این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
صفحه اصلی
درباره پایگاه
فهرست سامانه ها
الزامات سامانه ها
فهرست سازمانی
تماس با ما
JCR 2016
جستجوی مقالات
چهارشنبه 19 آذر 1404
Iranian Journal of Veterinary Medicine
، جلد ۱۸، شماره ۴، صفحات ۵۵۵-۵۶۶
عنوان فارسی
ارزیابی اثر پادآماسی نانوذره های نوین سلنیوم بارگذاریشده با کورکومین در پریتونیت تجربی
چکیده فارسی مقاله
زمینه مطالعه: اشکال دارویی جدید ترکیبهای طبیعی همچون کورکومین میتواند مداخلهای کارآمد برای ساماندهی پریتونیت و چسبندگی شکمی باشد.
هدف: این پژوهش به بررسی اثر نانوذرههای سلنیوم آهسته رهش بارگذاریشده با کورکومین بر برخی شاخصهای زیستی آماس در پریتونیت تجربی میپردازد.
روش کار: پس از ساخت نانوذرههای سلنیوم و نانوذرههای سلنیوم بارگذاریشده با کورکومین (فرمولاسیون آهسته رهش)، پریتونیت تجربی با جراحی در 80 موش صحرایی نر بالغ ایجاد شد. گروه کنترل هیچ درمانی دریافت نکردند، درحالیکه گروههای دیگر 25/0 میلیگرم بر کیلوگرم نانوذرههای سلنیوم، 50 میلیگرم بر کیلوگرم کورکومین و 0/25 + 50 میلیگرم بر کیلوگرم نانوذرههای سلنیوم آهسته رهش با کورکومین بهصورت تک دُز درون صفاقی دریافت کردند. سنجش مالوندیآلدهید (MDA)، نیتریک اکسید (NO)، اینترلوکین 6(IL-6) و TNF-α خون در روزهای 3، 7 و 14 و همچنین ارزیابی چسبندگی داخل شکمی انجام شد.
نتایج: در روز سوم، سطح اکسید نیتریک در همه گروههای درمانی بهطور معنیداری کاهش یافت (0/05>P)، درحالیکه کمترین میزان آن در گروه نانوذرههای سلنیوم در روز 14 دیده شد. در گروههای نانوذرههای سلنیوم و آهسته رهش میزان مالوندیآلدهید نسبت به گروه کنترل در روزهای 3، 7 و 14 بهطور معنیداری کمتر بود (0/05>P). سطحTNF-α در گروههای نانوذرههای سلنیوم و آهسته رهش در روز سوم بهطور معنیداری کمتر از گروه کنترل بود (0/05>P)، درحالیکه گروه نانوذرههای سلنیوم کمترین سطح را در روز 14 داشت. میزانIL-6 بهطور معنیداری در روزهای 3 و 7 در گروههای آهسته رهش و کورکومین نسبت به گروه کنترل کاهش معنیداری نشان داد (0/05>P).
نتیجهگیری نهایی: نانوذرههای سلنیوم آهسته رهش بارگیریشده با کورکومین دارای اثر پاد آماسی چشمگیری هستند و با کاهش مالوندیآلدهید، نیتریک اکسید، اینترلوکین 6 و TNF-α، سبب کاهش پریتونیت و چسبندگی درون شکمی میشوند.
کلیدواژههای فارسی مقاله
عنوان انگلیسی
Effects of the Slow-release Curcumin-loaded Selenium Nanoparticles on Experimental Peritonitis
چکیده انگلیسی مقاله
Background
: New pharmaceutical forms of natural compounds such as curcumin can be an effective intervention to control peritonitis and abdominal adhesion.
Objectives: This study investigates the effects of slow-release curcumin-loaded selenium nanoparticles (Cur@S.N) on some inflammatory biomarkers in experimental peritonitis.
Methods
: After synthesizing selenium nanoparticles (S.N) and (Cur@S.N), experimental peritonitis was surgically induced in 80 adult male rats. The control group received no treatment, whereas the other groups received single intraperitoneal doses of 0.25 mg/kg S.N, 50 mg/kg curcumin, and 0.25+50 mg/kg (Cur@S.N). Blood malondialdehyde (MDA), nitric oxide (NO), interleukin 6 (IL-6), and tumor necrosis factor-alpha (TNFα) were measured on days 3, 7 and 14, and also intra-abdominal adhesion assessment was done.
Results
: On day 3, NO levels in all treatment groups significantly decreased (P>0.05), while the lowest level was seen on day 14 in the S.N group (P˂0.05). MDA was significantly lower in the S.N and Cur@S.N groups than in the control on days 3, 7 and 14 (P˂0.05). TNF-α levels in S.N and Cur@S.N groups were significantly lower than in the control group on day 3 (P≤0.05). Meanwhile, the S.N group had the lowest level on day 14. IL-6 significantly decreased on days 3 and 7 in the Cur@S.N and curcumin groups compared to the control group (P˂0.05).
Conclusion
: Cur@S.N group possesses significant anti-inflammatory efficacy by reducing MDA, NO, IL-6 and TNF-α, decreasing peritonitis and intra-abdominal adhesion.
کلیدواژههای انگلیسی مقاله
adhesion,Interleukin 6 (IL-6),Malondialdehyde (MDA),NO,Tumor necrosis factor-alpha (TNF-α)
نویسندگان مقاله
Jahangir Kaboutari |
Department of Basic Sciences, Faculty of Veterinary Medicine, Shahrekord University, Shahrekord, Iran.
Maryam Ghorbani |
Department of Basic Sciences, Faculty of Veterinary Medicine, Shahrekord University, Shahrekord, Iran.
Behnaz Karimi |
Department of Basic Sciences, Faculty of Veterinary Medicine, Shahrekord University, Shahrekord, Iran.
Moosa Javdai |
Department of Clinical Sciences, Faculty of Veterinary Medicine, Shahrekord University, Shahrekord, Iran.
Pegah Khosraviyan |
Medicinal Plants Research Center, Shahrekord University of Medical Sciences, Shahrekord, Iran.
نشانی اینترنتی
https://ijvm.ut.ac.ir/article_93484_e2798764dbf3780a743e96472bf2370e.pdf
فایل مقاله
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده
en
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به:
صفحه اول پایگاه
|
نسخه مرتبط
|
نشریه مرتبط
|
فهرست نشریات