این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
فیزیولوژی ورزشی، جلد ۱۵، شماره ۵۹، صفحات ۵۹-۸۰
عنوان فارسی نقش هسته‌های عضلانی در حافظه و سازگاری‌های عضلانی
چکیده فارسی مقاله اهداف: عضله اسکلتی شکل‌‌پذیری بسیار بالایی جهت سازگاری با محرک‌هایی نظیر فعالیت انقباضی، شرایط بارگذاری (بی باری، بی تحرکی، بیماری و فضانوردی)، مداخلات تغذیه‌ای و عوامل محیطی دارد. عضله اسکلتی قابلیت منحصربه فردی دارد که به آن این امکان را می‌دهد که فعالیت انقباضی مزمن قبلی خود را به خاطر بیاورد و در پاسخ به دوره تمرینی مجدد، حتی بعد از یک دوره طولانی مدت بی‌تمرینی، رشد و سازگاری سریع‌تری را از خود نشان دهد. دانشمندان این پدیده را حافظه عضلانی نامیده اند. مطالعات اولیه این پدیده را به یادگیری حرکتی از طریق سیستم عصبی مرکزی نسبت دادند، اما مطالعات بعدی پیشنهاد کردند که حافظه عضلانی ممکن است با محتوای هسته‌های عضله اسکلتی ارتباط داشته باشد. یکی از سازوکارهای احتمالی این است که دوره اولیه تمرین ورزشی منجر به افزایش هسته‌های عضلانی می شود و این هسته‌ها حتی به دنبال یک دوره طولانی مدت بی‌تمرینی در عضله اسکلتی پایدار باقی می‌مانند. به دنبال دوره تمرین مجدد، عضله‌ای که هسته‌های آن در دوره تمرینی اولیه افزایش یافته‌اند، می‌تواند رشد کارآمدتری داشته باشد و پاسخ شکل پذیری سریع‌تری را از خود نشان دهد. اما، مطالعات بعدی نشان دادند که هسته‌های عضلانی ممکن است پایدار نباشند و به‌دنبال دوره‌های بی‌تمرینی از بین بروند. مطالعات اخیر به بررسی سازوکارهای دیگری نظیر اپی ژنتیک در توجیه نظریه حافظه عضلانی پرداختند. به طور کلی، شواهد موجود از ثبات هسته‌های عضلانی در نظریه حافظه عضلانی حمایت نمی‌کند و پیشنهاد می‌شود که شواهد دیگری نظیر اپی ژنتیک در راستای توجیه این نظریه توسط محققین مورد بررسی قرار بگیرد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله عضله اسکلتی، هسته عضلانی، حافظه عضلانی،
عنوان انگلیسی The role of myonuclear destiny in skeletal muscle memory and adaptation
چکیده انگلیسی مقاله Skeletal muscle has a high plasticity in adapting to stressors such as contractive activity (strength training, endurance training, electrical and neuromuscular stimulation), loading conditions (unloading, diseases, lack of movement, and spaceflight), and interventions and environmental factors (hypoxia). Existing evidence shows that skeletal muscle fibers have a unique ability to remember their previous chronic contractile activity and in response to the training period, even after a prolonged lack of training, show faster growth. Scientists have called this phenomenon muscle memory. Primary studies attributed this phenomenon to motor learning through the central nervous system, but subsequent studies suggest that muscle memory may be associated with the content of skeletal muscle nuclei. Although the biological basis of muscle theory is not established correctly, one of the possible mechanisms is that the primary period of exercise training leads to an increase in myonuclei and these nuclei remain stable even after a long period of detraining in skeletal muscle. Therefore, following the retraining period, a muscle whose nuclei have increased in the initial training period can grow more efficiently and show a faster hypertrophy response. However, later studies showed that myonuclei might not be stable and may be destroyed after periods of detraining. Therefore, recent studies investigated other mechanisms such as epigenetics in justifying the theory of muscle memory. In general, the available evidence does not support the stability of myonuclei in the theory of muscle memory, and it is suggested that other evidence such as epigenetics be examined by researchers to justify this theory.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله عضله اسکلتی, هسته عضلانی, حافظه عضلانی
نویسندگان مقاله مسعود رحمتی |
استاد فیزیولوژی ورزش، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه لرستان، لرستان، ایران.

حدیث مهرابی فرد |
دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزش، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه لرستان، لرستان، ایران

نشانی اینترنتی https://spj.ssrc.ac.ir/article_4123_d1cc4aaa7a1b509a45227711daa0107a.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات