این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
پژوهش های تولید گیاهی، جلد ۲۳، شماره ۳، صفحات ۸۱-۹۶
عنوان فارسی بررسی تنوع ژنتیکی برخی ژنوتیپ‌های لیمو اسیدی (Citrus aurantifolia Swingle) ایران بر پایه نشانگر AFLP
چکیده فارسی مقاله سابقه و هدف: مرکبات یکی از مهمترین محصولات مناطق نیمه گرمسیری دنیا هستند که لایم‌های اسیدی (Citrus aurantifolia) در آن گروه بزرگی را تشکیل می‌دهند. کشت و کار این گروه از لایم‌ها از دیر باز در مناطق جنوبی ایران متداول بوده و نقش مهمی در اقتصاد منطقه دارد. از آنجا که امروزه بسیاری از درختان لایم منطقه به دلایل مختلف در معرض از بین رفتن قرار دارند، بنابراین داشتن اطلاعات درباره ژنتیک آن درختان برای طراحی برنامه‌های اصلاحی جهت دست‌یابی به گیاهان مناسب و با اهداف خاص کمک شایانی است. در این تحقیق سعی شده است نسبت به بررسی تنوع ژنتیکی برخی ژنوتیپ‌های بومی لیموهای اسیدی مربوط به مناطق کاشت عمده این محصول در جنوب ایران و مقایسه آنها با شش رقم تجاری، اقدام گردد. مواد و روش‌ها: پس از نمونه‌برداری از برگ‌های جوان و کاملا توسعه یافته، DNA ژنومی آنها استخراج شد. از نشانگر AFLP با کاربرد چهار ترکیب پرایمری حاصل از آغازگرهای EcoRI و MseI، شامل ECGC/MAGA، ECCA/MAGA، ECCA/MAGT و ECGC/MAAG برای بررسی روابط ژنتیکی 30 ژنوتیپ بومی از سه منطقه داراب (فارس)، منوجان (کرمان) و میناب (هرمزگان) و شش رقم وارداتی استفاده شد. داده‌های حاصل توسط ضریب شباهت جاکارد و الگوریتم UPGMA مورد تجزیه قرار گرفتند. یافته‌ها: در مجموع این چهار ترکیب، تولید 126 باند قابل نمره‌دهی کردند که 63/70% حالت چندشکلی داشتند. دامنه تعداد نوارهای تکثیر شده برای هر ترکیب پرایمری در محدوده 26 الی 37 بود (متوسط 22 نواربه ازای هر ترکیب). حداکثر تعداد نوارمشاهده شده‌ی چند شکل در ترکیب ECCA/MAGT به تعداد 27 نواربود. میزان محتوای اطلاعات چند شکلی محاسبه شده برای تمام ترکیب‌ها از 4/0 تا 5/0 با متوسط 48/0 بود. دامنه تشابه بدست آمده توسط ضریب تشابه جاکارد بین 24/0 تا 96/0 بود که کمترین میزان بین لیمو شیرین (C. limetta) و ژنوتیپ D8 از داراب و حداکثر بین دو ژنوتیپ منطقه میناب (M4-2 و M4-2) مشاهده شد. تجزیه خوشه‌ای، نمونه‌ها را در چهار گروه قرار داد که این گروه‌‌بندی با موقعیت جغرافیایی تهیه نمونه‌ها مطابقت قابل توجهی نداشت. به‌عبارت دیگر نمونه‌های جمع‌آوری شده از مناطق مختلف از یکدیگر تفکیک نشدند اما نمونه‌های منطقه میناب شباهت ژنتیکی بیشتری با یکدیگر در مقایسه با نمونه‌های دو منطقه منوجان و داراب نشان دادند که دلیل آن می‌تواند محدود بودن تنوع کاشت مرکبات در منطقه باشد. نتیجه‌گیری: درصد چندشکلی و محتوای اطلاعات چندشکلی قابل توجه حاصل از ترکیبات آغازگری بکاررفته در این پژوهش بیانگر توانمندی این نشانگرها در تفکیک ژنوتیپ‌های مختلف لیمو اسیدی است. با استفاده از این نشانگرها تنوع ژنتیکی چشم‌گیری بین ژنوتیپ‌های لیمو اسیدی مشاهده شد اما این تنوع به گونه‌ای نبود که قادر باشد ژنوتیپ‌‌های مناطق مختلف را از هم منفک نماید. به نظر می‌رسد شاید با افزایش تعداد ترکیبات آغازگری و استفاده از سایر نشانگرها همانند SSR، SNP و غیره بتوان به این تفکیک دست یافت. همچنین نتایج این بررسی نشان داد که ژنوتیپ‌های لیمو اسیدی ایران به دلیل آنکه اکثرا به صورت جنسی تکثیر شده‌اند دارای تنوع ژنتیکی بالایی می‌باشند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Studing of genetic diversity of some Iranian acid lime (Citrus aurantifolia Swingle) genotypes via AFLP marker
چکیده انگلیسی مقاله Background and objectives: Citrus is one of the most important crops of semi-tropical regions in the world and acid lime (Citrus aurantifolia) constitute a great proportion of this group. Cultivation of limes are common in southern regions of Iran from many years ago and has an important role in the economy of this region. A large number of limes in these regions were affected and destroyed by many resons and knowledge about genetic of this plants for desining of breeding programs to find suitable plant is helpful. Therefore, in this survey, the genetic diversity of some acid lime genotypes were identified in major cultivation regions of this crop in south of Iran with comparison by six commercial cultivars. Materials and methods: After selecting young and well expanded leaves, their genomic DNA were extracted. AFLP method was done by using four primer combinations of EcoRI and MseI including ECGC/MAGA, ECCA/MAGA, ECCA/MAGT and ECGC/MAAG. Genetic relationship between 30 local genotypes from three regions Darab (Fars), Manoojan (Kerman), Minaab (Hormozgan) and six foreign cultivars were considered. Collected data was analysed by Jacard similarity coefficient and UPGMA algorithm. Results: The four combinations produced 126 scorable bands that had %70.63 polymorphism. Number of amplified bands for each primer combination were 26 to 37 (with average of 22 bands for each primer combination). The maximum number of polymorphic bands was observed 27 in ECCA-MAGT combination. Polymorphic information content (PIC) was measured 0.4 to 0.5 for all combinations with an average of 0.48. Similarity range obtained by Jacard similarity coefficient was observed 0.24 to 0.96. Minimum similarity was found between Sweet lime (Citrus limetta) and D8 genotype from Darab and maximum similarity was between two genotypes of Minaab region (M4-2 and M4-2). Cluster analysis arranged samples in four groups that this grouping was not consistent with studied regions. In other words, samples were not separated on basis of collection regions but samples of Minaab region had been shown high level genetic similarity with each other in comparison with samples of Manoojan and Darab regions. This is due to imitated cultivated citrus varieties in the region. Conclusion: Significant polymorphic percent and polymorphic information content (PIC) obtained from primer combinations used in this study showed ability of these markers to identify different genotypes of acid lime. By using these markers remarkable genetic diversity between genotypes of acid lime were found. But this diversity was not such that could make the difference between genotypes of various locations. It seems that this separation could be achieved by increasing the number of primer combinations and using other markers such as SSR and SNP. Also, results of this study showed that Iranian acid lime genotypes have high level of genetic diversity because they were propagated sexually.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله شاهین جهانگیرزاده خیاوی | jahangirzadeh khiavi
دانشجوی دکتری گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه گیلان.
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه گیلان (Guilan university)

یوسف حمیداوغلی |
دانشیاری گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه گیلان
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه گیلان (Guilan university)

بهروز گلعین |
دانشیار موسسه تحقیقات مرکبات کشور رامسر .

عاطفه صبوری |
استادیار گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشگاه گیلان.
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه گیلان (Guilan university)

نشانی اینترنتی http://jopp.gau.ac.ir/article_3322_a0fe7869916acf687daed9dc038bd861.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1369/article-1369-316881.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات