این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشکده پزشکی اصفهان، جلد ۳۲، شماره ۲۸۸، صفحات ۸۱۸-۸۲۷
عنوان فارسی بررسی اثر ترکیبی داروی دفروکسامین و دوز پایین آرسنیک تری اکساید بر میزان زنده‌مانی و مهار پرولیفراسیون رده‌ی سلولی ۴NB
چکیده فارسی مقاله مقدمه: لوسمی پرومیلوسیتیک حاد یکی از لوسمی‏های شایع رده‌ی میلوئیدی است. تدابیر درمانی مهم، استفاده از ترانس رتینوئیک اسید و در سال‌های اخیر آرسنیک تری اکساید می‌باشد. ترانس رتینوئیک اسید در برخی موارد باعث مقاومت به درمان و آرسنیک نیز در دوز بالا، سمی است. هدف از این مطالعه، بررسی اثر دفروکسامین، بر رده‌ی سلولی پرومیلوسیتیک حاد 4NB جهت کاستن اثرات سمی دوز بالای آرسنیک می‏باشد. روش‌ها: در این مطالعه بعد از کشت و تکثیر رده‌ی سلولی 4NB، سلول‏ها با دوزهای مختلف دفروکسامین (50، 100 و 200 میکرومول) و دوز پایین آرسنیک (5/0 میکرومول) در ترکیب با دوزهای مختلف دفروکسامین (50، 100 و 200 میکرومول) تیمار شدند. پس از شمارش سلول‌ها، فعالیت متابولیک با روش MTT [3-(4,5-dimethylthiazol-2-yl)-2,5-diphenyltetrazolium bromide] و درصد زنده‏مانی با روش تریپان بلو تعیین گردید. از آزمون t و نرم‌افزار Excel برای بررسی داده‏ها استفاده شد. یافته‌ها: سلول‏های تیمار شده با دوزهای مختلف دفروکسامین به تنهایی و در ترکیب با آرسنیک، کاهش درصد زنده‌مانی و کاهش فعالیت سلولی وابسته به دوز و زمان را نشان دادند. دوز ترکیبی آرسنیک 5/0 میکرومول و دفروکسامین 200 میکرومول بیشترین اثر را در کاهش زنده‏مانی و فعالیت متابولیکی و دوز 50 میکرومول دفروکسامین کمترین اثر را در زنده‏مانی و فعالیت متابولیکی نشان دادند. نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که دفروکسامین اثربخشی قابل توجهی بر زنده‏مانی رده‌ی سلولی 4NB دارد و همچنین باعث کاهش فعالیت سلولی می‌شود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله لوسمی پرومیلوسیتیک حاد، آرسنیک تری اکساید، دفروکسامین
عنوان انگلیسی The Combination Effect of Low-Dose Arsenic Trioxide plus Deferoxamine on Viability and Inhibiting the Proliferation of NB4 Cell Line
چکیده انگلیسی مقاله Background: Acute promyelocytic leukemia (APL) is one of the most prevalent myeloid lineage leukemia. Currently-available treatment options for these patients are using all trans-retinoic acid (ATRA) and, recently, arsenic trioxide (ATO). All trans-retinoic acid may cause treatment resistance in some cases; and arsenic trioxide, in high doses, has cytotoxic effects. In our study, we determined the ability of deferoxamine (DFO) in reducing the cytotoxic effects of high doses of arsenic on NB4 cell line in the acute promyelocytic leukemia. Methods: The NB4 cell line cultured, expanded and then treated with different doses of deferoxamine (50, 100, and 200 µM) alone, and low dose of arsenic trioxide (0.5 µM) in combination with different doses of deferoxamine (50, 100, 200 µM). Proceeding cells were counted, metabolic activity was measured using the MTT [3-(4,5-dimethylthiazol-2-yl)-2,5-diphenyltetrazolium bromide] reduction assay and cell viability was determined via trypan blue exclusion assay. The data were analyzed using the Student’s t-test method and the Excel software. Findings: Cells treated with different doses of deferoxamine, alone and in combination with arsenic trioxide, showed decrease in viability and cell activity in a dose- and time-dependent manner. Treatments with combination of 0.5 µM arsenic trioxide and 200 µM deferoxamine showed the maximum effect in decreasing viability and metabolic activity of NB4 cells; and treatments with deferoxamine alone showed the minimum effect in declining viability and metabolic activity. Conclusion: This study shows that deferoxamine has a significant effect on viability of NB4 cell line and also causes decrease in cell activity. It seems that deferoxamine is an appropriate agent for inhibition of tumor cells.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Acute promyelocytic leukemia, Arsenic trioxide, Deferoxamine
نویسندگان مقاله کاظم غفاری | kazem ghaffari
کارشناس ارشد، گروه هماتولوژی، دانشکده ی پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی تهران (Tehran university of medical sciences)

احمد کاظمی | ahmad kazemi
استاد، گروه هماتولوژی، دانشکده ی پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی ایران (Iran university of medical sciences)

شعبان علیزاده | shaban alizadeh
استادیار، گروه هماتولوژی، دانشکده ی پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی تهران (Tehran university of medical sciences)

علی قاسمی |
کارشناس ارشد، گروه هماتولوژی، دانشکده ی پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی تهران (Tehran university of medical sciences)

ندا مینایی | neda minaei
کارشناس ارشد، گروه هماتولوژی، دانشکده ی پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی تهران (Tehran university of medical sciences)

عباس قوطاسلو | abbas ghotaslou
کارشناس ارشد، گروه هماتولوژی، دانشکده ی پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی تهران (Tehran university of medical sciences)

بهنوش طیبی | behnoosh tayebi
کارشناس ارشد هماتولوژی آزمایشگاهی و بانک خون، گروه هماتولوژی، دانشکده ی پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی مشهد (Mashhad university of medical sciences)

محمدرضا رضوانی | mohammad reza rezvani
دانشیار، گروه هماتولوژی، دانشکده ی پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی ایران (Iran university of medical sciences)

نشانی اینترنتی http://jims.mui.ac.ir/index.php/jims/article/view/3632
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/103/article-103-317968.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده مقاله پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات