این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله پزشکی ارومیه، جلد ۲۷، شماره ۱۲، صفحات ۱۰۵۸-۱۰۶۷
عنوان فارسی تأثیر تمرین هوازی بر سروتونین و تریپتوفان هیدروکسیلاز قشر پیش پیشانی موش‌های دیابتی نوع ۲
چکیده فارسی مقاله پیش‌زمینه و هدف: دیابت ملیتوس بیماری خود مراقبتی است و یکی از مشکلات شایع آن افسردگی می­باشد. یکی از عوامل ایجاد افسردگی تخلیه سروتونین است. آنزیم تریپتوفان هیدروکسیلاز نیز به‌عنوان آنزیم محدودکننده در ساخت سروتونین مغزی شناخته می­شود. همچنین تمرینات هوازی مزایای ثابت شده­ای در درمان و کاهش عوارض بیماری­های مزمن ازجمله دیابت دارند. در این تحقیق قصد داریم تا تأثیر تمرین هوازی بر سروتونین و تریپتوفان هیدروکسیلاز ناحیه قشر پیش ­پیشانی موش‌های دیابتی نوع 2 را بررسی نماییم. مواد و روش‌ کار: تحقیق حاضر از نوع تجربی و طرح پس‌آزمون می­باشد. 30 سر موش­ صحرایی به‌طور تصادفی به 3 گروه 1-کنترل سالم 2-کنترل دیابتی 3- تمرین دیابتی تقسیم­بندی شدند. گروه‌های 2 و 3 برای دیابتی شدن دو هفته پس از غذای پرچرب با تزریق درون صفاقی، استرپتوزوتوسین (mg/kg37) دریافت کردند. گروه تمرین دیابتی 5 جلسه در هفته و به مدت 8 هفته بر روی نوار گردان با مدت و شدتی که در هفته‌های پایانی به ترتیب به min/d 55 و m/min 26 می‌رسید، دویدند. 24 ساعت بعد از آخرین تمرین نمونه خونی و بافت قشر پیش پیشانی موش‌ها در همه گروه‌ها استخراج شد و غلظت سروتونین (µg/g) آن به روش الایزا و غلظت تریپتوفان هیدروکسیلاز آن به روش وسترن بلاتینگ از نمونه بافتی قشر پیش پیشانی اندازه­گیری شد. برای بررسی تفاوت­های بین گروهی از طرح آزمون آنالیز واریانس یک‌راهه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنی‌داری کم‌تر از 05/0 استفاده شد. یافته‌ها: آنالیز آماری نشان داد که میزان سروتونین قش پیش پیشانی در گروه کنترل دیابتی به‌طور معنی­داری کم‌تر از گروه کنترل سالم (001/0=P) و تمرین دیابتی (009/0=P) بود و میانگین سروتونین در گروه کنترل سالم با گروه تمرین دیابتی تفاوت معنی­داری نداشت. در نتایج تریپتوفان هیدروکسیلاز قشر پیش پیشانی، میانگین دو گروه دیابتی به‌طور معنی­داری کم‌تر از گروه کنترل سالم بود (000/0=P). همچنین نتایج نشان داد که میزان تریپتوفان هیدروکسیلاز در گروه تمرین دیابتی به‌طور معنی­دار بیشتر از گروه کنترل دیابتی بود (000/0=P). بحث و نتیجه‌گیری: در این مطالعه دیابت باعث کاهش سروتونین در قشر پیش پیشانی شد. برخی مطالعات نشان می­دهند که التهاب در دیابت نوع 2 باعث افزایش سایتوکاین­های IL-6 و TNF-α می­شود و این سایتوکاین­ها با افزایش فعالیت آنزیم ایندول آمین 2 و 3 دی اکسیژناز در مغز باعث تغییر مسیر سوخت‌وساز تریپتوفان و کاهش تولید سروتونین در مغز می­شود. تمرین هوازی می­تواند با کاهش التهاب سیستمیک و بافتی باعث افزایش سروتونین مغزی ­شود. همچنین کاهش آنزیم تریپتوفان هیدروکسیلاز در اثر دیابت می­تواند ازجمله عوامل مؤثر بر کاهش سروتونین قشرپیش پیشانی باشد. افزایش آنزیم تریپتوفان هیدروکسیلاز در اثر تمرین هوازی نیز احتمالاً بر افزایش سروتونین قشر پیش پیشانی تأثیر داشته است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی The effect of Aerobic Training on Serotonin and Tryptophan Hydroxylase of Prefrontal Cortex in type 2 Diabetic Rats
چکیده انگلیسی مقاله Background & Aims: Diabetes mellitus is a self-management disease and depression is a common problem related to it. One of the causes of depression is serotonin depletion. The enzyme tryptophan hydroxylase is known as limiting enzyme in the production of serotonin in the brain. Aerobic exercise also has proven benefits in treating and reducing the incidence of chronic diseases such as diabetes. Thus in this study we examine the effect of aerobic training on serotonin and tryptophan hydroxylase of prefrontal cortex in type 2 diabetic rats. Materials & Methods: This study is experimental and post-test. 30 rats were randomly divided into 3 groups: 1- healthy control 2-diabetic control 3- exercise diabetic, were divided. 2 and 3 groups for diabetes by intraperitoneal injection two weeks after the high-fat diet, streptozotocin (37mg/kg) received. Groups of aerobic exercise 5 times in the week and 8 week ran that duration and intensity on a treadmill in the final weeks respectively 55min /d and 26m/min arrived. 24 hours after the last exercise the prefrontal cortex of mice tissue samples of all groups were extracted and serotonin (µg/g) and tryptophan hydroxylase concentration was measured respectively by Elisa and Western Blotting from prefrontal cortex tissue samples. To evaluate the differences between the group of design analysis of variance (ANOVA) and Tukey post hoc test at the significant level was less than 0.05 were used. Results: Statistical analysis showed that serotonin levels in the diabetic group was significantly lower than the healthy control group (P=0.001) and exercise diabetic (P=0.009) and average serotonin between control group and exercise diabetic has no significant difference. Tryptophan hydroxylase results show that the average diabetic groups was significantly lower than the healthy control group (P=0.000). The results showed that the amount of tryptophan hydroxylase in the exercise diabetic group was significantly higher than the diabetic control group (P=0.000). Conclusion: In this study, diabetes reduces serotonin in the prefrontal cortex. Some studies have shown that inflammation in type 2 diabetes increases the cytokines IL-6 and TNF-α, and these cytokines by increasing the activity of indolamine 2, 3 dioxygenase in the brain alters the metabolism of tryptophan and reduce the production of 5-HT. Chronic activity reduces systemic and tissue inflammation thus increasing serotonin in the brain. The reduction of tryptophan hydroxylase due to diabetes can also be the factors that affect in the decrease of prefrontal serotonin.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله رامین امیرساسان | ramin amirsasan
department of exercise physiology
دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی- گروه فیزیولوژی ورزشی

آمنه اسماعیلی | ameneh esmaeili
department of exercise physiology
دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی- گروه فیزیولوژی ورزشی

سعید دباغ نیکو خصلت | saeed dabbagh nikokheslat
department of exercise physiology
دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی- گروه فیزیولوژی ورزشی

پوران کریمی | pouran karimi
neurosciences research center
مرکز تحقیقات علوم اعصاب

نشانی اینترنتی http://umj.umsu.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-2413-2&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/27/article-27-326386.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده فیزیولوژی ورزشی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی(توصیفی- تحلیلی)
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات