این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشکده پزشکی اصفهان، جلد ۳۳، شماره ۳۴۹، صفحات ۱۴۴۱-۱۴۵۸
عنوان فارسی ارزیابی خواص ساختاری و رفتار سلولی داربست الکتروریسی‌شده آلیاژی پلی(هیدروکسی‌بوتیرات)/کیتوسان به منظور کاربرد در مهندسی بافت غضروف
چکیده فارسی مقاله مقدمه: دستیابی به داربستی با خواص مطلوب، یکی از چالش‌های پیش روی مهندسی بافت می‌باشد. پلی‌هیدروکسی بوتیرات (PHB یا Polyhydroxybutyrate) پلیمری است که به دلیل داشتن خواصی مناسب نظیر زیست‌سازگاری خوب و استحکام مکانیکی بالا در مقایسه با سایر پلیمرها، به تازگی مورد توجه محققین قرار گرفته است. البته، خواصی نظیر آب‌دوستی کم و تردی آن باعث می‌شود تا به صورت خالص برای ساخت داربست مهندسی بافت غضروف مناسب نباشد. از جمله راه‌کارهای حل این مشکل، آلیاژسازی آن با سایر پلیمرهاست. هدف از انجام این پژوهش، تهیه‌ی داربست‌های الکتروریسی شده آلیاژی پلی‌هیدروکسی بوتیرات/کیتوسان و بررسی خواص ساختاری و رفتار سلولی آن‌ها بود. روش‌ها: ابتدا محلول‌های پلیمری PHB با استفاده از حلال تری‌فلورواستیک اسید (TFA یا Trifluroacetic acid) تهیه و الکتروریسی شد. پس از بهینه‌سازی پارامترها، جهت بهبود خاصیت آب‌دوستی و استحکام مکانیکی، کیتوسان با درصدهای مختلف به محلول پلیمری اضافه و الکتروریسی شد. به منظور ارزیابی داربست‌ها، از تصویربرداری میکروسکوپ الکترونی (SEM یا Scanning electron microscope)، آزمون استحکام کششی، آنالیز طیف‌سنجی با پرتو مادون قرمز به روش تبدیل فوریه (FT-IR یا Fourier transform infrared)، تعیین زاویه‌ی تماس، و تخلخل‌سنجی استفاده شد. سپس با توجه به نتایج، داربست‌های حاوی 15 و 20 درصد کیتوسان به عنوان داربست‌های بهینه انتخاب شد و تحت آزمون‌های سلولی با استفاده از سلول‌های کندروسیت خرگوش قرار گرفت. یافته‌ها: تصاویر میکروسکوپ الکترونی نشان داد که بهترین داربست، از نظر یک‌نواختی قطر الیاف، با استفاده از محلول PHB با غلظت 9 درصد وزنی و با ولتاژ 21 کیلوولت و در فاصله‌ی 15 سانتی‌متری به دست می‌آید؛ داربست‌های حاوی 10، 15 و 20 درصد کیتوسان الیاف یکنواخت‌تری نسبت به داربست 5 درصد داشتند. با توجه به نتایج سایر آزمون‌ها مشخص شد که نمونه‌های حاوی 15 و 20 درصد کیتوسان، از خواصی بهینه برخوردارند. تصاویر میکروسکوپ الکترونی نشان‌دهنده‌ی چسبندگی مناسب سلول‌های کندروسیت بر روی این داربست‌ها بود. نتیجه‌گیری: با افزودن کیتوسان به PHB می‌توان خواص مکانیکی و بیولوژیک و آب‌دوستی داربست‌های PHB را بهبود بخشید.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله مهندسی بافت غضروف، پلی‌هیدروکسی بوتیرات، کیتوسان، الکتروریسی
عنوان انگلیسی Evaluating the Structural Properties and Cellular Behavior of Electrospun Poly(hydroxybutyrate)/Chitosan Blend Scaffolds for Cartilage Tissue Engineering
چکیده انگلیسی مقاله Background: Achieving to a scaffold with suitable properties is a current challenge in tissue engineering. Polyhydroxybutyrate (PHB) is a polymer which has attracted attentions due to have favorable properties such as good biocompatibility and relative high mechanical properties; but, its hydrophobicity and brittleness are not suitable for cartilage tissue engineering scaffold fabrication. Blending with other polymers is a strategy to solve this problem. This study aimed to prepare electrospun PHB/chitosan (CTS) blend scaffold and to investigate its structural properties and cellular behavior. Methods: First, polymeric solutions of PHB in trifluroacetic acid (TFA) were electrospun and after optimization of parameters, various percentages of chitosan with aim to improve its hydrophilicity and mechanical properties were added to polymeric solution and electrospun. To characterize prepared scaffolds, scanning electron microscopy (SEM), tensile strength test, Fourier transform infrared spectroscopy (FT-IR), contact angle measurement, and porosimetry were performed. According to the obtained results, the scaffold containing 15 and 20 percent of chitosan were selected as the optimized scaffolds and were examined for rabbit chondrocyte cell adhesion test. Findings: Scanning electron microscopy images showed that electrospinning of the solution with PHB of 9% weight in 21 kilovolt at 15 cm produced the most uniform fibers; the scaffolds containing 10, 15 and 20 percent of CTS have more uniform fibers than the scaffold containing 5 percent. Finally, based on the results of other experiments, the scaffolds containing 15 and 20 percent of chitosan were identified as optimized scaffolds. SEM images showed good chondrocyte cell adhesion on these scaffolds. Conclusion: Addition of chitosan to PHB, can improve its mechanical and biological properties and hydrophilicity.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله داود صادقی | sadeghi d msc
کارشناس ارشد، گروه بیومواد، نانوتکنولوژی و مهندسی بافت، دانشکده ی فناوری های نوین پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی اصفهان (Isfahan university of medical sciences)

سعید کرباسی | saeed karbasi
دانشیار، گروه بیومواد، نانوتکنولوژی و مهندسی بافت، دانشکده ی فناوری های نوین پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی اصفهان (Isfahan university of medical sciences)

شاهین بنکدار | s bonakdar
استادیار، بانک سلولی ایران، انستیتو پاستور ایران، تهران، ایران
سازمان اصلی تایید شده: انستیتو پاستور ایران (Pasteur institute of iran)

شهناز رضوی | shahnaz razavi
استاد، گروه علوم تشریحی، دانشکده ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی اصفهان (Isfahan university of medical sciences)

نشانی اینترنتی http://jims.mui.ac.ir/index.php/jims/article/view/4435
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/103/article-103-317664.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده مقاله پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات