این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
اعتیاد پژوهی، جلد ۱۰، شماره ۳۹، صفحات ۱۲۹-۱۴۵
عنوان فارسی اثربخشی روان درمانی امیدمحور بر انگیزشِ درمان افراد وابسته به مواد مخدر
چکیده فارسی مقاله هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی روان درمانی امیدمحور بر انگیزشِ درمان افراد وابسته به مواد مخدر انجام شد. روش: روش پژوهش شبه آزمایشی و طرح آن از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری عبارت بودند از: افراد وابسته به مواد مخدر مراجعه کننده به مراکز و کلینیک های ترک اعتیاد مناطق 9، 10 و 11 شهر مشهد. برای نمونه گیری تعداد 40 نفر از بین افراد داوطلب انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند و کاربندی نیز به تصادف به یک گروه (آزمایش) اختصاص پیدا کرد. گروه آزمایش در 8 جلسه 90 دقیقه ای روان درمانی گروهی امیدمحور دریافت نمودند و گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکردند. هر دو گروه، مقیاس آمادگی برای تغییر و انگیزشِ درمان میلر و تونیگان را به عنوان پیش آزمون و پس آزمون تکمیل کردند. یافته ها: نتایج نشان داد روان درمانی امیدمحور بر افزایش انگیزش درمان و مؤلفه های بازشناسی، دوسوگرایی و گام برداریِ افراد وابسته به مواد مخدر مؤثر است. نتیجه گیری: به کارگیری اصول روان درمانی امید محور نقش مهمی در افزایش انگیزش درمان افراد وابسته به مواد مخدر داشته و استفاده از آن می تواند موفقیت برنامه های درمانی و سایر پیامدهای مثبت درمانی را در آن ها به دنبال داشته باشد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله روان درمانی امیدمحور، انگیزشِ درمان، وابستگی به مواد مخدر
عنوان انگلیسی On the Effectiveness of Hope–Oriented Psychotherapy in Motivation for Treatment among Drug Dependent Individuals
چکیده انگلیسی مقاله Objective: This study aimed to investigate the effectiveness of hope-oriented psychotherapy in motivation for treatment among drug dependent individuals. Method: A quasi-experimental research design along with pretest-posttest and control group was employed in this study. All drug dependent individuals who had referred to addiction rehabilitation centers and clinics of districts 9, 10, and 11 in Mashhad city constituted the statistical population of this study. The number of 40 volunteers was selected as the sample from among this population. Then, the participants were randomly assigned to two experimental and control groups, each group containing 20 subjects. The experimental group received eight 90-minute sessions of hope–oriented group psychotherapy and the control group received no intervention. Both groups completed Stages of Change Readiness and Treatment Eagerness Scale as the pre-test and post-test. Results: The results demonstrated that hope–oriented psychotherapy has a significant effect on increasing motivation for treatment, recognition, ambivalence, and taking steps among the drug dependent individuals in the experimental group. Conclusion: The utilization of the principles of hope–oriented psychotherapy has an important role in increasing motivation for treatment in drug dependent individuals and can lead to the success of therapeutic programs and other positive treatment outcomes.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله طیبه رحیمی پردنجانی | tayebe rahimi pordanjani
department of psychology, university of bojnord, bojnord, iran
دانشگاه بجنورد-دانشکده علوم انسانی-گروه روانشناسی
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه بجنورد (University of bojnord)

علی محمدزاده ابراهیمی | ali mohamadzade ebrahimi
department of psychology, university of bojnord, bojnord, iran
دانشگاه بجنورد-دانشکده علوم انسانی-گروه روانشناسی
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه بجنورد (University of bojnord)

زهرا صبور | zahra sabour
department of counseling, university of bojnord, bojnord, iran
دانشگاه بجنورد-دانشکده علوم انسانی-گروه مشاوره
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه بجنورد (University of bojnord)

نشانی اینترنتی http://etiadpajohi.ir/browse.php?a_code=A-10-1150-1&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/590/article-590-324308.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده تخصصی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات