این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشکده پزشکی اصفهان، جلد ۳۳، شماره ۳۶۷، صفحات ۲۳۷۴-۲۳۸۰
عنوان فارسی بررسی شیوع و الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی سویه‌های آسینتوباکتر جدا شده از بیماران بستری در بیمارستان الزهرای (س) اصفهان در سال ۱۳۹۲
چکیده فارسی مقاله مقدمه: عفونت آسینتوباکتر (Acinetobacter)، از جمله عفونت‌های شایع بیمارستانی است که در طی سال‌های اخیر، میزان مقاومت آنتی‌بیوتیکی این باکتری افزایش چشم‌گیر داشته است؛ به طوری که اکثر نمونه‌های اخذ شده از بیماران، در مقابل آنتی‌بیوتیک‌های جاری مقاومت دارند. از دیگر سو، عفونت با این باکتری در بیماران بستری در بیمارستان، به ویژه بیماران بستری در بخش‌ مراقبت‌های ویژه و بیماران دارای نقص ایمنی ثانویه، می‌تواند با شیوع بیماری و مرگ و میر بالایی همراه باشد. از این رو، مطالعه‌ی حاضر با هدف تعیین شیوع و الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی سویه‌های آسینتوباکتر جدا شده از بیماران بستری در بیمارستان الزهرای (س) اصفهان در سال 1392 به انجام رسید. روش‌ها: طی یک مطالعه‌ی مقطعی، پرونده‌های بیمارانی که در سال 1392 در بیمارستان الزهرای (س) اصفهان بستری بودند و تشخیص ابتلا به عفونت آسینتوباکتر در آنان قطعی بود، مورد بررسی قرار گرفت و الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی آن‌ها تعیین گردید. سویه‌های آسینتوباکتر شناسایی شده، بر حسب ویژگی‌های دموگرافیک و بالینی بیماران تجزیه و تحلیل گردید. یافته‌ها: 459 بیمار بستری در مرکز آموزشی- درمانی الزهرای (س) اصفهان که ابتلای آن‌ها به آسینتوباکتر تأیید شده بود، مورد مطالعه و بررسی قرار گرفتند. بیشترین مقاومت آسینتوباکتر نسبت به آمپی‌سیلین سولباکتام با فراوانی 1/21 درصد و آمیکاسین با فراوانی 1/13 درصد بود. همچنین، درصد فراوانی مقاومت به آنتی‌بیوتیک‌های سیپروفلوکساسین، سفوتاکسیم، سفتریاکسیون و مروپنم، به ترتیب 4/5، 8/4،0/2 و 7/1 درصد بود و تمامی نمونه‌ها نسبت به سفاوزلین، سفپیم، تازوسین، سفتازیدیم، جنتامایسین، نیتروفورانتوئین و کوتریموکسازول حساس بودند. نتیجه‌گیری: عفونت آسینتوباکتر، از جمله عفونت‌های بیمارستانی شایع در مرکز آموزشی- درمانی الزهرای (س) اصفهان می‌باشد که درصد قابل توجهی از نمونه‌ها در مقابل آنتی‌بیوتیک‌های جاری حساس بودند. احتمال می‌رود این یافته، ناشی از این باشد که اغلب نمونه‌های تشخیص داده شده، در حین نمونه‌گیری و مراحل بعدی آلوده شده باشند. از این رو، با توجه به افزایش روزافزون عفونت‏های بیمارستانی ناشی از سویه‌های مقاوم آسینتوباکتر و انتشار آن در محیط بیمارستان، به کارگیری اقدامات کنترل عفونت، جهت رفع منابع بالقوه‌ی عفونت و پیش‌گیری از انتقال آلودگی به بیماران از طریق دست پرسنل و تجهیزات بیمارستانی، ضروری به نظر می‏رسد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله آسینتوباکتر، عفونت بیمارستانی، مقاومت آنتی‌بیوتیکی
عنوان انگلیسی Prevalence Rate and Antibiotic Resistance of Acinetobacter Species Isolated from the Patients Hospitalized in Alzahra Hospital, Isfahan, Iran, 2013-2014
چکیده انگلیسی مقاله Background: Acinetobacter infections are of nosocomial infections with a significant increase in antibiotic resistance in recent years. Since the infection in hospitalized patients, especially patients hospitalized in intensive care units and patients with secondary immune deficiency can be associated with high morbidity and mortality rates. Hence, the aim of this study was to determine the prevalence and patterns of antibiotic resistance in Acinetobacter species isolated from patients hospitalized in the Alzahra hospital, Isfahan, Iran. Methods: In a cross-sectional study, hospital records of all patients with Acinetobacter nosocomial infection who were hospitalized in Alzahra hospital during 2012 to 2013 were studied. The pattern of antibiotic resistance was determined in all the patients and isolated Acinetobacter were analyzed based on clinical and demographic characteristic. Findings: 495 cases with nosocomial infection of Acinetobacter were studied. The most antibiotic resistance was seen for ampicillin-sulbactam (21.1%) and amikacin (13.1%). In addition, the frequency of resistance to ciprofloxacin, cefoxitin, cefotaxime, and meropenem were 5.4, 4.8, 2.0, 1.7 and 1.3 percent, respectively. All the samples were sensitive to cefazolin, cefepime, ceftazidime, gentamicin, nitrofurantoin and tazocin and co-trimoxazole. Resistance to amikacin was different based on the sex, hospitalization, ward and source of sampling; resistance to ampicillin was different based on the source of sampling; resistance to ampicillin-sulbactam was different based on the sex; resistance to cefoxitin was different based on the sex; and finally, resistance to ciprofloxacin was different based on the source of sampling. Conclusion: According to our study, Acinetobacter infection is one of the most prevalent nosocomial infections but a considerable part of samples are sensitive to general antibiotics. High sensitivity to general antibiotics probably is due to the source of infection. In the other hand, contamination with staff’s hands is the most common way for infection transition. Thus, programming for prevention and control of infection transfer must be done in all hospitals.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Nosocomial infection, Acinetobacter, Antibiotics
نویسندگان مقاله کامیار مصطفوی زاده | kamyar mostafavi zadeh
دانشیار، مرکز تحقیقات عفونت های بیمارستانی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی اصفهان (Isfahan university of medical sciences)

آیلار مسگری | aylar mesgari
دانشجوی پزشکی، دانشکده ی پزشکی و کمیته ی تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی اصفهان (Isfahan university of medical sciences)

مرتضی پوراحمد | morteza pourahmad
دانشیار، مرکز تحقیقات بیماری های عفونی و گرمسیری، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی اصفهان (Isfahan university of medical sciences)

نشانی اینترنتی http://jims.mui.ac.ir/index.php/jims/article/view/5643
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/103/article-103-317552.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده مقاله پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات