این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مطالعات بین رشته ای دانش راهبردی، جلد ۱۴، شماره ۵۵، صفحات ۷۲-۳۹

عنوان فارسی منطقه‌گرایی ایرانی و حکمرانی جهانی در ایران باستان
چکیده فارسی مقاله منطقه‌گرایی و نظم امنیتی ایران باستان، انباشته‌ای از سیستم‌های محلی و منطقه‌ای را در درون سیستم جامعی زیر نام امپراتوری و به عبارتی بهتر شاهنشاهی جای داده بود. پراکندگی قومی و جغرافیایی، مذهبی از ویژگی‌های چنین سیستمی بود. از برجسته‌ترین سیستم چندپیکری برآمده از چنین انباشتی، حکمرانی و مدیریت نظم آن بود. بخش‌های ناهمسان، پیوند میان آن‌ها و سیستم مرکزی، هماهنگ‌سازی سیستم‌ها، هم‌زمانی و هم‌افزایی میان آن‌ها و در نهایت هم‌پایان کردن آن‌ها بر نقطه یا هدف یکسان، نظم را به عنوان معمای اصلی آن‌ها مطرح نموده بود. یافتن راهی برای پاسخ به چنین معمایی نیازمند نوآوری در نظم و حکمرانی بود. پرسش اساسی این است که ایران باستان چه روش‌های نوآورانه‌ای برای پاسخ به معمای نظم در سیستم چند بدنه شاهنشاهی باستان تدارک دیده است؟ ساتراپی به عنوان منطقه‌گرایی ایران باستان پاسخی به چنین پرسشی بوده است. هدف پژوهش واکاوی این نظم و آشکارسازی نوآوری ایرانی در منطقه‌گرایی است. روش تحقیق به صورت کیفی بوده و از تکنیک بررسی اسنادی و کتابخانه‌ای برای جمع‌آوری داده‌ها استفاده شد. برجسته‌ترین دستاورد پژوهش حاضر نیز پیوندسازی میان قدیمی‌ترین نوآوری ایران در نظم قدیم با منطقه‌گرایی است که امروزه به عنوان الگویی از حکمرانی جهانی مطرح است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله غرب آسیا،منطقه،منطقه‌گرایی،منطقه‌سازی،ایران باستان،

عنوان انگلیسی Iranian regionalism and world governance in ancient Iran
چکیده انگلیسی مقاله The regionalism and security order of ancient Iran had placed a collection of local and regional systems within a comprehensive system under the name of empire, or rather imperial. Ethnic and geographical, religious dispersion was a feature of such a system. One of the most prominent polymorphic systems resulting from such an accumulation was its governance and order management. The heterogeneous parts, the connection between them and the central system, the synchronization of the systems, the synchronicity and synergy between them, and finally their termination on the same point or goal, had made order their main conundrum. Finding a way to answer such a riddle required innovation in order and governance. The fundamental question is, what innovative methods did ancient Iran provide to answer the riddle of order in the ancient multi-body system of the empire? Satrapy as the regionalism of ancient Iran has been the answer to such a question. The purpose of this study is to investigate this order and reveal Iranian innovation in regionalism. The research method was qualitative and the documentary and library review technique was used to collect data. The most prominent achievement of the present study is the link between the oldest Iranian innovation in the old order and regionalism, which today is considered as a model of global governance.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله غرب آسیا,منطقه,منطقه‌گرایی,منطقه‌سازی,ایران باستان

نویسندگان مقاله علی احمدی |
دانشگاه عالی دفاع ملی، تهران، ایران


نشانی اینترنتی https://smsnds.sndu.ac.ir/article_3174_4003ef6a8d30fc66eac703fc9adef432.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات