این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
اصول بهداشت روانی، جلد ۱۸، شماره ویژه نامه سومین کنفرانس بین‌المللی روان‌شناسی و علوم تربیتی، صفحات ۴۸۳-۴۹۰
عنوان فارسی مقایسه اثربخشی گروه‌درمانی مبتنی بر ذهن‌آگاهی با درمان‌ نگهدارنده بر کاهش رفتارهای مخاطره‌آمیز و خشم‌های انفجاری در سوءمصرف‌کنندگان مواد افیونی
چکیده فارسی مقاله مقدمه: این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی گروه‌درمانی مبتنی بر ذهن‌آگاهی با درمان‌ نگهدارنده بر کاهش رفتارهای مخاطره‌آمیز و خشم‌های انفجاری در سوءمصرف‌کنندگان مواد افیونی انجام گرفت.روش‌کار: در این کارآزمایی بالینی 57 بیمار با تشخیص سوءمصرف مواد به طور تصادفی درگروه‌های‌آزمون (درمانی مبتنی بر ذهن‌آگاهی و گروه درمان‌‌های رایج مانند متادون‌درمانی) و گروه شاهد (گروه کمپ) قرارگرفتند. گروه آزمون به مدت 8 هفته مورد درمان قرار گرفتند. آزمودنی‌ها با استفاده از مصاحبه ساختاریافته و پرسش‌نامه‌ی تکانشگری بارت بررسی شدند و نتایج با استفاده از روش‌های آزمون تحلیل واریانس اندازه‌گیری مکرر (مختلط) و با نرم‌افزار SPSS نسخه‌ی 19 تجزیه و تحلیل شدند.یافته‌ها: اگر چه هر دو مداخله‌ی گروه‌درمانی مبتنی بر ذهن‌آگاهی و درمان‌های رایج منجر به کاهش رفتارهای مخاطره‌آمیز و رفتارهای تکانشگری در سوءمصرف‌کنندگان مواد افیونی می‌شود اما گروه‌درمانی مبتنی بر ذهن‌آگاهی در این زمینه اثربخش‌تر بوده و به‌ طور معنی‌داری منجر به افزایش سلامت روان بعد از ترک مواد گردیده است. به ‌علاوه نتایج یافته‌ها نشان داد که تاثیر درمان در دوره پی‌گیری نیز قابل مشاهده بود.نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد گروه‌درمانی مبتنی بر ذهن‌آگاهی نسبت به درمان‌ نگهدارنده متادون و گروه شاهد در کاهش رفتارهای مخاطره‌آمیز در سوء‌مصرف‌کنندگان مواد افیونی موثر بوده است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی A comparison between the effectiveness of mindfulness-based group therapy with maintenance treatment in reducing precarious behaviors and explosive anger in opiate abusers
چکیده انگلیسی مقاله Introduction: This study aimed to compare the effectiveness of mindfulness-based group therapy with maintenance treatment in reducing precarious behaviors and explosive anger in opiate abusers. Materials and Methods: This was a clinical trial study conducted on 57 patient diagnosed with substance abuse were assigned randomly into the experimental group (mindfulness-based group therapy and common group therapy such as methadone therapy) and control group (camp group). The experimental group received treatment for 8 sessions. The participants were examined using structured interviews and Barratt Impulsiveness inventory (BIS). The results were analyzed using repeated measures variance analysis (ANOVA) and SPSS-19. Results:The results showed that although both mindfulness-based group therapy intervention and common therapy caused the decreased precarious behaviors and impulsiveness behaviors in opiate abusers, the mindfulness-based group therapy intervention was more effective and significantly contributed to the increased mental health after opioid withdrawal for substance abusers. In addition, the results showed that the treatment impact was so significant in the follow-up period. Conclusion: The results revealed that the mindfulness-based group therapy was effective compared to the maintenance treatment in reducing precarious behaviors and explosive anger in opiate abusers.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله امیرحسین جهانگیر | amir hossein jahangir
department of clinical psychology, taleghani educational hospital, school of medical sciences, shahid beheshti university of medical sciences, tehran, iran
گروه روان شناسی بالینی، مرکز پزشکی، آموزشی و درمانی بیمارستان طالقانی، دانشکده-ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایرا
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی (Shahid beheshti university of medical sciences)

عباس مسجدی آرانی | abbas masjedi
department of clinical psychology, school of medicine, shahid beheshti university of medical sciences, taleghani hospital, evin, tehran, iran
استادیار گروه آموزشی روان شناسی بالینی، دانشکده ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، بیمارستان طالقانی، اوین، تهران، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی (Shahid beheshti university of medical sciences)

سید حسین مجتهدی | hossein mojtahedi
ph.d., clinical psychology, siavoushan psychology centre, tehran, iran
دکتری تخصصی روان شناسی بالینی، مرکز خدمات روان شناسی سیاووشان، تهران، ایران

نوشین نیکدل تیموری | nushin nikdel teymouri
department of clinical psychology, taleghani educational hospital, school of medical sciences, shahid beheshti university of medical sciences, tehran, iran
گروه روان شناسی بالینی، مرکز پزشکی، آموزشی و درمانی بیمارستان طالقانی، دانشکده ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی (Shahid beheshti university of medical sciences)

سعید ایمانی | saeed imani
assistant professor of clinical psychology, department of clinical psychology, shahid beheshti university, tehran, iran
دکترای تخصصی روان شناسی بالینی، استادیار دپارتمان روان شناسی بالینی، دانشکده ی روان-شناسی و علوم تربیتی شهید بهشتی، تهران، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه شهید بهشتی (Shahid beheshti university)

مجتبی حبیبی | mojtaba habibi
family research institute, shahid beheshti university, tehran, iran
دکترای تخصصی روان شناسی سلامت، استادیار دپارتمان روان شناسی، دانشکده ی خانواده شهید بهشتی، تهران، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه شهید بهشتی (Shahid beheshti university)

نشانی اینترنتی http://jfmh.mums.ac.ir/article_8100.html
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/102/article-102-329838.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده 1
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات