این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مرتع، جلد ۱۷، شماره ۴، صفحات ۶۱۶-۶۳۰
عنوان فارسی شناسایی و کمیت سنجی ترکیبات موثره غالب دو کموتایپ آویشن دنایی در مراحل مختلف فنولوژی به کمک LC-MS/MS و GC
چکیده فارسی مقاله سابقه و هدف: آویشن دنائی یکی از چهار گونه اندمیک و ارزشمند جنس آویشن با محتوای بالای تیمول است که به علت وجود طیف وسیعی از متابولیت‌های فعال دارای خواص دارویی ویژه‌ای نظیر خلط­آوری، ضدمیکروبی، ضدقارچی، ضدالتهاب است. هدف از تحقیق حاضر شناسایی و کمیت سنجی ترکیبات موثره غالب دو کموتایپ آویشن دنایی در مراحل مختلف فنولوژی به کمک LC-MS/MS و GC می­باشد.
مواد و روش‌ها: شش ژنوتیپ‌ اکستریم از دو اکوتیپ زاغه و ملایر با قلمه ساقه در گلخانه به صورت کلونی (روش رویشی) و با استفاده از 1000 پی. پی. ام هورمون ایندول بوتریک اسید در گلخانه تکثیر شدند. هر کلون حداقل از 8 گیاه منفرد تشکیل شده بود. پس از ریشه­دار شدن قلمه­ها، آنها به گلدان­های هشت لیتری بزرگتر جهت رشد بهتر منتقل شدند و تا زمان کشت در مزرعه در گلخانه باقی ماندند. در مزرعه، گیاهان به خوبی با آبیاری قطره­ای و محلول کود تغذیه شدند. در نهایت محتوای اسانس، مواد فنلی و فلاونوئیدی، درصد اجزای اسانس و ظرفیت آنتی اکسیدانی عصاره متانولی کلون‌های این اکوتیپ‌ها در چهار مرحله فنولوژیک (رویشی، غنچه دهی، اوایل گلدهی و گلدهی کامل) و در دو بافت (برگ و گل) مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده­های حاصل شده بر اساس یک آزمایش فاکتوریل دو عاملی بر مبنای طرح کاملاً تصادفی آنالیز شدند. 
نتایج: مقایسه میانگین اثرات اصلی نشان داد که اکوتیپ ملایر در مقایسه با اکوتیپ زاغه علاوه بر داشتن وزن تر و خشک بیشتر، به طور معنی­داری دارای محتوای اسانس (65 درصد بیشتر) و تیمول بیشتری نیز بود. آنالیز کروماتوگرافی گازی- طیف سنجی جرمی توانست در مجموع 24 ترکیب را که بیش از 95 درصد اسانس را پوشش می­دادند، شناسایی کند. تیمول، کارواکرول، کارواکرول متیل اتر، پی سایمن، و گاماترپینن از اجزای اصلی اسانس‌ها بودند. نتایج نشان داد که محتوای تیمول اکوتیپ ملایر (به عنوان کموتیپ تیمول) حدود 33 درصد بیشتر از اکوتیپ زاغه (به عنوان کموتیپ تیمول/کارواکرول) بود. با این وجود، محتوی کارواکرول اکوتیپ زاغه (15%) حدود 13 برابر بیشتر از اکوتیپ ملایر بود. همچنین نتایج آنالیز کروماتوگرافی گازی نشان داد که بیشترین میزان تیمول - کارواکرول در اوایل گلدهی و بیشترین میزان گاماترپینن - پی سایمن در مرحله رویشی یافت می­شود. همچنین بیشترین میزان ماده خشک، درصد اسانس و ظرفیت آنتی­اکسیدانی در اوج گلدهی مشاهده گردید. مقادیر شاخص‌های ظرفیت آنتی اکسیدانی، محتوای اسانس و تیمول نیز در بافت گل بیشتر از برگ بود. بر اساس نتایج مطالعه حاضر، بهترین زمان برداشت برای حصول حداکثر مقدار بیومس، اسانس، تیمول و کارواکرول در اوایل گلدهی گیاه است. آنالیز رگرسیونی توانست روابط درجه دو منفی بین محتوای پی سایمن و تیمول و نیز بین محتوای گاماترپینن و تیمول برازش کند. همچنین یک رابطه خطی معناداری بین پی‌سایمن و گاماترپینن وجود داشت. محتوای فنل کل، فلاونوئید و آنتی­اکسیدان کل نیز روابط معنادار مثبتی با یکدیگر داشتند. در مجموع 14 ترکیب فنلی و فلاونوئیدی بوسیله دستگاه LC-MS/MS شناسایی شد و دو اسید فنلی غالب نیز توسط کروماتوگرافی مایع کمیت سنجی شدند. محتوای رزمارینیک اسید در نمونه­های آزمایش شده ملایر نسبت به نمونه­های زاغه بیشتر بود. بالعکس کافئیک اسید نیز در نمونه های زاغه بیشتر بود. این دو ترکیب عمده در مرحله گلدهی کامل به حداکثر مقدار خود رسیدند. با این حال، تفاوت معنی‌داری بین دو مرحله فنولوژیکی آخر وجود نداشت.
نتیجه­گیری: در مجموع، نتایج مطالعه حاضر جهت اکتساب بیومس، اسانس و تیمول وکارواکرول بیشتر  به برداشت محصول در اوایل گلدهی (زمانی که حدود بیش از 20 درصد گل‌ها باز شدند) توصیه می­کند. با این وجود اگر خواص آنتی اکسیدان و ترکیبات فنلی بیشتری برای صنایع غذایی-دارویی مورد انتظار باشد، برداشت در مرحله گلدهی کامل این نیاز را برطرف خواهد کرد.  به طور کلی اکوتیپ ملایر از نظر عملکردی و تولید اسانس برتری نسبی به دیگر اکوتیپ مورد بررسی نشان داد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله آویشن دنائی، تیمول، کارواکرول، پی-سایمن، نوسان متابولیکی
عنوان انگلیسی Charaterization and quantification of predominant active substances in different phenological stages of two Thymus daenensis chemotypes through LC-MS/MS and GC
چکیده انگلیسی مقاله Background and objectives:: Thymus daenensis is a thymol-rich thyme, out of four endemic species of this genus in Iran, which has special pharmaceutical properties such as expectorant influence, anti-microbial, anti-fungal and anti-inflammatory effects, mostly due to its metabolically active substances. The purpose of this study is to Charaterization and quantification of predominant active substances in different phenological stages of two Thymus daenensis chemotypes through LC-MS/MS and GC.
Methodology: In the present study, six genotypes from two phytochemically extreme of T. daenensis Celak ecotypes (Zagheh and Malayer) were vegetatively propagated through stem cuttings (using 1000 ppm IBA hormone) in a greenhouse. Each clone consisted of at least eight individual plants. After the cuttings were well-rooted, they were transferred to the eight-liter pots to support well-growth until their cultivation in the farm. In the field, plants were well-watered through drip irrigation and nourished enough through 20:20:20 (N:K:P) fertilizer. Ultimately, content of essential oil (EO), phenols, flavonoids, percentage of EO components, and antioxidant capacity of its methanolic extract were assessed in theses clones at different phenological stages (i.e., vegetative, flower budding, early flowering and full flowering) and in two organs (leaves and flowers). The obtained data were analyzed according to a two-factor full factorial experiment based on a completely randomized design (CRD).
Results: The mean comparison of main effects showed that the ecotype of Malayer had higher fresh weight, dry weight and vertical growth form and also possessed significantly (65⁒) higher EO content than Zagheh ecotype. GC-MS analysis could identify a total of 24 constituents accounting for more than 95 percent of essential oils. Thymol, carvacrol, carvacrol methyl ether, p-cymene and γ-terpinene were five major components of EO samples. The results showed that thymol content of Malayer ecotype (as thymol chemotype) was 33⁒ higher than that of Zagheh ecotype (as thymol/carvacrol chemotype). However, carvacrol content in Zagheh ecotype (~15⁒) was 13 times more than Malayer ecotype. Furthermore, results of gas chromatography analysis indicated that the highest amount of thymol-carvacrol and p-cymene-γ-terpinene can be found in early flowering and vegetative stages, respectively. Moreover, the highest value for EO content and antioxidant properties were observed at full flowering stage. Flower tissues also showed higher values for antioxidant indices (total phenolics, total flavonoids and DPPH-scavenging activity), EO content and thymol content than the leaves. The regression analysis colud also manifest a well-fitted negative and second-order relationship between p-cymene and thymol content and between γ-terpinene and thymol content as well. There was also a significant linear relationship between p-cymene and γ-terpinene content. Total phenolics, flavonoids and antioxidant capacity had also significantly positive linear correlation with each other. A total of 14 polyphenols and flavonoids were identify through LC-MS/MS analysis and two major phenolic acids (Rosmarinic acid and Caffeic acid) were also quantified through HPLC-PDA. Rosmarinic acid content in the examined smaples of Malayer was higher than those of Zagheh. Reciprocally, Zagheh showed higher caffeic acid content. These two major constituents reached their highest amount at early and full flowering stages at both gentypes. However, there was no significant differences between the last two phenological stages.
Conclusion: Overall, the results of the present research recommends to harvest T. daenensis Celak. at early flowering stage (when about 20 percent of flowers opened) to acquire the highest biomass, EO and thymol/carvacrol content. Nonetheless, when higher antioxidant properties and phenols are expected for food industries, harvesting at full flowering stage (when about 90 percent of flowers opened) will meet this requirement.Generally, the Malayer ecotype showed a relative superiority over other ecotypes in terms of performance and essential oil production.


 
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Thymus daenensis, thymol, carvacrol, Rosmarinic acid, metabolic fluctuation
نویسندگان مقاله حسین احمدی |
دانشگاه تهران

محمدرضا فتاحی مقدم | Mohammad Reza Fatahi Moghadam
University of Tehran
دانشگاه تهران

ذبیح اله زمانی |
دانشگاه تهران

مجید شکرپور |
دانشگاه تهران

اسفندیار جهانتاب |
دانشگاه فسا

محمدرضا مرشدلو |
دانشگاه مراغه

نشانی اینترنتی http://rangelandsrm.ir/browse.php?a_code=A-10-34-9&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده تخصصی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات