این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
ارمغان دانش، جلد ۲۱، شماره ۱۲، صفحات ۰-۰
عنوان فارسی بررسی اثرات تجویز نوزادی تاموکسیفن و زیرالنون بر شاخصه‌های بافت ‌شناسی رحم در موش سوری
چکیده فارسی مقاله زمینه و هدف: رحم به عنوان عضو اصلی دستگاه تولیدمثل بطور ویژه ای در معرض آسیب توسط ترکیبات محیطی و شبه هورمونی می باشد. مواجهه با ترکیبات آسیب رسان شبه استروژنی در طی دوره های بحرانی از تکوین بویژه در دوره نوزادی می تواند اثرات زیان آوری را بر تولیدمثل و باروری در مراحل بعدی زندگی داشته باشند. . در این تحقیق، اثرات تیمار نوزادی استروژن قارچی زیرالنون و داروی آنتی استروژن تاموکسیفن بر برخی شاخصه‌های بافت ‌شناسی رحم در موش سوری ماده بررسی گردید.. روش بررسی: 28 نوزاد موش سوری ماده از نژاد BALB/c به 4 گروه (7n=) شامل سه گروه تیماری و یک گروه کنترل تقسیم شدند. گروه های تیماری شامل گروه تیمار با تاموکسیفن (µg/kg/day400)، گروه تیمار با زیرالنون (mg/kg/day2) و گروه تیمار­ با تاموکسیفن + زیرالنون بودند. نوزادان گروه کنترل بدون تیمار بودند. تیمار­ها به صورت روزانه از روز 1 تا 5 پس از تولد و به صورت تزریق زیر جلدی صورت گرفت. سپس در حدود 70 روز پس از تولد و در مرحله دی استروس موشها عمیقا بیهوش شده و رحم موشها از بدن خارج گردید. بدنبال رنگ آمیزی، نمونه ها با استفاده از میکروسکوپ نوری و الکترونی گذاره مورد بررسی بافتی قرار گرفتند. یافته ها : نتایج مطالعه حاضر نشان داد که در بین گروه های تیماری، وزن بدن در گروه تاموکسیفن بطور معنی داری (05/0P˂) در مقایسه با گروه کنترل کاهش یافته است. وزن رحم در گروه زیرالنون (05/0P˂) و گروه تاموکسیفن+زیرالنون (01/0> P) بطور معنی داری افزایش یافت. ضخامت آندومتر در گروه تیمار با تاموکسیفن بطور معنی داری (05/0P˂) افزایش یافت و در گروه تیمار با زیرالنون بطور معنی داری (05/0P˂) کاهش یافت. همینطور ضخامت میومتر در گروه تیمار با زیرالنون به طور معنی‌داری (05/0P˂) در مقایسه با گروه کنترل کاهش پیدا کرد. مطالعات میکروسکوپ الکترونی نشان داد که تعداد سلول های ساختار اپی‌تلیوم مجرای رحم گروه تیمار با تاموکسیفن در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافته است. نتیجه گیری نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد که تجویز نوزادی ترکیبات تاموکسیفن و زیرالنون منجر به بروز آسیب های بافتی در ساختار رحم می گردد. زیرالنون احتمالا بدلیل ماهیت استروژنیک، موجب بروز اختلالات ساختاری بویژه در میومتر رحم موش های نوزاد تیمار شده با این سم قارچی می‌شود. از طرف دیگر، تاموکسیفن نیز مثل یک آگونیست گیرنده‌های استروژنی موجب افزایش ضخامت اندومتر و تغییرات در رحم می شود. 
کلیدواژه‌های فارسی مقاله زیرالنون، تاموکسیفن، رحم، موش‌سوری، استروژن
عنوان انگلیسی The effects of neonatal Tamoxifen and Zearalenone exposure on histological features of uterus in mice
چکیده انگلیسی مقاله Background and Objective: The uterus as the major female reproductive organ is particularly vulnerable to environmental and hormonal like compounds. Exposure to estrogen like disrupting chemicals during critical periods of development especially in the neonatal period can have adverse effects on reproduction and fertility later in life. In this study, the effects of neonatal exposure of mycoestrogen zearalenone and anti-estrogen tamoxifen on some histological characteristics of the uterus in female mice were investigated. Material and Methods: 28 newborn female mice of BALB/c strain were divided into four groups (n=7): three experimental and one control group. Treatment Groups included Tamoxifen (400 μg /kg /day) group, group treated with zearalenone (2 mg /kg /day) and group treated with tamoxifen + zearalenone. Control mice received no treatment. Daily treatments was started first day of life and continued up to 5 subcutaneously. Then about 70 days after birth in diestrous stage of estrous cycle, mice were deeply anesthetized and uterus was removed from the body. Following histochemical staining, the samples were studied using light and transmission electron microcopies. Results: The result of this study showed that in between the treatment groups, body weight decreased significantly (P>0.05) in group which received Tamoxifen, compared with control group. Uterus weight increased significantly in Zearalenone group (P>0.05) and Tamoxifen + Zearalenone group (P>0.01). Endometrial thickness increased significantly (P>0.05) in group which received Tamoxifen and decreased significantly (P>0.05) in group which received Zearalenone. In addition, myometrial thickness decreased significantly (P>0.05) in group which received Zearalenone compared with control group. The study of electron microscopy showed that the number of cells of uterine luminal epithelial structure increased in the group treated with Tamoxifen compared with control group. Conclusion: Conclusion: The result of present study indicates that neonatal administration of Tamoxifen and Zearalenone compounds cause histological lesions in uterus structure. Because of the estrogenic nature of zearalenone, the treated neonatal mice with this mycotoxin cause structural abnormalities especially in myometrial structure. On the other hand, Tamoxifen as an estrogenic agonist cause endometrial thickness increase and alterations in the uterus.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Zearalenone,Tamoxifen, Uterus, Mice, Estrogen
نویسندگان مقاله خدیجه صداقت | khadijeh sedaghat
department of biology, faculty of sciences, ferdowsi university of mashhad, mashhad, iran
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه فردوسی (Ferdowsi university)

رحمت اله پرندین | rahmatollah parandin
department of biology, payame noor university, po box 19395-3697, tehran, iran
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه پیام نور ، تهران، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه پیام نور تهران (Payame noor university)

مرتضی بهنام رسولی | morteza behnam rassouli
department of biology, faculty of sciences, ferdowsi university of mashhad, mashhad, iran
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه فردوسی (Ferdowsi university)

ناصر مهدوی شهری | nasser mahdavi shahri
department of biology, faculty of sciences, ferdowsi university of mashhad, mashhad, iran
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه فردوسی (Ferdowsi university)

معصومه خیرآبادی | masoumeh keirabadi
department of biology, faculty of sciences, ferdowsi university of mashhad, mashhad, iran
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه فردوسی (Ferdowsi university)

هاجره کلکلی | hajare kalkali
department of biology, faculty of sciences, ferdowsi university of mashhad, mashhad, iran
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه فردوسی (Ferdowsi university)

نشانی اینترنتی http://armaghanj.yums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-744-1&slc_lang=fa&sid=en
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده فیزیولوژی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات