این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
فقه و اصول، جلد ۵۵، شماره ۴، صفحات ۶۹-۱۰۳
عنوان فارسی گسترۀ ترک استفصال در استنباطات فقهی
چکیده فارسی مقاله از موارد دخیل در الغای خصوصیت، قاعدۀ ترک استفصال است که مفید تعدی حکم از مورد سؤالِ راوی است. در برخی از احادیث، سؤال راوی مجمل است و این قابلیت وجود دارد که عقل از اجمال سؤال و ترک استفصال معصوم، عمومیت حکم را استنباط کند. در کتب اصولیِ متقدمان، به برخی از زوایای قاعده اشاره شده است. برای تعیین گسترۀ ترک استفصال در استنباطات فقهی لازم است تحلیل درستی از این قاعده صورت پذیرد و ارکان و مجاری و نحوۀ استنباط عموم و مقدار دلالت آن بررسی شود. از پیگیری این موضوع در منابع فقهی و اصولی به‌روش توصیفی و تحلیلی این نتایج به دست آمده است: اولاً، ارکان ترک استفصال عبارت‌اند از: سبقت سؤال راوی، امکان عمومیت جواب و وجود احتمال در سؤال؛ ثانیاً، ترک استفصال بیشتر در احادیث اِفتایی جریان دارد و استقلال و عدم‌استقلال جواب معصوم، تأثیری در استنباط عموم از ترک استفصال ندارد؛ ثالثاً، غرض سائل و عدم‌تساوی محتملات سؤال، نقش تعیین‌کننده‌ای در قلمروِ عموم ترک استفصال دارد. سرانجام اینکه عموم ترک استفصال، استنباطی و ضعیف است. دلیلی وجود ندارد که استفصال معصوم مفید انحصار و اختصاص حکم باشد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله ترک استفصال، استنباط، سؤال راوی، احتمال،
عنوان انگلیسی The Scope of Omission of Specification (Tark-i ʾIstisfṣāl) in Jurisprudential Inferences
چکیده انگلیسی مقاله One of the factors involved in the abolishing of property is the principle of Tark-i ʾIstisfṣāl, which helps the generalizing of the verdict beyond the specific matter questioned by the narrator. In some Ḥadīths, the narrator’s question is general and it is possible to logically infer the generality of the verdict based on the generality of the question and by omitting the specifications of the Maʿṣūm (infallible). Some aspects of the principle have been mentioned in the foundational (Usūlī) books of early Juriconsults. In order to determine the scope of Tark-i ʾIstisfṣāl, a proper analysis of the principle is needed. Similarly, the components, channels, methods of inferring used by the general public, and the principle’s scope of application should be analyzed. Pursuing this topic in jurisprudential and foundational (Usūlī) sources by employing the descriptive-analytical method has revealed the following results: First, the components of Tark-i ʾIstisfṣāl consist of the antecedence of the narrator’s question, the possibility of generalization for the answer, and the existence of probability in the question. Second, Tark-i ʾIstisfṣāl is more prevalent in ʾIftāyī (precautionary) Ḥadīths, and the independence or lack of independence of the Maʿṣūm (infallible)’s answer does not influence the general application of the principle. Third, the questioner’s intention and the inequality of probabilities plays a determining role in the scope of generality in Tark-i ʾIstisfṣāl. Finally, the generality of Tark-i ʾIstisfṣāl is inferred and weak. The specificity of Maʿṣūm (infallible) is does not necessarily help the exclusiveness or specificity of the verdict.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله ترک استفصال, استنباط, سؤال راوی, احتمال
نویسندگان مقاله محمد زنده دل |
استاد سطح عالی حوزۀ علمیه خراسان

نشانی اینترنتی https://jfiqh.um.ac.ir/article_42480_a4a9feaea6bff88d93ef8f858ea3b8ca.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات