این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
کاوش نامه زبان و ادبیات فارسی، جلد ۲۴، شماره ۵۹، صفحات ۹-۴۷
عنوان فارسی ملاحظات بینامتنی در شعر و زندگی خاقانی و بهار
چکیده فارسی مقاله یکی از مهم­ترین رویکردهای ادبی در نقد ادبی جدید، بینامتنیت یا رویکرد میان­ متنی است؛ این اصطلاح را ژولیا کریستوا در حدود پنجاه سال قبل مطرح کرد و باب تازه­ای برای تحلیل متون گشود. در بینامتنیت، بر خلاف دیدگاه­ های کلاسیک که متون را حاصل نبوغ شاعر یا کاتب می­ پنداشتند، بحث بر سر آن است که متون بر یکدیگر تأثیر می­ گذارند و از این رهگذر، آثار جدید خلق می­ شود. به عبارت دیگر، بن­مایۀ جنبه‌هایی از آثار متأخر، آثار متقدم است و هر اثری می ­تواند ضمن تأثیرپذیری از آثار پیشین، بر آثار پسین نیز مؤثر باشد. در تحلیل های بینامتنی، هدف عمده، نشان‌دادن مشابهت­ های موجود در متون ادبی، اعم از نظم یا نثر است. در ادبیات و بویژه، متون شعری، می توان وجوه تشابه قابل توجهی در بین آثار ادبی یافت و نشان‌دادن این همانندی­ ها می­ تواند برای درک نکته‌های غامض یا روشن‌کردن ابعادی از این متون، سودمند باشد.
نگاهی به اشعار ملک­ الشعراء بهار (1265-1330)، شاعر، ادیب و سبک­ شناس معاصر -با وجود ادعای خود او در داشتن سبکی نو- گویای آن است که بهار، در زمینه‌های تعبیرات و مضامین ... از سرایندگان کهن و بویژه خاقانی شروانی(520-595 ﻫ­­­.ق)، متأثّر بوده است. این مقاله کوششی است برای نشان‌دادن این تأثیرپذیری و نمایاندن همانندی‌های این دو سراینده و بازنمودِ توجه بهار به سراینده نامدار شروان، و سرانجام آن که بهار تا چه میزان در بسیاری از مضامین شعری خود از خاقانی شروانی بهره گرفته است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله خاقانی، بهار، بینامتنیت، ادب غنایی، مشابهت‌های شعری،
عنوان انگلیسی ملاحظات بینامتنی در شعر و زندگی خاقانی و بهار
چکیده انگلیسی مقاله یکی از مهم‌ترین رویکردهای ادبی در نقد ادبی جدید ، بینامتنیت یا رویکرد میان‌متنی است؛ این اصطلاح را ژولیا کریستوا در حدود پنجاه سال قبل مطرح کرد و باب تازه‌ای برای تحلیل متون گشود. در بینامتنیت، بر خلاف دیدگاه‌های کلاسیک که متون را حاصل نبوغ شاعر یا کاتب می‌پنداشتند، بحث بر سر آن است که متون بر یکدیگر تاثیر گذاشته و آثار جدید خلق می‌شود؛ به عبارت دیگر، بنمایۀ جنبه هایی از آثار متاخر، آثار متقدم است و هر اثری می‌تواند ضمن تاثیرپذیری از آثار پیشین، بر آثار پسین نیز موثر باشد. در تحلیل‌های بینامتنی، هدف عمده، نشان دادن مشابهت‌های موجود در متون ادبی، اعم از نظم یا نثر است. در ادبیات، بویژه متون شعری ، می‌توان وجوه تشابه قابل توجهی در میان آثار ادبی یافت که نشان دادن این همانندی‌ها می‌تواند برای درک نکته های غامض یا روشن کردن ابعادی از این متون سودمند باشد. نگاهی به اشعار ملک‌الشعرای بهار، شاعر ، ادیب و سبک‌شناس فقید، - با وجود ادعای وی در داشتن سبکی نو- گویای آن است که بهار، در زمینه موضوع ، تعبیرات و مضامین... از سرایندگان کهن به‌ویژه خاقانی شروانی متاثّر بوده است. این مقاله کوششی است برای نشان دادن این تاثیر پذیری و نمایاندن همانندی های این دو سراینده و بازنمودِ توجه بهار به سراینده نامدار شروان، و سرانجام آن که بهار تا چه میزان در بسیاری از مضامین شعری خود از خاقانی شروانی بهره گرفته است.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله خاقانی, بهار, بینامتنیت, ادب غنایی, مشابهت‌های شعری
نویسندگان مقاله نعیم مراونه |
استادیار زبان و ادبیّات فارسی دانشگاه فرهنگیان اهواز

نصراله امامی |
استاد زبان و ادبیّات فارسی دانشگاه شهید چمران اهواز

نشانی اینترنتی https://kavoshnameh.yazd.ac.ir/article_3183_a9a01a99ce6c5312e638fecf63337558.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات