این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، جلد ۵، شماره ۳، صفحات ۶۲۱-۶۲۸
عنوان فارسی تعیین عوامل موثر در میزان بقای بیماران مبتلا به سرطان کولون بااستفاده از مدل بندی بقا
چکیده فارسی مقاله چکیده زمینه و هدف: سرطان های کولون و رکتوم، سومین سرطان شایع در دنیا هستند. این مطالعه جهت تعیین عوامل موثر بر بقای بیماران مبتلا به سرطان کولون مراجعه کننده به بیمارستان امید مشهد، طی سالهای 1385 تا 1389 اجرا گردید. مواد و روش کار: در این مطالعه ی هم گروهی تاریخی 136 بیمار مبتلا به سرطان کولون وارد مطالعه شدند. اطلاعات دموگرافیک و بالینی بیماران جمع آوری شد. با توجه به محک آکائیک، بهترین مدل جهت برازش به داده ها انتخاب و عوامل موثر با استفاده از نرم افزار SAS تعیین شدند. سطح معنی داری 05/0 در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین سنی بیماران حین تشخیص 22/1 ± 36/57 سال بود. با توجه به محک آکائیک، مدل کاکس، مدل مناسب معرفی شد. بقای یک، دو، سه و چهار ساله به ترتیب 76، 62، 56 و 44 درصد و در این دوره ی پنج ساله، میانه ی بقا 73/3 سال بود. احتمال بقا برای بیماران بدون تجربه ی عود، بیماران در مراحل پایین تر سرطان و بیمارانی که سابقه ی مصرف دخانیات نداشتند، به طور معنی داری بیشتر است (05/0 > p-value) نتیجه گیری: با توجه به متفاوت بودن نتایج مطالعات مختلف، انجام مطالعات بیشتر جهت تعیین عوامل موثر بر بقای بیماران ضروری به نظر می رسد. میانگین بقا در بیماران نسبت به مطالعات مشابه کمتر است (03/3 سال) که تاخیر در تشخیص بیماری را می‌توان از عوامل پایین بودن این شاخص قلمداد نمود و چون مرحله ی بیماری به عنوان عامل موثر معرفی شد، تاکید به مراجعه ی زود هنگام جهت تشخیص، بایستی مدنظر قرار گیرد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Detection of effective factors in the survival rate of colon cancer patients using survival modeling
چکیده انگلیسی مقاله Abstract Background & objectives: Colon and rectum cancers are the third most common cancers in the world. The aim of this study was to determine the factors affecting the survival of colon cancer patients who referred to Omid Hospital of Mashhad from 2006 to 2011. Material & Methods: In this historical cohort study, 136 colon cancer patients were investigated. Demographic and clinical data were collected. Then the best model was determined to fit the survival data in regard to Akaike criteria and the risk factors were established using SAS software. (α = 0.05) Results: The mean age at diagnosis was 57.36 ± 1.22 years. According to Akaike criteria, the Cox model was identified as an appropriate model for fitting the survival data. The 1,2,3,4 years survival rate were 76%, 62%, 56% and 44% respectively and the mean survival time in five years period, was 3.03 years. Patients who were recurrence-free, patients with lower levels of cancer and patients without a history of smoking had a significantly higher survival probability (p-value< 0.05) Conclusion: Considering different results from different studies, further studies to detection of effective factors in the survival rate of patients seem to be necessary. Mean survival in these patients compared with the other studies is less (3.03) that delay in diagnosis maybe is one of its reasons and because Duke’s stage in one of the important effective factors, emphasis on early references for detection should be considered.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله نازنین فکری | n fekri


رقیه پارسایی | r parsaee


سودابه شهید ثالث | s shahid sales


امین رضا امینی | ar amini


حبیب الله اسماعیلی | h esmaeily


نشانی اینترنتی http://journal.nkums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-25-377&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/192/article-192-320270.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده علوم پایه
نوع مقاله منتشر شده مقاله پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات