این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
علوم پیراپزشکی و توانبخشی، جلد ۱۲، شماره ۳، صفحات ۰-۰
عنوان فارسی تأثیر هشت هفته تمرین راه رفتن بر روی تردمیل در آب بر کینماتیک و هماهنگی لگن- تنه حین راه رفتن در افراد ‌مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی
چکیده فارسی مقاله هدف: کمردرد یکی از شایع ترین اختلالاتی است که توانایی عملکردی افراد را در فعالیت های روزمره زندگی و محل کار و همچنین سلامت عمومی و کیفیت زندگی آن ها را تحت تأثیر قرار می دهد. هدف این مطالعه بررسی تأثیر هشت هفته تمرین راه رفتن در آب روی کینماتیک و هماهنگی لگن تنه حین راه رفتن در افراد مبتلا به کمردرد مزمن است. روش بررسی: در این مطالعه نیمه تجربی با طرح تحقیق  پیش آزمون- پس آزمون، 50 آزمودنی مرد دارای کمردرد مزمن با توجه به وزن و شاخص درد VAS در دو گروه کنترل (25 نفر) و تجربی (25 نفر) تقسیم بندی شدند به طوری که تفاوت معناداری بین وزن و درد دوگروه وجود نداشته باشد. آزمودنی های گروه کنترل دارای میانگین ± انحراف معیار قد 6/8±170/62، وزن 6/36± 81 و سن5/92± 44/75 و آزمودنی های گروه تمرین دارای میانگین ± انحراف معیار قد 7/62±167/16، وزن 8/01± 78/33 و سن 5/32± 43/66 بودند. برای اندازه گیری متغیرهای کینماتیکی لگن و تنه حین راه رفتن از سیستم موشن کپچر سه بعدی نوراکسون استفاده شد. اطلاعات زاویه ای مفصل لگن و تنه استخراج و پس از پردازش متغیرهای دامنه حرکتی، هماهنگی با شاخص فاز نسبی پیوسته و تغییرپذیری هماهنگی مورد محاسبه قرار گرفتند. سپس آزمودنی ها هشت هفته تمرین راه رفتن در آب را سه روز در هفته (جلسه ای 30دقیقه) اجرا کردند. برای آنالیز آماری از آزمون آنالیز واریانس با اندازه گیری مکرر استفاده شد (0/05≥p). یافته ها: تمرین در آب به صورت درون و بین گروهی موجب کاهش دامنه حرکتی تنه شد (0/001=p). تمرین در آب شاخص فاز نسبی پیوسته (هماهنگی) بین تنه و لگن را افزایش داد که نشان از هماهنگی بیشتر بین تنه و لگن حین راه رفتن است (0/001=p). میزان تغییرپذیری هماهنگی به دنبال تمرین در آب به صورت درون و بین گروهی به طور معنی داری کاهش یافت (0/001=p). نتیجه گیری: براساس یافته های این مطالعه به نظر می رسد انجام هشت هفته تمرین راه رفتن در آب با سرعت های مختلف به دلیل ویژگی های تمرین در آب نظیر شناوری و مقاومت جریان می تواند هماهنگی لگن و تنه در راه رفتن را افزایش دهد که این بهبود هماهنگی به کاهش دامنه حرکتی تنه مربوط می شود. از سویی نتایج این مطالعه به ثبات در هماهنگی بیشتر راه رفتن بیماران مبتلا به کمردرد پس از اجرای تمرین اشاره داشتند که نشان دهنده نزدیک شدن الگوی راه رفتن در تکرارهای زیاد به راه رفتن عادی است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله تمرین راه رفتن در آب، راه رفتن، هماهنگی تنه-لگن، تغییرپذیری در هماهنگی
عنوان انگلیسی The Effect of Eight Weeks of Aquatic Walking Training on Kinematics and Hip-Trunk ‎Coordination during Walking in People with Chronic Back Pain
چکیده انگلیسی مقاله Purpose: Low Back pain is one of the most common disorders that affect people's functional ability in daily life and workplace activities, as well as their general health and quality of life This study aims to investigate the effect of eight weeks of water walking training on kinematics and trunk-pelvic coordination during walking in people with chronic back pain. Methods: In this semi-experimental with pre-post test research design, 50 subjects with chronic back pain were divided into two control (25 subjects) and experimental groups (25 subjects) based on their weight and VAS pain index, so there are no any significant differences between weight and pain. The Mean±SD of height, weight and age in the control group were 170.62±6.8, 81±6.63 and 44.74±5.92, and in the experimental group were 167.16±7.62, 78.32±8.01 and 43.66±5.32 respectively. Noraxon IMU system was used to measure the pelvis and trunk kinematic variables during walking. After that, the angular information of the pelvis and trunk was extracted and after processing the range of motion variables, coordination with continuous relative phase index and variability of coordination were calculated. After the pre-test, the subjects were exposed to eight weeks of water walking training with a frequency of three days a week, and after the training, the pelvic trunk kinematic test was taken. The control group continued their daily activities after the pre-test. For statistical analysis, the repeated measure ANOVA was used for comparison (P≤0.05). Results: The results of this study showed that training in water within and between groups reduces the range of motion of the trunk (P=0.001). On the other hand, the results of this study showed that training in water increases the coordination between the trunk and pelvis, which indicates greater coordination between the trunk and pelvis during walking (P=0.001). Also, the results showed that the variability of coordination after training in water decreases significantly within and between groups (P=0.001). Conclusion: The results of this study showed that performing six weeks of water walking training at different speeds due to the features of water training such as buoyancy and flow resistance reduces the range of motion of the trunk, and this decrease in range of motion balances the movement of the trunk concerning the pelvis, and the coordination between these two segments is increased. On the other hand, the results of this study pointed to the greater stability of walking of patients with back pain after performing the exercise, which indicates that the walking pattern in high repetitions is closer to normal walking.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Aquatic training, Gait, Thorax-Pelvic Coordination, Kinema
نویسندگان مقاله محسن محمدی مومن | M Mohammadi Momen
Department of Sports Injuries and Corrective Exercises, Kish International Campus, University of Tehran, Iran
دانشجوی دکتری آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، پردیس بین المللی کیش دانشگاه تهران، ایران

محمد حسین علیزاده | M.H Alizadeh
Department of Sports Injuries and Corrective Exercises, Faculty of Sports Sciences, University of Tehran, Tehran, Iran
استاد گروه آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

سید علی اکبر هاشمی جواهری | S.A.A HashemiJavaheri
Department of Sports Injuries and Corrective Exercises, Faculty of Sports Sciences, Ferdowsi University of Mashhad. Mashhad, Iran
دانشیار گروه آسیب‌شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی, دانشکده علوم ورزشی, دانشگاه فردوسی مشهد. مشهد، ایران

سید عباس فرجاد پزشک | A Farjad Pezeshk
Department of Sports Sciences, Behavioral Sciences Campus, Birjand University, Birjand, Iran
گروه علوم ورزشی، پردیس علوم رفتاری، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران

نشانی اینترنتی https://jpsr.mums.ac.ir/article_23579.html
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده en
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده مقاله پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات