این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
تحقیقات حقوقی، جلد ۲۶، شماره ۱۰۳، صفحات ۲۸۷-۳۱۲
عنوان فارسی مدیریت حقوقی ریسک‌‌های داخلی در پروژه‌های صنعتی با رویکرد مقایسه میان قراردادهای مختلف پیمانکاری
چکیده فارسی مقاله پروژه‌های صنعتی ذاتاً پیچیده بوده و در تمامی مراحل، از مرحله امکان‌سنجی گرفته تا مرحله راه‌اندازی، همواره با ریسک‌های متعددی روبه‌رو هستند و همیشه این نگرانی وجود دارد که پروژه‌ها نهایتاً به اهداف موردنظر خود دست نیابند. از این جهت، مدیریت ریسک به عنوان یکی از مهمترین عوامل موفقیت پروژه‌ها شناخته می‌شود که می‌بایست از ابتدایی‌ترین مراحل آغاز به کار پروژه مدنظر قرار گرفته و برای آن برنامه‌ریزی صورت گیرد.

این نوشته به بررسی ابزارهای حقوقی مدیریت ریسک‌های داخلی پروژه با رویکرد ایجاد انگیزه در پیمانکار جهت حداکثرسازی تعاون و همکاری با کارفرما پرداخته و این ابزارها را در قراردادهای پیمانکاری EPC، GC و EPCM در پروژه‌های صنعتی غیرعمرانی مورد بررسی قرار می‌دهد و به‌دنبال پاسخ به این سوال است که کدام‌یک از این ابزارهای حقوقی با سهولت بیشتری می‌توانند موجد نوعی تعامل میان طرفین قرارداد و درنهایت برقراری توازن منطقی در تخصیص ریسک‌های داخلی پروژه گردند. در پاسخ به‌‌نظر می‌رسد که هم‌راستاسازی منافع پیمانکار با منافع کارفرما، تخصیص بهینه و عادلانه ریسک میان طرفین و ایجاد شرایط برد-برد برای هر دو طرف، از جمله راه‌کارهای مدیریت ریسک است که با استفاده از ابزارهای حقوقی همچون شیوه انتقال پروژه، شیوه پرداخت به پیمانکار و شروط قراردادی قابل تحقق است. مدل قراردادی EPCM به‌عنوان یکی از شیوه‌های نوین انتقال پروژه شناخته می‌شود که در آن اصل بر همکاری و عدم رقابت پیمانکار با کارفرماست. بررسی جوانب مختلف این نوع قرارداد نشان می‌دهد که انتخاب شیوه مناسب انتقال پروژه به همراه دیگر ابزارهای حقوقی، چگونه به مدیریت کارآمدتر ریسک‌ها کمک می نماید.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله مدیریت حقوقی ریسک، تخصیص بهینه ریسک، شروط قراردادی، شیوه پرداخت، شیوه انتقال پروژه،
عنوان انگلیسی Legal Management of Internal Risks in Industrial Projects with a Comparative Approach between Different Construction Contracts
چکیده انگلیسی مقاله Industrial projects are complicated in essence. From the feasibility study phase to the closing stage, projects frequently face various risks, and there is always the concern that they may not achieve their intended goals. Risk management is therefore known as one of the main factors for project success, which should be considered and planned for from the very first stages of the project. This paper studies the legal tools of project risk management in EPC, GC, and EPCM construction contracts in industrial projects by deploying approaches to maximize the contractor’s motivation to cooperate with the employer and seeks to find the most suitable legal tool that is able to create cooperation between parties and a logical balance in risk allocation with a focus on the project's internal risks more conveniently. Studies show that risk Management solutions are possible through aligning the contractor and the employer’s interests, optimal and fair risk allocating between the parties, and developing a win-win situation for both parties. Project delivery methods, payment methods, and contract clauses are the legal tools making risk management achievable. EPCM Contractual Model is a novel project delivery method, insisting on cooperation and non-competition between the contractor and the employer. Studying various aspects of the EPCM Model indicates how choosing the proper delivery method, as long as the other legal tools, help risk management be appropriately done.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله مدیریت حقوقی ریسک, تخصیص بهینه ریسک, شروط قراردادی, شیوه پرداخت, شیوه انتقال پروژه
نویسندگان مقاله میر شهبیز شافع |
استادیاردانشکده حقوق، دانشگاه شهید بهشتی.

نیکو فرهی |
دانشجوی دکتری حقوق نفت و گاز،دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی (نویسنده مسئول)

نشانی اینترنتی https://lawresearchmagazine.sbu.ac.ir/article_103069_cbba1624c37694358605243e34c1b92a.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات