این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
اندیشه نوین دینی، جلد ۱۹، شماره ۷۵، صفحات ۲-۲
عنوان فارسی زبان قرآن از دیدگاه آیت‌الله جوادی آملی جوادی آملی
چکیده فارسی مقاله از جمله مسائل مطرح در حوزه زبان دین و قرآن، معناداری، معرفت‌بخشی و واقع‌نمایی گزاره‌های قرآنی است. این مباحث ابتدا در خصوص متون مقدس یهودی مسیحی طرح گردید، سپس دامنه آن توسط برخی روشنفکران معاصر به زبان قرآن کشانده شد. آیت الله جوادی آملی، از جمله مفسران معاصری است که در صدد پاسخ به پرسش‌های نوپدید در خصوص زبان قرآن برآمد. در این مقاله با روش تحلیلی ـ توصیفی با اشاره به برخی زمینه‌های چالش‌‌برانگیز زبان دین در جهان غرب، به تبیین دیدگاه آیت الله جوادی آملی پیرامون زبان قرآن پرداخته شده است. یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد بر خلاف ادعاهایی که زبان دین و قرآن را فاقد معنا و معرفت افزایی می‌دانند، در نگاه آیت الله جوادی آملی، زبان دین و قرآن بر اساس ادله برون دینی مانند: برهان حق، برهان هدایت، نارسایی معیار تحقیق‌پذیری و ادله درون دینی: مانند اوصاف سلبی و ثبوتی قرآن، اهداف قرآن و روش قرآن در بیان معارف و قصص، روایت ثقلین، معنادار، معرفت‌بخش و واقع‌نما می‌باشد.

کلیدواژه‌های فارسی مقاله زبان دین، زبان قرآن، معناداری، شناختاری، واقع‌نمایی، جوادی آملی
عنوان انگلیسی The Language of the Qur'an from the Point of View of Ayatollah Javadi Amoli Javadi Amoli
چکیده انگلیسی مقاله Among the issues raised in the field of the language of religion and the Qur'an is the meaningfulness, knowledge-giving, and objective referentiality of the Qur'anic propositions. These topics were first discussed regarding the holy texts of Judeo-Christian, then its scope was extended to the language of the Quran by some contemporary intellectuals. Ayatollah Javadi Amoli is one of the contemporary commentators who tried to answer new questions about the language of the Qur'an. In this article, Ayatollah Javadi Amoli's view on the language of the Qur'an has been explained by referring to some challenging aspects of the language of religion in the Western world, using an analytical-descriptive method. The findings of the research show that contrary to the claims that consider the language of religion and the Qur'an to be devoid of meaning and knowledge, in the eyes of Ayatollah Javadi Amoli, the language of religion and the Qur'an is based on extra-religious evidence such as: the proof of truth, the proof of guidance, the inadequacy of the standard of verifiability and internal proofs. Religious like the positive and negative states of the Qur'an, the purposes of the Qur'an and the method of the Qur'an in expressing knowledge and stories, Thiqlain tradition are meaningful, enlightening and of objective referentiality.
Keywords: The language of religion, the language of the Qur'an, meaningfulness, cognition, realism, Javadi Amoli
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله مهدی سعیدی | mahdi Sa'idi
Assistant professor, Payam Noor University, mahdisaedi970@pnu.ac.ir
استادیار گروه الهیات و معارف اسلامی دانشگاه پیام نور، تهران، ایران و مدرس معارف اسلامی. (نویسنده مسئول) mahdisaedi970@pnu.ac.ir

ولی اله نقی پور فر | Waliollah Naghipoorfar
Associate professor, University of Qom, naghipoor@qom.ac.ir
دانشیار گروه الهیات و معارف اسلامی دانشگاه قم و مدرس معارف اسلامی. naghipoor@qom.ac.ir

نشانی اینترنتی http://andishe.maaref.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1174-3&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده کلام جدید
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات