این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشکده پزشکی اصفهان، جلد ۲۹، شماره ۱۵۱، صفحات ۰-۰
عنوان فارسی پتانسیل ترمیم آسیب القا شده به DNA در سلول‌های MCF-۷ به دنبال تماس با مشتقات استخلاف شده‌ی بنزوفوران با خواص مهار آروماتاز
چکیده فارسی مقاله مقدمه: مشتقات استخلاف شده ی بنزوفوران با مهار آنزیم آروماتاز تولید استروژن های آندوژن را محدود می کنند. بررسی اثرات سیتوتوکسیک این ترکیبات وجود مکانیسم هایی همچون آسیب به DNA را مطرح می نماید، بنابراین مطالعه ی حاضر با هدف بررسی توان ترمیم به دنبال آسیب به DNA طراحی گردید. روش ها: سلول های MCF-7 توسط غلظت های متفاوت مشتقات استخلاف شده ی بنزوفوران به مدت 2 ساعت تیمار و سمیت ژنتیکی آن ها مورد بررسی قرار گرفت. قدرت ترمیم DNA با انکوبه کردن سلول ها با محیط کشت تازه به مدت 17 و 24 ساعت پس از قطع مواجهه ی 2 ساعته با غلظت القا کننده ی آسیب ژنتیکی، توسط تست comet قلیایی مورد ارزیابی قرار گرفت. جهت آنالیز از One way ANOVA و تست Tukey استفاده شد و 05/0 > P معنی دار تلقی گردید. یافته ها: سمیت ژنتیکی ایجاد شده توسط مشتق 4-فلورو، 4-کلرو، 2-متوکسی، 2-متیل و مشتق بدون استخلاف بنزوفوران فنیل متیل ایمیدازول به ترتیب در غلظت های 70، 75، 200، 300 و 1000 نانومول مشاهده گردید. DNA آسیب دیده توسط استخلاف 4-کلرو، 4-فلورو و 2-متیل پس از 24 ساعت و مشتق بدون استخلاف و 2-متوکسی پس از گذشت 17 ساعت ریکاوری شدند. نتیجه گیری: بنزوفوران فنیل متیل ایمیدازول و مشتقات 4-فلورو، 4-کلرو، 2-متوکسی و 2-متیل آن ژنوتوکسیک هستند، اما آسیب وارده به گونه ایی است که سلول قادر به ترمیم DNA خود می باشد. این ترکیبات می توانند توسط سایر تست های مربوطه دنبال شوند تا در صورت ارزیابی مثبت بتوان از خاصیت درمانی آن ها استفاده نمود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی DNA Repair Capability of MCF-7 after Exposure to Substituted Benzofuran Derivatives with Aromatase Inhibitory Effects
چکیده انگلیسی مقاله Background: Benzofuran derivatives block the aromatase enzyme and reduce estrogen production. It was shown that although the cytotoxicity of these compounds could be in part due to the aromatase inhibition, DNA damage may also be involved. This study was designed to assess whether these derivatives can induce DNA damage, and to evaluate if such damage could be repaired. Methods: MCF-7 cells were exposed to the compounds at different concentrations to find a concentration sufficient to induce DNA damage. Cells were exposed for 2 hours to genotoxic concentration of compounds and recovered for 17 and 24 hours. The comet assay was used to examine DNA damage. Analysis of variance (ANOVA) followed by Tukey's test were used for statistical analysis at a significance level of P < 0.05. Findings: The genotoxic effects of benzofuran derivatives were observed in 70, 75, and 200 nM for the 4-fluoro, 4-chloro, and 2-methoxy derivatives of benzofuran, respectively. The genotoxic concentration of 2-methyl derivatives and the unsubstituted derivatives of benzofuran were 300 and 1000 nM, respectively. The DNA damages caused by 4-fluoro, 4-chloro and 2-methyl derivatives of benzofuran recovered after 24 hours while those caused by 2-methoxy and unsubstituted derivatives of benzofuran recovered after 17 hours. Conclusion: The benzofuran phenylmethyl imidazole and its 4-fluoro, 4-chloro, 2-methoxy, and 2-methyl derivatives are genotoxic. Moreover, our study showed that the DNA damages caused by these substances were repairable. Therefore, if these compounds are able to pass other safety and clinical tests, they could be used as new therapeutic compounds.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله محمود اعتباری | mahmoud etebari
استادیار، گروه فارماکولوژی و مرکز تحقیقات علوم دارویی اصفهان، دانشکدهی داروسازی و علوم دارویی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی اصفهان (Isfahan university of medical sciences)

قدمعلی خدارحمی | ghadamali khodarahmi
دانشیار، گروه شیمی دارویی و مرکز تحقیقات علوم دارویی اصفهان، دانشکدهی داروسازی و علوم دارویی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی اصفهان (Isfahan university of medical sciences)

عباس جعفریان دهکردی | jafarian dehkordi
استاد، گروه فارماکولوژی و سمشناسی و مرکز تحقیقات علوم دارویی اصفهان، دانشکده ی داروسازی و علوم دارویی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی اصفهان (Isfahan university of medical sciences)

زری نخودیان |
دانشجوی کارشناسی ارشد، کمیته ی تحقیقات دانشجویی، گروه فارماکولوژی و سمشناسی، دانشکدهی داروسازی و علوم دارویی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی اصفهان (Isfahan university of medical sciences)

نشانی اینترنتی http://jims.mui.ac.ir/index.php/jims/article/view/1411
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/103/article-103-318811.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده مقاله پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات