این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
ژئوفیزیک ایران، جلد ۱۸، شماره ۴، صفحات ۲۱-۳۷
عنوان فارسی چشمه‌های موثر بر وقوع گردوخاک در منطقه تهران با کاربست داده‌های MERRA-۲
چکیده فارسی مقاله برای بررسی اقلیم‌شناسی و شناسایی چشمه­های موثر بر رخداد گردوخاک در منطقه تهران در ماه‌های مختلف سال از داده‌های بازتحلیل MERRA-2 با تفکیک افقی 625/0×5/0 درجه طی دوره 1980-2022 استفاده شده ­است. نتایج نشان داد که غلظت‌ جرمی گردوخاک سطحی در منطقه تهران در اواخر بهار و اوایل تابستان، به ویژه در ماه ژوئیه به بیشترین مقدار خود می‌رسد. شار نهشت خشک در ماه‌های آوریل و می، و شار نهشت تر در ماه‌های مارس و آوریل در تهران بیشینه است. شار گسیل گردوخاک در منطقه تهران در بهار و تابستان بیشتر از دو فصل دیگر است و بیشینه مقدار آن در ماه‌های ژوئن و ژوییه رخ می‌دهد که با بیشینه شار گسیل گردوخاک در منطقه دشت کویر هم‌زمان است. منطقه ورامین تنها چشمه گردوخاک قابل شناسایی توسط داده‌های MERRA-2 در منطقه تهران است. در این منطقه در تابستان میزان شار گسیل گردوخاک از میزان نهشت آن بیشتر است. چشمه‌های احتمالی گردوخاک  بر اساس قرارگیری در مسیر سامانه‌های غربی، میزان شار گسیل گردوخاک بالاتر نسبت به مناطق اطراف و قرارگیری در  منطقه تهران  تعیین شده‌اند: 1- منطقه غرب خاورمیانه؛ 2- منطقه دشت کویر؛ 3- چشمه‌های درون منطقه تهران. در همه این مناطق شار گسیل گردوخاک و غلظت جرمی گردوخاک سطحی در اواخر بهار و در تابستان، بویژه در ماه‌های ژوئن و ژوییه به بیشینه مقدار خود می‌رسد. بررسی همبستگی بین شار گسیل گردوخاک در چشمه‌های احتمالی و غلظت جرمی گردوخاک در منطقه تهران نشان داد که در بیشتر ماه‌های سال، بویژه در زمستان و اوایل بهار (ژانویه-آوریل) منطقه غرب خاورمیانه کانون‌ اصلی وقوع گردوخاک در منطقه تهران است. در تابستان و اوایل پاییز (ژوئن-اکتبر)، علاوه بر چشمه‌های گردوخاک خارج از ایران، دشت کویر و چشمه‌های واقع در منطقه تهران به کانون‌های اصلی گردوخاک اضافه می‌شوند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله شار گسیل گردوخاک،شار نهشت گردوخاک،غلظت جرمی گردوخاک سطحی،
عنوان انگلیسی Identification of sources of dust that influence Tehran using the MERRA-2 data
چکیده انگلیسی مقاله We utilized the Modern-Era Retrospective analysis for Research and Applications, version 2 (MERRA-2) data with a horizontal resolution of 0.5°×0.625° for the period 1980-2022 to identify sources of dust that influence Tehran province in different months of the year. The results indicated that surface dust mass concentration in Tehran reach peak levels in late spring and during summer, particularly in July. The maximum dry deposition flux in Tehran is in April and May, whereas the maximum wet deposition flux is in March and April. Wet deposition flux is higher in highlands and in areas where precipitation is relatively high compared to lowlands and areas with low precipitation. Dust emission flux is higher during spring and summer in Tehran compared to other seasons, with the highest values in June and July, concurrent with the maximum dust emission flux in Dasht-e Kavir. Varamin is the only region in Tehran province that contributes to extensive dust emissions. In this region, dust emission flux is higher than dust deposition flux in summer. The analysis of dust emission flux and dust surface mass concentration in Tehran during the period 1980-2022 indicates significant increasing trends in spring and summer, respectively. In this study, we also identified potential dust sources that influence the Tehran province. We examined those sources that have a high level of dust emission flux and are either located in or near Tehran or along the path of weather systems moving from the west to the east. These sources include (1) the western Middle East region; (2) Dasht-e Kavir; and (3) sources in Tehran. In all these areas, the maximum dust emission flux and surface dust mass concentration occur in late spring and during summer, particularly in June and July, whereas their minimum values are in autumn and early winter (October to January). Although dust dry deposition flux shows high values in the vicinity of or near the regions with high dust emission flux, dust wet deposition flux has high values in areas with relatively high precipitation such as the Alborz and Zagros Mountains. In the western Middle East and Dasht-e Kavir, dust emission flux is higher than the sum of dry and wet deposition fluxes in all months of the year. The correlation analysis between dust emission flux in the abovementioned potential sources of dust and surface dust mass concentration in Tehran indicates that from January to April, the western Middle East region is the main source of dust that contributes to the occurrence of dust events in Tehran. In summer and early autumn, in addition to dust sources in the western Middle East, the contribution of Dasht-e Kavir and dust sources in the Tehran province becomes significant. This explains the observed maximum dust surface mass concentration in Tehran during summer. The results of this study have important implications for better understanding potential sources of dust that influence Tehran in different months, based on which monthly variation in terms of the health and environmental impacts of dust can be obtained.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله شار گسیل گردوخاک,شار نهشت گردوخاک,غلظت جرمی گردوخاک سطحی
نویسندگان مقاله رامین احمدی |
دانش آموخته کارشناسی ارشد هواشناسی، موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران، تهران، ایران

امید علیزاده |
دانشیار، موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران، تهران، ایران

سمانه ثابت قدم |
دانشیار، موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران، تهران، ایران

نشانی اینترنتی https://www.ijgeophysics.ir/article_189488_6733c0a56ae61f7c5986a3e4e750305e.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات