این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشکده پزشکی اصفهان، جلد ۳۴، شماره ۳۸۲، صفحات ۴۹۶-۵۰۵
عنوان فارسی ارتباط میان چاقی و اختلال رفلاکس معدی- مروی در بزرگسالان ایرانی
چکیده فارسی مقاله مقدمه: چاقی، یکی از عوامل مرتبط با اختلال رفلاکس معدی- مروی می‌باشد. با این حال، یافته‌های حاصل از مطالعات انجام شده در رابطه با چاقی و رفلاکس، ضد و نقیض هستند. هدف از انجام این مطالعه، بررسی ارتباط میان چاقی با رفلاکس در گروه بزرگی از جمعیت بزرگسال ایرانی بود. روش‌ها: در این مطالعه‌ی مقطعی انجام شده روی 4457 بزرگسال، اطلاعات در مورد متغیرها با استفاده از پرسش‌نامه‌ی خود-اجرا به دست آمد. با استفاده از اندازه‌های تن‌سنجی برگرفته از این پرسش‌نامه‌، افراد بر اساس شاخص توده‌ی بدنی به سه دسته افراد با وزن طبیعی، افراد با اضافه وزن و افراد چاق و بر اساس اندازه‌ی دور کمر به سه دسته افراد با دور کمر طبیعی، افراد دارای اضافه وزن شکمی و افراد با چاقی شکمی طبقه‌بندی شدند. شیوع رفلاکس با توجه به معیارهای III ROME مشخص شد. یافته‌ها: شیوع رفلاکس معدی- مروی در بین افراد مورد مطالعه، 9/23 درصد بود. در مدل خام، افراد چاق در مقایسه با افراد با وزن طبیعی، 58 درصد شانس بیشتری برای ابتلا به رفلاکس داشتند (نسبت شانس = 58/1، 95 درصد فاصله‌ی اطمینان: 98/1-25/1)، اما با تعدیل اثر تمامی عوامل مخدوشگر، ارتباط بین چاقی و اندازه‌ی دور کمر از حالت معنی‌داری خارج شد (نسبت شانس = 06/1، 95 درصد فاصله‌ی اطمینان: 48/1-75/0). پس از تعدیل برای متغیرهای بالقوه از جمله رفتارهای تغذیه‌ای، افراد با چاقی شکمی 43 درصد شانس بیشتری برای ابتلا به رفلاکس داشتند (نسبت شانس = 43/1، 95 درصد فاصله‌ی اطمینان: 85/1-13/1)؛ با این وجود، وقتی متغیر وزن تعدیل شد، این ارتباط از حالت معنی‌داری خارج شد (نسبت شانس = 26/1، 95 درصد فاصله‌ی اطمینان: 65/1-96/0). آنالیزها به تفکیک جنس، نشان دهنده‌ی عدم وجود ارتباط بین چاقی و ابتلا به رفلاکس در مردان بود. زنان با چاقی عمومی 43 درصد و زنان با چاقی شکمی 51 درصد، شانس بیشتری برای ابتلا به رفلاکس داشتند؛ اما تعدیل بیشتر برای دور کمر و شاخص توده‌ی بدنی این ارتباط‌ها ناپدید شد. پس از تعدیل برای عوامل مخدوشگر بالقوه، ارتباط معنی‌داری بین چاقی و چاقی شکمی با تکرر و همچنین شدت علایم رفلاکس یافت نشد. نتیجه‌گیری: ارتباط مثبت معنی‌داری بین چاقی عمومی و اختلال رفلاکس معدی- مروی مشاهده شد که پس از در نظر گرفتن رفتارهای تغذیه‌ای و اثرات متقابل دور کمر، از بین رفت. افراد با چاقی شکمی نیز نسبت به افراد با دور کمر طبیعی، شانس بالاتری برای ابتلا به رفلاکس داشتند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله رفلاکس معدی- مروی، شاخص توده‌ی بدنی، چاقی عمومی، چاقی شکمی،
عنوان انگلیسی The Association between Obesity and Gastroesophageal Reflex (GERD) in Iranian Adults
چکیده انگلیسی مقاله Background: Obesity is among the factors that are linked with gastroesophageal reflux disease (GERD). However, findings of previous studies on the relationship between obesity and GERD were conflicting. We aimed to assess the relationship between obesity and GERD in a large group of Iranian adults. Methods: This cross-sectional study was performed on 4457 adults. Anthropometric measures were obtained by the use a validated self-reported questionnaire. Subjects were classified into three categories based on their body mass index (BMI): normal weight, overweight and obese. Also they were classified into three categories based on their waist circumference: normal, abdominally overweight and abdominally obese. The prevalence of gastrointestinal reflux disease was assessed according to Rome III criteria. Additional information about other variables was obtained using a self-administered questionnaire. Findings: The prevalence of GERD among study population was 23.9%. In crude model, the obese individuals had a 58% greater chance for GERD [odds ratio (OR) = 1.58, 95% confidence interval (CI): 1.25-1.98), compared to those with normal weight. However, after adjustment for dietary habits and waist circumference, this association disappeared (OR = 1.06, 95%CI: 0.75-1.48). After adjustment for confounders, those with abdominal obesity had a 43% greater odd for GERD (OR = 1.43, 95%CI: 1.13-1.85). However further adjustment for weight interaction lead to a non-significance association (OR = 1.26, 95%CI: 0.96-1.65). Stratified analysis by gender revealed no significant association between obesity and GERG in men. But obese women had 43% increased odds of GERD and abdominally obese women had 51% higher odds of GERD; although adjustment for the mutual effects of waist circumference and weight disappeared these relations. There was no significant association between general or abdominal obesity and frequency or severity of GERD, after adjustment for all potential confounders. Conclusion: General obesity was significantly associated with increased risk of GERD; however, this association disappeared after controlling for dietary habits and waist circumference. Abdominally obese individuals had higher odds of GERD, compared to those with normal waist circumference.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله فایزه دهقانی | faezeh dehghani
دانشجوی پزشکی، دانشکده ی پزشکی و کمیته ی تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

آزاده رضایت | azadeh rezayat
دانشجوی پزشکی، دانشکده ی پزشکی و کمیته ی تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

پروانه صانعی | parvaneh sanei
دانشجوی دکتری، گروه علوم تغذیه، دانشکده ی تغذیه و علوم غذایی و کمیته ی تحقیقات دانشجویی، و مرکز تحقیقات امنیت غذایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

عمار حسن زاده کشتلی | ammar hassan zadeh keshteli
پزشک عمومی، مرکز تحقیقات کاربردی گوارش، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی اصفهان (Isfahan university of medical sciences)

حامد دقاق زاده | hamed daghagh zadeh
دانشیار، مرکز تحقیقات کاربردی گوارش، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی اصفهان (Isfahan university of medical sciences)

احمد اسماعیل زاده |
استاد، گروه تغذیه ی جامعه، دانشکده ی علوم تغذیه و رژیمدرمانی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

پیمان ادیبی | peyman adibi
استاد، مرکز تحقیقات کاربردی گوارش، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی اصفهان (Isfahan university of medical sciences)

نشانی اینترنتی http://jims.mui.ac.ir/index.php/jims/article/view/5810
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/103/article-103-317475.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده مقاله پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات