این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشکده پزشکی اصفهان، جلد ۲۶، شماره ۸۹، صفحات ۱۳۶-۱۴۷
عنوان فارسی اثر فعالیت بدنی کوتاه مدت (دویدن با تردمیل) بر یادگیری و حافظه‌ی فضایی در موش‌های صحرایی نر سالم و وابسته به مرفین
چکیده فارسی مقاله Normal 0 false false false MicrosoftInternetExplorer4 /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt; mso-para-margin:0in; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} مقدمه: چکیده ورزش بر روی مرکز خوشایند مغز از طریق سیستم های اوپیوئیدی و رهایی ناقلان عصبی تأثیر می گذارد. در این پژوهش ورزش و فعالیت فیزیکی دویدن بر روی تردمیل و اثر آن را بر روی یادگیری و حافظه ی فضایی در موش های صحرایی نر سالم و وابسته به مرفین بررسی گردید. روش ها: موش های صحرایی نر سالم چهار ماهه ی نژاد ویستار در چهار گروه ده تایی شاهد (بدون تیمار دویدن با تردمیل و مرفین)، ورزش (دویدن با تردمیل، بدون مرفین)، مرفین (تیمار مرفین بدون دویدن با تردمیل) و مرفین همراه با ورزش تقسیم شدند. تیمار دویدن اجباری روی تردمیل به مدت 10 روز (روزانه 1 ساعت با سرعت 17 متر در دقیقه و شیب 15 درجه) انجام شد. تزریق درون صفاقی دوزهای افزایشی مرفین برای ایجاد وابستگی موش ها به مرفین انجام شد. مطابق با رفتار موش های شاهد، آزمون یادگیری فضایی به مدت 8 روز در حوضچه ی آبی موریس انجام شد. یافته ها: در مقایسه ی میانگین مجموع 8 روز آزمون یادگیری و حافظه ی فضایی، برای سه شاخص (طول مسافت، زمان رسیدن به سکو و سرعت شنا)، بین گروه شاهد با گروه مرفین همراه با ورزش تفاوت معنی دار وجود داشت (05/0P نتیجه گیری: یافته ها نشان دادکه دویدن با تردمیل می تواند یادگیری و حافظه ی فضایی را در موش های وابسته به مرفین به طور معنی داری بهبود بخشد. ممکن است که ورزش کوتاه مدت همراه با سیستم اوپیوئیدی، یادگیری و حافظه ی فضایی را در موش های وابسته به مرفین تقویت کرده باشد، از این رو پیشنهاد می گردد که مرکز خوشایند در مغز برای حافظه و اعتیاد یکسان شناخته شود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله ورزش، یاد گیری فضایی، موش صحرایی، مرفین.
عنوان انگلیسی The Effect of Short- term Physical Activity (treadmill running) on Spatial Learning and Memory in the Intact and Morphine Dependent Male rats
چکیده انگلیسی مقاله Normal 0 false false false MicrosoftInternetExplorer4 /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt; mso-para-margin:0in; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} Abstract It has been shown that the activity of some neurotransmitters may be changed by exercise. It can also affect on pleasure center through Opioid Systems and releasing neurotransmitters. Based on the effect of exercise, in this research, we studied the effect of exercise and physical activity with treadmill running on spatial learning and memory in the intact and morphine dependent male rats. Background: Healthy male Wistar rats ,weighting about 250gr 4 month age , were divided into four groups as follows: control (without treadmill running and morphine) , exercise (treadmill running and without morphine) , morphine (morphine treatment without treadmill running) and exercise+morphine treatment (n=10). Compulsive running on rat treadmill were performed in a ten- days period (1hr per day, at a speed of 17m/min and an incline of 15 degrees). Intraperitoneal injection of dissolved morphine with increasing doses of 10 mg/kg , 20 mg/kg and 40mg/kg for the first , second and third every 3 days , respectively , were applied to make rats morphine dependence. Corresponding control rats went through spatial learning process on a Morris water maze for 8 days. The time to reach the platform (latency), the length of swim path, and the swim speed were used for the evaluation of spatial learning. Methods: On the basis of this results, in comparison of total mean of the eight days spatial learning and memory experiment, for three parameters (path length, latency and swim speed), between control groups and exercise + morphine treatment groups are significant different (P< 0. 05). The differences of these parameters between exercise + morphine groups with another groups is significant (P< 0.05), but between control groups and two other groups is not significant (P>0.05). Findings: We found that treadmill running can improve spatial learning and memory in morphine dependent rats significantly. These results confirm with our previously reports. According to effect of exercise on the release of endorphin and activation of neurotransmitters systems such as dopaminergic, serotonergic and glutamatergic, It could be short- term of exercise with opioid system together increase spatial learning and memory in rats morphine dependence, suggesting the pleasure center in the brain is the same for addiction and memory. Conclusion: Exercise, spatial memory, rat, Morris water maze.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله حمید عزیزی ملک آبادی | hamid azizi malek abadi
استادیار گروه علوم تجربی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان، اصفهان، اصفهان، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه آزاد اسلامی اصفهان خوراسگان (Islamic azad university of isfahan khorasgan)

حجت الله علایی | alaei h
استاد گروه فیزیولوژی، دانشکده ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

محمود حسینی | hosseini m
استادیارگروه فیزیولوژی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

نشانی اینترنتی http://jims.mui.ac.ir/index.php/jims/article/view/124
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/103/article-103-319318.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده مقاله پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات