این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشکده پزشکی اصفهان، جلد ۳۳، شماره ۳۶۰، صفحات ۲۰۱۳-۲۰۱۸
عنوان فارسی بررسی میزان اشعه‌ی X دریافتی پرسنل بیهوشی در هنگام استفاده از فلورسکوپی در اعمال جراحی اورتوپدی
چکیده فارسی مقاله مقدمه: نظر به گسترش روزافزون استفاده از رادیوگرافی و دستگاه رادیوگرافی C-Arm در اتاق‌های عمل ارتوپدی و میزان پرتوگیری قابل توجه متخصصین ارتوپدی و گاهی متخصصین بیهوشی، بررسی میزان اشعه‌ی جذبی این افراد، کادر آموزشی و پرسنل همراه آن‌ها و مقایسه‌ی آن با حد دز تعیین شده توسط کمیته‌ی بین‌المللی محافظت در برابر اشعه (ICRP یا International Commission on Radiological Protection) امری ضروری به نظر می‌رسد. روش‌ها: به منظور تعیین دز جذبی، متخصصین ارتوپدی و بیهوشی و دستیاران و پرسنل همراه آن‌ها در اتاق عمل بیمارستان الزهرای (س) اصفهان، مورد بررسی قرار گرفتند. جهت تعیین میزان دز جذبی، از دزیمترهای ترمولومینسانس 4 CaSo کارتی، که دارای دقت و حساسیت زیادی هستند، استفاده گردید. بدین منظور، برای هر شخص سه عدد دزیمتر حساس به حرارت (TLD یا Thermo luminescence dosimeter) یکی در محل گردن و در روی تیروئید، دیگری در ناحیه‌ی سینه و سومی در ناحیه‌ی گنادها به مدت یک ماه نسب گردید و میانگین دز جذبی در این سه محل حساس بدن به دست آمد. جهت خواندن دزیمترها از دستگاه خواننده‌ی ترمولومینسانس (Solaro2A TLD Reader) استفاده شد. یافته‌ها: میانگین دز دریافتی ماهانه برای متخصص ارتوپدی در محل‌های مختلف متفاوت به دست آمد که در تمام موارد بیشتر از میزان جذبی توسط تیم بیهوشی بود. میانگین دز دریافتی متخصص ارتوپدی 24، دستیار وی 26، متخصص بیهوشی 16 و دستیار بیهوشی 11 میلی‌راد بود. میانگین دز دریافتی در هر عمل جراحی برای گروه ارتوپدی در محل تیروئید و در محل گنادها همواره بیشتر از بقیه‌ی افراد بود. با استفاده از آزمون t و با احتمال 90 درصد، می‌توان دریافت که میانگین دز دریافتی ماهانه و دز در هر عمل ارتوپدی در محل تیروئید در هر فرد مورد بررسی، بیشتر از دز دریافتی در محل گنادها بوده است. نتیجه‌گیری: میانگین دز دریافتی ماهانه در هر عمل جراحی ارتوپدی در متخصص ارتوپدی و دستیار وی، بیشتر از سایر شرکت کنندگان در مطالعه بوده است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله رادیوگرافی، C-Arm، دزیمتری ترمولومینسانس، اشعه‌ی دریافتی
عنوان انگلیسی Occupational Radiation Exposure in Anesthesia Personal from C-Arm Fluoroscopy during Orthopedic Surgical Procedures
چکیده انگلیسی مقاله Background: The present study aimed to evaluate and analyze the amount of radiation received by anesthesiologists and anesthesia personal in Alzahra Hospital, Isfahan, Iran, using standard precautionary measures, to assess determinants for personal receiving high doses during orthopedic surgeries. Methods: Ten people were included in a three month prospective study for radiation exposure measurement with adequate protection measures in all procedures requiring C-Arm fluoroscopy. Each person was provided with three Thermo Luminescent Dosimeter (TLD) badges which were tagged at the levels of neck, chest and gonads. Operating and exposure times of each procedure were recorded. Exposure dose of each badge at the end of the study was obtained and the results were analyzed. To measure dose, TLD cards containing CaS0 4 detectors were used. To read the data from TLDs, a TLD reader (Solaro2A) was used. Findings: Mean radiation exposure to all the parts were well within permissible limits. There was a significantly positive correlation between the exposure time and the exposure dose for the orthopedic surgeon (r = 0.647; P < 0.01) and orthopedic residents (r = 0.49; P < 0.05). The orthopedic surgeon and residents had the maximum exposure overall. For the group of anesthetist, anesthesia resident and anesthesia nurse, the mean radiation exposure was less than the others. It was founded that the mean of absorbed dose for each fluroscopy on thyroid was 5.21 ± 2.56 mrad for the orthopedic surgeon, 1.13 ± 1.11 mrad for anesthesiologist, 1.22 ± 1.19 mrad for anesthesia resident and 1.39 ± 1.33 mrad for anesthesia personnel. Conclusion: The mean exposure doses to all parts of the body of anesthetist and co-workers were well within the permissible limits. It is thus desirable that radiation safety precautions should be taken and exposures should be regularly monitored with at least one dosimeter for monitoring the whole-body dose.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله داریوش مرادی فارسانی | dariush moradi farsani
استادیار، گروه بیهوشی و مراقبت های ویژه، دانشکده ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

خسرو نقیبی | khosro naghibi
دانشیار، گروه بیهوشی و مراقبت های ویژه، دانشکده ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

کامران منتظری | kamran montazeri
استاد، گروه بیهوشی و مراقبت های ویژه، دانشکده ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

میترا لطف الهی | mitra lotf elahi
دانشجوی پزشکی، دانشکده ی پزشکی و کمیته ی تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

نشانی اینترنتی http://jims.mui.ac.ir/index.php/jims/article/view/5506
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/103/article-103-317602.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده مقاله پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات