این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشکده پزشکی اصفهان، جلد ۲۸، شماره ۱۱۲، صفحات ۰-۰

عنوان فارسی بررسی اثربخشی تلفیق دارو درمانی و شناخت درمانی گروهی مبتنی بر ذهن آگاهی (MBCT) بر کاهش افسردگی زنان مطلقه‌ی شهر اصفهان
چکیده فارسی مقاله خلاصه مقدمه: مطالعه ی حاضر با هدف تعیین اثر بخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی توأم با درمان استاندارد داروی ضد افسردگی بر شدت افسردگی، نگرش های ناکارآمد و مهارت های مقابله با استرس گروهی در زنان مطلقه طراحی گردید. روش ها: این کارآزمایی بالینی تصادفی، در سال 1378 با مشارکت 60 زن مطلقه انجام گرفت؛ با اجرای مقیاس های افسردگی بک، نگرش ناکارآمد وایزمن و مهارت مقابله با استرس اندلر و پارکر آزمودنی ها از نظر سه متغیر پیامد یعنی شدت افسردگی، نگرش ناکارآمد و مهارت مقابله با استرس با مؤلفه های تکلیف مداری، هیجان مداری و اجتناب مداری در مرحله ی پایه، یک ماه پس از مداخله، 8 هفته بعد از اتمام دوره و پس از سه ماه پی گیری انجام شد. تحلیل داده های خام به استفاده از 11 SPSS و اجرای آزمون های توصیفی و استنباطی از جمله آنالیز کوواریانس تکرار مقادیر صورت گرفت. یافته ها: وجود تعامل معنی دار بین زمان و نوع مداخله برای کلیه ی متغیرهای پی آمد دیده شد. در گروه تجربی، با گذشت زمان از شدت افسردگی، نگرش ناکارآمد، شیوه های هیجان مداری و اجتناب مداری کاسته شد و روش تکلیف مداری افزایش یافت. این تغییرات برای دو گروه غیرتجربی آن چنان محسوس نبود. بالاترین میزان اثر مداخله به ترتیب در کاهش شدت افسردگی (71/0)، رفتار اجتنابی (67/0)، نگرش ناکارآمد (65/0)، افزایش مهارت تکلیف مداری (56/0) و کاهش هیجان مداری (21/0) بود. نتیجه گیری: مشاهدات حاضر مؤید تأثیر درمان افسردگی به روش تلفیقی داروی ضد افسردگی و شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی است. با علم به شیوع بالای افسردگی و تبعات طلاق، پزشکان عمومی و روان پزشکان با الهام از مهارت های شناخت درمانی می توانند در کمک به این بیماران مؤثر باشند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله

عنوان انگلیسی Combined Effect of Anti Depressant and Mindfulness-based Group Cognitive Therapy (MBCT) on Psychological Well Being of Divorced Women
چکیده انگلیسی مقاله Background: Psychological aftermaths of divorce are well documented. This study determined the effect size of standard drug therapy along with mindfulness based cognitive group therapy (MBCT) on psychological aftermaths of divorced women with depression. Methods: This randomized clinical trial was counseling services of the Divorce Counseling Centre, affiliated to Welfare Organization, Isfahan, Iran. The experimental group comprised of 30 members received standard antidepressant along with MBCT, while the non experimental group I and II each one was comprised of 15 individuals, the former received simple standard antidepressant and the later one was subject to non standard antidepressant therapy. Psychiatric assessment was done by a psychiatrist, using Structured Clinical Interview for DSM-IV Axis I Disorders (SCID-I) before intervention and on three month of follow-up. Independent evaluators assessed the participants’ for severity of depression, negative thoughts, and coping ability, using Beck Depression Inventory-II (BDI-II), Dysfunction Attitude Scale (DAS), and Coping Ability Scale CISS at baseline, one month after intervention, 8 weeks of intervention, and after 3 months follow-up. Data were analyzed using SPSS 11 and running ANOVA with Bonferroni test, and ANCOVA with repeated measures. Findings: As compared to pure standard and non standard antidepressant treatment methods, the combined treatment modality provided more promising results in lowering the subjects’ depression, favorable attitudes, and better problem solving ability. In order of importance, the significant effect size for the combined method was 0.71 for severity of depression, 0.67 for avoidance, 0.65 for dysfunction attitude, 0.56 for self determination, and 0.21 for emotionalism. Conclusion: Significantly desirable changes observed in the therapeutic across various phases of intervention for outcome variables are attributed to the supremacy of MBCT and reinforce earlier observations. In view of high prevalence of divorce and its psychological aftermaths, non organic intervention modalities are not only more economical but also can enhance clients’ compliance in seeking early and long lasting treatment.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله

نویسندگان مقاله سعید صادقی | saeed sadeghi
روان شناس، معاون امور اجتماعی، سازمان بهزیستی استان اصفهان، اصفهان، ایران.
سازمان اصلی تایید شده: سازمان بهزیستی ایران

فرامرز سهرابی | faramarz sohrabi
دانشیار و مدیر گروه، گروه روان شناسی بالینی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران.
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علامه طباطبایی (Allameh tabatabaii university)

علی دلاور | delavar a
استاد، گروه روان سنجی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران.
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علامه طباطبایی (Allameh tabatabaii university)

احمد برجعلی | ahmad borjali
استادیار، گروه روان شناسی بالینی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران.
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علامه طباطبایی (Allameh tabatabaii university)

غلامرضا قاسمی تودشکچویی | gholamreza ghasemi tudashkchouee
دانشیار، مرکز پژوهش های آموزش پزشکی، مرکز تحقیقات علوم رفتاری، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی اصفهان (Isfahan university of medical sciences)


نشانی اینترنتی http://jims.mui.ac.ir/index.php/jims/article/view/473
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/103/article-103-319123.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده مقاله پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات