این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
جغرافیا و توسعه، جلد ۲۲، شماره ۷۶، صفحات ۱-۳۰
عنوان فارسی سنجش و مقایسه‌ی ردپای بوم‌شناختی و ظرفیت زیستی شهرستان‌های استان مازندران
چکیده فارسی مقاله در دهه‌های اخیر مشکلات محیط زیستی ناشی از فعالیت‌های انسانی، به­عنوان یک چالش جدی برای توسعه پایدار جهانی مطرح شده‌اند. یکی از مفاهیم کلیدی در این زمینه، ردپای بوم‌شناختی است که به‌میزان مصرف منابع طبیعی توسط جامعه انسانی اشاره دارد و در مقایسه با مفهوم ظرفیت زیستی که نشان‌دهنده توانایی زمین برای تأمین نیازهای انسانی و جذب پسماندها است، کمبود بوم‌شناختی منطقه را مورد ارزیابی قرار می‌دهد. پژوهش حاضر، به تحلیل تولیدات بیولوژیکی به­منظور محاسبۀ میزان بار و فشار وارده بر طبیعت در اثر بهره‌برداری انسان و میزان ظرفیت زیست‌کره جهت ارائۀ زمین مورد نیاز برای جذب کربن، مصارف انرژی، حمل‌ونقل و . . .  پرداخته است. در این پژوهش برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از روش ردپای اکولوژیک با واحد اندازه‌گیری هکتار جهانی (gha) استفاده شده و کمبود بوم‌شناختی شهرستان‌های استان مازندران برآورد شده است. نتایج نشان می‌دهد سرانۀ کمبود بوم‌شناختی کل استان در سال 1400، برای هر مازندرانی 49/0- درصد هکتار جهانی است. این مهّم بیانگر عدم تعادل میان فعالیت‌های اقتصادی و حفظ محیط‌ زیست و همچنین مصرف بیش‌ازحدّ منابع طبیعی است. قائم­شهر با بیشترین سرانۀ کمبود بوم‌شناختی (03/1- هکتار جهانی) ناپایدارترین شهرستان و گلوگاه با بیشترین سرانۀ مازاد بوم‌شناختی (54/2 هکتار جهانی) پایدارترین شهرستان استان هستند. پژوهش حاضر می‌تواند پایه‌ای برای تصمیم‌گیران و مسئولان جهت اتخاذ تدابیر مناسب و تصمیم‌گیری‌های آگاهانه برای حفظ محیط‌ زیست باشد و توسعه پایدار مناطق را ایجاد کند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله ردپای بوم‌شناختی، ظرفیت زیستی، کمبود بوم‌شناختی، استان مازندران،
عنوان انگلیسی Measuring and comparing the ecological footprint and biological capacity of Mazandaran province townships
چکیده انگلیسی مقاله Environmental problems caused by human activities have been raised as a serious challenge for global sustainable development in recent decades. One of the key concepts in this field is the ecological footprint, which refers to the consumption of natural resources by human society and compared to the concept of biological capacity, which indicates the ability of the earth to meet human needs and absorb waste; it evaluates the ecological deficiency of the region. The present study analyzed the biological products in order to calculate the load and pressure on nature as a result of human exploitation and the capacity of the biosphere to provide the land needed for carbon absorption, energy consumption, transportation and etc. In this research, the ecological footprint method with the global hectare (gha) measurement unit has been used to analyze the data, and the ecological deficit has been estimated for the townships Mazandaran province. The results showed that the per capita ecological deficit of the entire province in year of 2021 was -0.49 global hectares for each person, which indicated the imbalance between economic activities and environmental protection, as well as excessive consumption of natural resources. Ramsar was the most unsustainable township with the highest per capita ecological deficit (1.03 hectares), and Golugah was the most sustainable region in the province with the highest per capita ecological reserve (2.5 global hectares). The research can create a platform for decision makers and officials to take appropriate measures and make informed decisions to preserve the environment and sustainable development of the province.
 
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله ردپای بوم‌شناختی, ظرفیت زیستی, کمبود بوم‌شناختی, استان مازندران
نویسندگان مقاله صدیقه لطفی |
استاد گروه جفرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران

توحید علیزاده |
دانشجوی دکتری گروه جفرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران

نشانی اینترنتی https://gdij.usb.ac.ir/article_8294_25176a62a3b5909dd31c1140accc3e9e.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات