این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشکده پزشکی اصفهان، جلد ۳۰، شماره ۲۱۷، صفحات ۲۱۷۸-۲۱۸۸
عنوان فارسی بررسی مقایسه‌ای تأثیر تزریق وریدی لیدوکایین، سولفات منیزیم و پروپوفول در پیشگیری از عوارض تنفسی متعاقب عمل لوزه‌برداری
چکیده فارسی مقاله م قدمه: مشکلات تنفسی پس از بیهوشی عمومی به دنبال خارج کردن لوله تراشه از عوارض به نسبت شایع می باشند. از جمله ی این عوارض سرفه، استریدور، نگهداشتن نفس، کاهش اشباع اکسیژن شریانی، لارنگواسپاسم و برونکواسپاسم می باشد. هدف از این مطالعه، بررسی مقایسه ای تأثیر تزریق وریدی لیدوکایین، سولفات منیزیم و دوز ساب هیپنوتیک پروپوفول در پیشگیری ازعوارض تنفسی متعاقب لوزه برداری در اطفال بود. روش ها: در یک کارآزمایی بالینی تعداد 100 کودک کاندیدای عمل جراحی لوزه برداری در محدوده ی سنی 14-2 سال با شرایط فیزیکی ASAI-II (American Society of Anesthesiologists) مورد مطالعه قرار گرفتند. در گروه های مورد مطالعه سولفات منیزیم، لیدوکایین، پروپوفول و نرمال سالین با حجم یکسان (15 سی سی) اتفوزیون گردید. پس از انتقال بیماران به ریکاوری عوارض تنفسی نظیر لارنگواسپاسم، برونکواسپاسم و سرفه بررسی گردید و نتایج به دست آمده با آزمون های آماری 2χ، Student-t، Mann-Whitney و ANOVA با یکدیگر مقایسه گردیدند. یافته ها: بین چهار گروه اختلاف آماری معنی داری از نظر یافته های دموگرافیک وجود نداشت. از نظر شدت تحریک پذیری راه هوایی، تفاوت آماری معنی داری بین سه داروی ذکر شده با نرمال سالین وجود داشت. این میزان در گروه نرمال سالین معادل 86/0 ± 56/1، در گروه پروپوفول 48/0 ± 64/0، در گروه لیدوکایین 16/0 ± 56/0 و در گروه سولفات منیزیم 2/0 ± 6/0 بود (05/0 > P). همچنین توزیع فراوانی استریدور در گروه نرمال سالین 52، در گروه پروپوفول 24 و در گروه های لیدوکایین و سولفات منیزیم 20 درصد بود (05/0 > P). نتیجه گیری: نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که استفاده از داروهای پروپوفول، لیدوکایین و سولفات منیزیم می تواند سبب کاهش عوارض تنفسی پس از خارج سازی لوله تراشه در بیمارانی که تحت تانسیلکتومی قرار گرفته اند، گردد. هیچ مزیتی بین این سه دارو با یکدیگر مشاهده نگردید.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله لیدوکایین، سولفات منیزیم، پروپوفول، عوارض تنفسی بعد از جراحی
عنوان انگلیسی A Comparison between Intravenous Magnesium Sulfate, Lidocaine, and Propofol in Prevention of Respiratory Complications after Tonsillectomy
چکیده انگلیسی مقاله Background: Respiratory problems after extubation following general anesthesia are relatively common. Such complications include cough, stridor, breath holding, laryngospasm, bronchospasm, and arterial oxygen desaturation. This study aimed to evaluate and compare the efficacy of using propofol, lidocaine, and magnesium in prevention of respiratory complications after pediatric tonsillectomy. Methods: In a double-blind clinical trial, 100 American Society of Anesthesiologists classifications I and II children and adolescents (age: 2-14 years old) who were candidate for tonsillectomy were enrolled. They were allocated to four groups to be infused with 15 mg/kg magnesium sulfate, 1.5 mg/kg lidocaine, 0.5 mg/kg propofol, or the same volume (15 cc) of normal saline as placebo. The patients were extubated after they were fully awake, i.e. they could open their eyes and responded to verbal command. After patient transport to recovery, respiratory complications such as laryngospasm, stridor, and cough were evaluated and compared between groups with Mann-Whitney test, analysis of variance, Student’s t-test, and chi-square test. Findings: The four groups were not significantly different in terms of demographics. There was a significant difference in airway hyperreactivity between the placebo group and the other three groups (1.56 ± 0.86 in the placebo group vs. 0.64 ± 0.48, 0.56 ± 0.16, and 0.60 ± 0.20 in the propofol, lidocaine, and magnesium sulfate, respectively). The frequency of stridor was 52% in the placebo group, 24% in the propofol group, and 20% in the lidocaine and magnesium sulfate groups (P < 0.05). Conclusion: The results of this study showed that using propofol, magnesium sulfate, and lidocaine can diminish respiratory events after tonsillectomy. However, none of the three medicines was superior to the others.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله سید مرتضی حیدری | seyed morteza heidari
دانشیار، گروه بیهوشی و مراقبت های ویژه، دانشکده ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی اصفهان (Isfahan university of medical sciences)

مجتبی رحیمی | mojtaba rahimi
دانشیار، گروه بیهوشی و مراقبت های ویژه، دانشکده ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی اصفهان (Isfahan university of medical sciences)

سید جلال هاشمی | seyed jalal hashemi
استاد، گروه بیهوشی و مراقبت های ویژه، دانشکده ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی اصفهان (Isfahan university of medical sciences)

بهرام فصاحت | bahram fasahat
دستیار، گروه بیهوشی و مراقبت های ویژه، دانشکده ی پزشکی و کمیته ی تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی اصفهان (Isfahan university of medical sciences)

نشانی اینترنتی http://jims.mui.ac.ir/index.php/jims/article/view/1672
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/103/article-103-318343.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده مقاله پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات