این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
اعتیاد پژوهی، جلد ۱۰، شماره ۳۹، صفحات ۳۱-۴۴
عنوان فارسی اثربخشی آموزش حل مسئله اجتماعی بر خود کنترلی، خودکارآمدی و تکانشوری در دانش آموزان دارای استعداد اعتیاد
چکیده فارسی مقاله هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش حل مسئله اجتماعی بر خودکنترلی، خودکارآمدی و تکانشوری دانش آموزان مستعد اعتیاد می باشد. روش: روش تحقیق از نوع آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. برای این منظور 50 نفر از دانش آموزان پسر دارای استعداد اعتیاد از بین دبیرستان های مشکین شهر از طریق پرسش نامه استعداد اعتیاد شناسایی و بطور تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش قرار گرفتند. مقیاس های خودکنترلی، خودکارآمدی و تکانشوری قبل و بعد از آموزش حل مسئله اجتماعی توسط دانش آموزان تکمیل شد. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه تحت آموزش حل مسئله اجتماعی قرار گرفته و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکردند. یافته ها: نتایج نشان داد که آموزش حل مسئله اجتماعی موجب افزایش خودکنترلی، و خودکارآمدی؛ و کاهش تکانشوری در دانش آموزان دارای استعداد اعتیاد شد. نتیجه گیری: این نتایج حاکی از اثربخشی آموزش حل مسئله اجتماعی بر متغیرهای روان شناختی در افراد مستعد اعتیاد می باشد. لذا پیشنهاد می شود از این آموزش به منظور پیشگیری از اعتیاد در مدارس استفاده شود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی On the Effectiveness of Social Problem-Solving in Self-Control, Self-Efficacy and Impulsivity among Students with Addiction Potential
چکیده انگلیسی مقاله Objective: The present study aims to evaluate the effectiveness of social problem-solving in self-control, self-efficacy and impulsivity in students with addiction potential. Method: An experimental research design with pretest-posttest control group was employed for the conduct of this study. For this purpose, 50 high school students with addiction potential were identified from Meshkinshar high schools through Addiction Potential Scale and were randomly divided into control and experimental groups. Self-control, self-efficacy, and impulsivity scales were completed by students before and after social problem-solving training. The experimental group received eight training sessions of social problem-solving and the control group received no intervention. Results: The results showed that social problem-solving training leads to the increase of self-control and self-efficacy and the reduction of impulsivity in students with addiction potential. Conclusion: These results suggest the effectiveness of social problem-solving training in psychological variables among the individuals with addiction potential. Therefore, it is recommended that this training be used to prevent addiction in schools.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله عباس ابوالقاسمی | abbas abolghasemi
gilan university
دانشگاه گیلان
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه گیلان (Guilan university)

صدیف دادفر | sodeif dadfar
ialamic azadi university
دانشگاه ازاد اسلامیی اردبیلی

علیرضا نبی دوست | alireza nabidoost
allame tabatabaie university
دانشگاه علامه طباطبایی تهارن
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علامه طباطبایی (Allameh tabatabaii university)

نشانی اینترنتی http://etiadpajohi.ir/browse.php?a_code=A-10-713-1&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/590/article-590-324302.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده تخصصی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات