این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
علوم زمین، جلد ۱۶، شماره ۶۱، صفحات ۱۵۰-۱۵۹
عنوان فارسی خطوط ساحلی و توالی رسوبی کواترنر پسین در منطقه خلیج چابهار
چکیده فارسی مقاله منطقه ساحلی خلیج چابهار در جنوب خاوری کشــور و استان سیستــان و بلوچستان، بین عرضهای جغرافیایی ' 15و˚ 25-' 30 و˚ 25 و طولهای جغرافیـــــایی ' 21 و˚ 61- ' 42 و˚ 25 واقع است. این منطقه بخشی از مکران ساحلی به‌شمار می‌‌آید که در کواترنر پسین شاهد تغییرات تراز دریا بوده است. حاصل این نوسانات، پیدایش توالیهای رسوبی ساحلی و برجای ماندن چندین خط ساحلی قدیمی است. در این تحقیق، با استفاده از GIS و پیمایشهای میدانی، 21 خط ساحلی قدیمی شناسایی شده است که قدیمی‌ترین آنها در ارتفاع 15 متری از تراز دریا قرار دارد. این خطوط ساحلی به‌صورت تپه‌های عرضی و موازی با ساحل تشکیل شده‌اند و در واقع اجزای سازنده آخرین توالی رسوبی پسرونده در این منطقه هستند. همچنین، با حفر یک گمانه به عمق 9 متر در شمال خلیج چابهار، چرخه‌های رسوبی منطقه بررسی شده و در آنها سن لایه‌ها، وضعیت دانه‌بندی، فسیلهای همراه و ساختهای رسوبی تحلیل شده‌اند. در این تحقیق سن قدیمی‌ترین و جدیدترین رسوبات دریایی واقع در گمانه به روش سن‌سنجی مطلق کربن 14 به ترتیب50±17600 سال و40±4960 به‌دست آمده است.  قدیمی‌ترین رسوبات دریایی دراین گمانه،  قابل تطابق با پیشروی فلاندرین پس از آخرین مرحله یخبندان است. جدیدترین رسوبات دریایی آن نیز، در واقع آخرین لایه از توالی رسوبی پیشرونده و سرآغاز تشکیل آخرین توالی رسوبی پسرونده در منطقه و منطبق بر دومین خط ساحلی شناسایی شده (C2) و در فاصله 5300 متری ساحل فعلی است. در کواترنر پسین، در منطقه خلیج چابهار، چهار توالی رسوبی پسرونده و چهار توالی رسوبی پیشرونده تشکیل شده است. همچنین با استفاده از نتایج زمان‌سنجی نمونه‌های فسیلی از خطوط ساحلی قدیمی شماره‌های C‏7,C21 و C2 و فاصله آنها از خط ساحلی کنونی، دوره زمانی تشکیل هریک از خطوط ساحلی قدیمی 230 سال به‌دست آمده است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله خطوط ساحلی،توالیهای رسوبی،کواترنر پسین،خلیج چابهار،سن‌سنجی کربن14،
عنوان انگلیسی Late Quaternary Paleoshorelines and Sedimentary Sequences in Chabahar Bay (South East of Iran)
چکیده انگلیسی مقاله        Chabahar Bay is located along the coast of the Oman sea in Sistan province in southeast of Iran. This area is a part of coastal Makran zone (one of the geological zones of Iran) that had undergone sea level changes along the Late Quaternary. Multiple sedimentary sequences and several paleoshorelines were formed due to these processes. In this investigation, 21 paleoshorelines were recognized by using GIS analysis. In the borehole at the north of Chabahar Bay, 14 layers were discovered that could be related to Late Quaternary sedimentary sequences and correlated to glacial and interglacial periods. All layers of borehole were analyzed for grain size, sedimentary structures and fossil contents. Four radiocarbon measurements have been made on the lowest and uppermost marine layers of borehole and on C7 and C21 of paleoshorelines. The lowest layer of borehole has 17,600 14C yr B.P, related to Cataglacial or Flanderian transgression, outcropped at 15 m height and 5,300 m distance to present shoreline. Sedimentary sequences have shown 4 transgressions and retrogressions occurred from Cataglacial to the present. On the other hand, from 4,690K40 yr B.P, 20 paleoshorelines have been formed, which the duration of each may be about 230 years.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله خطوط ساحلی,توالیهای رسوبی,کواترنر پسین,خلیج چابهار,سن‌سنجی کربن14
نویسندگان مقاله محمدرضا غریب رضا |
مرکز تحقیقات حفاظت خاک و آبخیزداری کشور، تهران، ایران

احمد معتمد |
دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال، تهران، ایران

نشانی اینترنتی http://www.gsjournal.ir/article_207722_36c73ab2f3ead35df140fa65a2790124.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات