این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مدیریت بحران، جلد ۵، شماره ۱، صفحات ۸۳-۹۲
عنوان فارسی مراتب فکر و فعل در معماری دفاعی دارالسلطنه‏ی تبریز مطالعه‏ی موردی: چرایی و چگونگی ایجاد سامانه‏ی دفاع غیرعامل شهر پس از زمین‏لرزه‏ی ۱۱۹۳ ﻫ. ق.
چکیده فارسی مقاله هدف نوشتار حاضر تبیین جایگاه معماری دفاعی، در فرایند بازسازی تبریز پس از زمین‏لرزه‏ای است که در اواخر دوره‏ی زندیه و به سال 1193 هجری قمری رخ داد. اهمیت موضوع پژوهش، به اهمیت ساختاری دیوار دفاعی شهر برای اعتبار بخشیدن به حیات جمعی، پس از وقوع بحران برمی‏گردد، زیرا پس از زمین‏لرزه، مدیریت بومی متکی به توانمندی‏های محلی، بار دیگر سامانه‏ی دفاعی کارآمدی را برای حفاظت از آسیب‏دیدگانی که قصد ادامه‏ی حیات در این شهر بحران‏زده را داشتند، پدید آورد. مقتضیات زمان و مکان در آن ایام به نحوی بود که مدیریت امنیت، به رکن مهم مدیریت بحران تبدیل شده بود و در این راستا باید در گرداگرد شهر، بارویی برای ایمن‏سازی آن در برابر تعدیات احتمالی ساخته می‏شد. اگر چه در آن ایام، محدودیت‏های ناشی از بحران عرصه را برای هر نوع تصمیم‏گیری تنگ کرده بود، اما اندیشه‏ی مدیریت بومی توانست با شناسایی، نظم‏دهی و جهت‏بخشی به قابلیت‏های مادی و معنایی موجود، اقدامات ثمربخشی برای نیل به وضعیت دفاعی مطلوب انجام دهد. نتایج این پژوهش نشان می‏دهد که بعد از زمین‏لرزه، متولیان شهر ـ چه در سال‏های پایانی دوره‏ی زندیه و چه در سال‏های آغازین دوره‏ی قاجاریه ـ نیتی واحد در استوار ساختن و استوار ماندن این بارو داشته‏اند. بر این اساس، هدف نوشتار حاضر تحلیل چرایی و چگونگی تحقق ساختاری باروی مذکور در وضعیت بحرانی پس از زمین‏لرزه است؛ وضعیتی که در آن، هنجارهای شناخته شده‏ی زندگی شهری از بین رفته و معاش و معیشت دچار مضیقه بود. این پژوهش به روش تفسیری ـ تاریخی صورت گرفته است و بر آن است به این پرسش‏ها پاسخ دهد: الف. باروی تبریز چه نقش کارکردی در ترتیبات زیست جمعی این شهر داشت؟ ب. فرایند طراحی باروی جدید، متأثر از چه عواملی و مبتنی بر چه اصولی بود؟
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Thinking and Action Stages in Defense Architecture of Urban Environment in Tabriz Case study: Passive defense in restorations processes after earthquake in 1779
چکیده انگلیسی مقاله The aim of the present research is to prepare a conceptual framework for traditional defensive architecture of Tabriz in historical stages of restorations in destructive earthquake of 1779. The importance of the research is that after the earthquake the anatomic totality of the city was destructed and the city lost most of its population and the life system was plagued in individual and collective scale. The native managing system was able to create a capable defense mechanism in order to protect the harmed ones who wanted to continue life. The time and place condition was in a condition that safety management had turned to an important element in crisis management system. Although, the limitations raised by the crisis, had made the decision making difficult, however native management was able to take effective actions for the aim of defense through recognizing, ordering and directing the financial and moral abilities in the environment. The importance of research subject is to understand how the new bulwark of the city was built in a condition that all known norms of the city had vanished. The present research is qualitative and is done in historical-interpretive method that attempts to respond following questions: A. What was the reason for necessity of planning and building the new bulwark? B. What were the principles of planning new bulwark? 
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله محمدباقر کبیرصابر | mohammad bagher
استادیار، دانشکده ی معماری، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تهران (Tehran university)

نشانی اینترنتی http://www.joem.ir/article_23979_1280ef320bf1921a69470998530f091b.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات