری، دیوان بین­ المللی حقوق دریاها و دادگاه­های داوری موضوع ضمیمه­ های هفتم و هشتم کنوانسیون به‌طور موازی واجد صلاحیت اجباری رسیدگی به اختلافات ناشی تفسیر یا اجرای کنوانسیون هستند. با این وصف، دامنه شمول آیین ­های اجباری بنابر مواد 297 و 298 کنوانسیون محدود شده است. از یک سو، ماده 297 پاره­ای از اختلافات را از حوزه شمول آیین ­های اجباری خارج می­کند و از سوی دیگر، طبق ماده 298 هر کشور متعاهد مجاز است انواع مشخصی از اختلافات را از شمول آیین ­های اجباری مستثنا کند. ساختار پیچیده و واژه ­پردازی مبهم این دو ماده، راه را بر بحث­ها و تردیدهای گوناگون درباره حیطه شمول آیین­ های اجباری گشوده است. همچنین درباره شمول آیین­ های اجباری کنوانسیون حقوق دریاها بر اختلافات سرزمینی ابهامی اساسی وجود دارد. این همه سبب شده است که مراجع قضایی و داوری برای احراز صلاحیت خود درباره اختلافات ناشی از کنوانسیون حقوق دریاها به تبیین و تفسیر دامنه شمول آیین­ های اجباری حل اختلاف آن بپردازند. این نوشتار بر آن است که با توجه آرای قضایی و داوری، دامنه شمول آیین­ های اجباری حل اختلاف کنوانسیون حقوق دریاها را بررسی کند.
 
کلیدواژه‌های فارسی مقاله کنوانسیون حقوق دریاها،آیین‌های اجباری حل اختلاف،دیوان بین‌المللی حقوق دریاها،داوری ضمیمه هفتم،استثنائات اختیاری،اختلافات سرزمینی،صلاحیت،
عنوان انگلیسی The Scope of the Law of the Sea Convention’s Compulsory Dispute Settlement Procedures in Light of Judicial and Arbitral Decisions
چکیده انگلیسی مقاله The dispute-settlement system of the 1982 Law of the Sea Convention is based on four judicial and arbitral procedures. The International Court of Justice, the International Tribunal for the Law of the Sea and arbitral tribunals under Annexes VII and VIII of the Convention have compulsory jurisdiction over disputes concerning its interpretation or application. Nonetheless, the scope of these compulsory procedures has been restricted by Articles 297 and 298 of the Convention. On the one hand, Article 297 sets out exceptions to the compulsory procedures. Article 298, on the other, allows States Parties to exclude specific categories of disputes from the compulsory procedures. Yet, the complex structure and ambiguous wording of these two Articles has given way to controversy and uncertainty about the scope of the compulsory dispute-settlement procedures. Furthermore, there is great uncertainty about the applicability of the compulsory procedures to territorial disputes connected to the Law of the Sea Convention. Consequently, judicial and arbitral bodies have had to explain and interpret the scope of the Convention’s compulsory dispute-settlement procedures. This paper aims to examine the scope of the Law of the Sea Convention’s compulsory dispute-settlement procedures in light of judicial and arbitral decisions.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله کنوانسیون حقوق دریاها,آیین‌های اجباری حل اختلاف,دیوان بین‌المللی حقوق دریاها,داوری ضمیمة هفتم,استثنائات اختیاری,اختلافات سرزمینی,صلاحیت
نویسندگان مقاله ساسان صیرفی |
استادیار دانشکده حقوق و علوم سیاسی- دانشگاه تهران

نشانی اینترنتی https://www.cilamag.ir/article_243842_8873b9bb92d59ebcc0fb416506ad8ed1.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات