این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
پژوهشنامه تاریخ اسلام، جلد ۱، شماره ۵۰، صفحات ۶۳-۸۰
عنوان فارسی رشد و گسترش اخباری‌گری در بحرین سده ۱۱ و ۱۲ هجری
چکیده فارسی مقاله اخباری‌گری یکی از مهم‌ترین مکاتب فقهی تشیع است. روش این فرقه برای دست‌یابی به احکام شرعی، پیروی از اخبار و احادیث است. این مکتب فقهی در اوایل قرن یازدهم هجری توسط محمدامین استرآبادی (متوفای 1036) و با نگارش کتاب فوائد المدنیه در قالبی نو مطرح و احیا شد و به سرعت در سرزمین‌های اسلامی گسترش یافت. سرزمین بحرین به دلیل پیشینه حدیث‌گرایی و تشابهات فرهنگی و مذهبی با ایران عهد صفوی به سرعت از این جریان فکری متأثر شد؛ به طوری که بنا بر تصریح منابع تاریخی، بحرین مرکز اصلی جریان اخباری‌گری شده بود. این پژوهش بر آن است تا با رویکرد توصیفی - تحلیلی و بر اساس منابع کتابخانه‌ای به بررسی و تبیین دلایل رشد و گسترش این مکتب فقهی در بحرین بپردازد. سوال اصلی پژوهش این است که چه عواملی موجب رشد و گسترش اخباری‌گری در بحرین در سده 11 و 12 هجری شد؟ یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که عواملی همچون تأثیرپذیری از مکتب اخباری‌گری دوره صفوی، وجود سنت علم الحدیث در بحرین و تضعیف جایگاه علمای اصولی در آن سرزمین موجب رشد و گسترش اخباری‌گری در بحرین شد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله اخباری‌گری، اصولیان، بحرین، تاریخ حدیث، صفویه.
عنوان انگلیسی The Growth and Expansion of the Traditionalism (Akhbāriyyūn) in Bahrain during the 11 and 12th Centuries
چکیده انگلیسی مقاله Traditionalism (Akhbāriyyūn) is one of the most significant jurisprudential schools within Shi‘ite. This sect's method for deriving religious rulings is based on adherence to narratives and ḥadīths. This jurisprudential school was introduced and revitalized in the early 11th century AH by Muḥammad ʾAmīn ʾAstarābādī (d. 1036) through the writing of the book Fawāʾid al Madaniyyah in a novel format, and it quickly spread throughout the Islamic lands. Bahrain, due to its historical background in ḥadīth scholarship and cultural and religious similarities with Safavid Iran, was rapidly influenced by this intellectual movement. Historical sources explicitly state that Bahrain became the main center of the Traditionalism (Akhbāriyyūn). This study aims to examine and elucidate the reasons for the growth and expansion of this jurisprudential school in Bahrain through a descriptive-analytical approach based on library resources. The primary research question is: What factors contributed to the growth and expansion of Traditionalism (Akhbāriyyūn) in Bahrain during the 11 and 12th Hijri centuries? The findings indicate that factors such as the influence of the Traditionalism (Akhbāriyyūn) school during Safavid period, the presence of ḥadīth scholarship traditions in Bahrain, and weakening of the position of Uṣūlī scholars in that region contributed to growth and expansion of Traditionalism (Akhbāriyyūn)  in Bahrain.

 
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Traditionalism (Akhbāriyyūn), Uṣūlīs, Bahrain, History of Ḥadīth, Safavid.
نویسندگان مقاله فرشید لاری منفرد | farshid Lari Monfared
PhD candidate of History of Islam, University of Isfahan
دانشگاه اصفهان

نشانی اینترنتی http://journal.isihistory.ir/browse.php?a_code=A-10-798-2&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده تخصصی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات