این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، جلد ۲۸، شماره ۱۲۰، صفحات ۳-۲۴
عنوان فارسی مناقشه دریای چین جنوبی از منظر فرهنگ استراتژیک (۲۰۰۲-۲۰۲۱)
چکیده فارسی مقاله افزایش قدرت چین در عرصه بین‌المللی و عدم تطابق الگوهای رفتاری این کشور با نظریات واقع‌گرا از سویی و وجود سنت استراتژیک ریشه‌دار و تداوم فرهنگی چین در هزاره‌های گذشته از سویی دیگر، موجب شده تا مطالعه مؤلفه‌های فرهنگی، اهمیتی محوری در فهم سیاست خارجی این کشور پیدا کند. با توجه به اهمیت مؤلفه‌های فرهنگی در سیاست خارجی چین، سؤال این پژوهش آن است  که فرهنگ استراتژیک چین چگونه بر سیاست خارجی این کشور در قبال مناقشه دریای چین جنوبی تأثیرگذار بوده است. فرهنگ استراتژیک چین، فرهنگی دوگانه است که در آن گرایش به استفاده از ابزارهای نظامی و غیرنظامی به‌صورت توأمان وجود دارد؛ این به این معنا است که فرهنگ استراتژیک چین مطلقاً صلح‌طلب یا جنگ‌طلب نیست. تا پیش از آغاز رهبری شی جین‌پینگ، نیاز به محیطی کم تنش جهت پیشبرد توسعه اقتصادی موجب شد تا شعارهایی با بنمایه‌های کنفوسیوسی همچون توسعه صلح‌آمیز توسط رهبران این کشور مطرح و پیگیری شود؛ اما با آغاز رهبری شی جین‌پینگ، قدرت نظامی و قدرت اقتصادی اهمیتی هم‌تراز در سیاست خارجی این کشور پیدا کردند. این امر با توجه به افزایش تحرکات نظامی چین در دریای چین جنوبی، در رویکرد جدید چین در قبال مناقشه ظهور و بروز پیدا کرد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله فرهنگ استراتژیک،دریای چین جنوبی،کنفوسیوسیسم،نظامی باوری،شی جین‌پینگ،
عنوان انگلیسی South China Sea Conflict from Strategic Culture Perspective
چکیده انگلیسی مقاله Due to the increase of China’s power in the International arena and the non-compliance of China’s behavior with realistic theories on one hand and the existence of long-standing strategic traditions and China’s cultural continuity during the past millennials on the other, studying the cultural elements is of central importance for understanding China’s foreign policy. Due to the importance of cultural elements in China’s foreign policy, the main question of the present research states: how China’s strategic culture has affected China’s foreign policy regarding South China Sea conflict. China’s strategic culture is a dual culture in which there is a tendency for using military and non-military means simultaneously; this means that China’s strategic culture is not absolutely pacific or belligerent. Before the dawn of Xi Jinping’s leadership, the need for a low tension environment for advancing economic development led the Chinese leaders to resort to Confucian slogans such as peaceful development; after the start of Xi Jinping’s leadership, military and economic power gained same importance in China’s foreign policy. This new approach has been evident regarding this conflict due to the increase of China’s military mobility in South China Sea.
 
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله فرهنگ استراتژیک,دریای چین جنوبی,کنفوسیوسیسم,نظامی باوری,شی جین‌پینگ
نویسندگان مقاله سید محمد کاظم سجادپور |
استاد دانشکده روابط بین الملل وزارت امور خارجه، تهران، ایران

احسان محمدی |
دانش آموخته کارشناسی ارشد مطالعات منطقه ای شرق آسیا، دانشکده روابط بین الملل وزارت امورخارجه، تهران، ایران

نشانی اینترنتی http://ca.ipisjournals.ir/article_703160_ea6faef63bb1c31f3f284419145bf865.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات