این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران، جلد ۳۴، شماره ۲۳۸، صفحات ۲۷-۳۹
عنوان فارسی اثر آنی خود رهاسازی مایوفاشیال و کشش ایستا عضله دوقلو و فاشیا کف‌پایی در زنجیره سطحی خلفی بر دامنه حرکتی و درد مزمن گردن: یک کارآزمایی بالینی کنترل شده
چکیده فارسی مقاله سابقه و هدف: بدن انسان یک واحد یکپارچه و هماهنگ است و به گونه‌ای فعالیت می‌کند که هر جزء آن می‌تواند در کل سیستم تأثیرگذار باشد. در علوم جدید با یک دید کلی به بدن نگاه می‌شود و در صورت بروز اختلال در هر قسمت بدن، به همراه درمان علائم، به درمان منبع ایجادکننده اختلال که اصولا در نقطه‌ای دورتر از محل اختلال است، نیز پرداخته می‌شود. هدف این پژوهش تاثیر آنی خود رهاسازی (ماساژ با فوم رولر) و کشش ایستای عضله دوقلو و فاشیا کف‌پایی در زنجیره سطحی خلفی بر دامنه حرکتی و درد مزمن گردن می‌باشد.
مواد و روش‌ها: در این کارآزمایی بالینی تصادفی‌‌شده‌ از 32 آزمودنی با دامنه سنی 40-30 سال مبتلا به درد گردن مزمن غیر اختصاصی استفاده شد. افراد به‌صورت تصادفی به دو گروه مساوی کنترل (16 نفر) و مداخله (16 نفر) تقسیم شدند. گروه مداخله رهاسازی و کشش را به‌ترتیب با فوم رولر و باند انجام دادند و گروه کنترل نیز تمرینی دریافت نکردند. پیش و پس از پروتکل تمرینی، میزان دامنه حرکتی گردن در صفحه ساجیتال به‌وسیله گونیامتر و میزان درد به‌وسیله مقیاس آنالوگ بصری درد مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده‌ها با روش آماری تی‌زوجی و آزمون آنکووا در سطح معنی‌داری 05/0 با استفاده از نرم‌افزار SPSS انجام شد.
یافته‌ها: آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که تفاوت معنی‌داری بین دو گروه مداخله و کنترل در متغیر میزان درد گردن (001/0=P)، دامنه حرکتی گردن در صفحه ساجیتال شامل فلکشن گردن (001/0=P) و اکستنشن گردن (001/0=P) افراد مبتلا به گردن درد مزمن وجود داشت. نتایج آزمون تی‌زوجی نشان داد که در گروه مداخله پیش و پس از شرکت در دوره تمرین کششی همراه با آزاد سازی مایوفاشیای عضلات دوقلو و کف‌پایی، اختلاف نمرات پیش‌آزمون و پس‌آزمون در متغیرهای میزان درد گردن، دامنه حرکتی فلکشن و اکستنشن گردن معنی‌دار بوده است (001/0=P)، اما این اختلاف در گروه کنترل بین مرحله پیش و پس‌آزمون تفاوت معنی‌داری نداشت(0/05<P).
استنتاج: بر اساس یافته‌های مطالعه حاضر به نظر می‌رسد که استفاده از مداخلات خود رهاسازی و تمرینات کششی در پشت ساق و کف پا باعث افزایش دامنه حرکتی و کاهش درد گردن می‌شود. این نتایج نشان از انتقال تنش در زنجیره عضلانی سطحی خلفی دارد، این زنجیره از فاشیای کف‌پایی تا عضلات جلویی جمجمه توسعه یافته‌ و اعمال مداخله در هر قسمت این زنجیره، بر کل این مسیر تاثیر می‌گذارد. با بهره‌گیری از این روش در شرایطی که فرد گردن درد حاد دارد یا به هر علت امکان مداخله در ناحیه گردن وجود نداشته باشد، می‌توان مداخلاتی در مسیر این زنجیره عضلانی اعمال و نتایج آن را در گردن مشاهده کرد. در سال‌های اخیر این مبحث مورد توجه محققین زیادی واقع شده است و شاهد مقالات بسیاری در این حوزه هستیم و به صورت آزمایشگاهی و مطالعه بر روی جسد وجود زنجیره عضلانی سطحی خلفی ثابت شده است. در بالین نیز برای انتقال تنش در زنجیرهای عضلانی علت‌هایی چون خاصیت ویسکوالاستیک بافت، گیرنده‌های عصبی و تغییر امولسیون ماتریکس خارج سلولی بیان شده است، ولی هنوز به صورت دقیق علت این انتقال تنش در بافت فاشیا به صورت یک جعبه سیاه باقی مانده است.

شماره ثبت کارآزمایی بالینی : 2N20200209046422IRCT
 
کلیدواژه‌های فارسی مقاله رهاسازی میوفاشیال، گردن درد، دامنه حرکتی، کشش ایستا، زنجیره عضلانی سطحی خلفی
عنوان انگلیسی The Effect of Immediate Self-Myofascial Release and Static Stretching of the Gastrocnemius Muscle and Plantar Fascia in the Superficial Back Line on Range of Motion and chronic Neck Pain: A Randomized Clinical Trial
چکیده انگلیسی مقاله Background and purpose: The human body functions as an integrated and coordinated unit, with each part capable of influencing the entire system. Modern science views the body holistically, addressing not only the treatment of symptoms but also the root cause of any disorder, often located far from the apparent site of the issue. This study aims to examine the effect of immediate release and static stretching of the gastrocnemius muscle and plantar fascia within the superficial back line on range of motion and chronic neck pain.
Materials and methods: In this randomized clinical trial, 32 subjects with nonspecific chronic neck pain, aged 30-40 years, were recruited. Participants were randomly assigned into two equal groups: a control group (16 participants) and an intervention group (16 participants). The intervention group performed release and stretching exercises using a foam roller and band, respectively, while the control group did not receive any intervention. Neck range of motion in the sagittal plane was measured using a goniometer, and pain levels were assessed using a visual analog scale before and after the protocol. Data were analyzed using paired t-tests and ANCOVA at a significance level of 0.05 with SPSS software.
Results: The ANCOVA test revealed a significant difference between the intervention and control groups in terms of neck pain (P=0.001) and neck range of motion in the sagittal plane, including neck flexion (P=0.001) and neck extension (P=0.001) among individuals with chronic neck pain. Paired t-test results showed that, in the intervention group, there were significant differences between pre-test and post-test scores for neck pain, neck flexion, and extension range of motion after participating in the stretching and myofascial release exercises on the gastrocnemius muscle and plantar fascia (P=0.001). However, no significant differences were found in the control group between the pre- and post-test stages (P>0.05).
Conclusion: The use of self-release interventions and stretching exercises on the gastrocnemius muscle and plantar fascia appears to increase range of motion and reduce neck pain. These results suggest tension transmission along the superficial back line, which extends from the plantar fascia to the frontal muscles of the skull, meaning intervention at any point in this chain can affect the entire pathway. This method could be beneficial for individuals with acute neck pain or in cases where direct neck intervention is not possible. By targeting other areas along this muscle chain, improvements in neck symptoms may be achieved. Over recent years, this concept has garnered significant research interest, with a proliferation of studies affirming the existence of the posterior superficial back line through laboratory and cadaver research. Clinically, factors such as the tissue's viscoelastic properties, nerve receptors, and changes in the extracellular matrix are proposed to facilitate tension transmission along muscle chains, though the precise mechanism remains a “black box” in fascia tissue research.

(Clinical Trials Registry Number: IRCT20200209046422N2)

 
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله myofascial release, neck pain, range of motion, static stretch, superficial back line
نویسندگان مقاله مرضیه بهنامپور | Marzieh Behnampour
MSc in Corrective Exercises and Sports Injuries, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran
کارشناسی ارشد حرکات اصلاحی و آسیب شناسی ورزشی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

امیرحسین براتی | Amir Hossein Barati
Associate Professor, Department of Health and Exercise Rehabilitation, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran
دانشیار، گروه بازتوانی و تندرستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

بهروز جعفری | Behrouz Jafari
PhD student, Department of Sports Medicine and Health, Faculty of Physical Education, University of Tehran, Tehran, Iran
دانشجوی دکتری، گروه طب ورزش و بهداشت، دانشکده تربیت بدنی دانشگاه تهران، تهران، ایران

مهرداد بهرامیان | Merdad Bahramian
Department of Physiotherapy, College of Health Science &Professions, University of North Georgia, Dahlonega, USA
گروه فیزیوتراپی، کالج علوم و حرفه های بهداشت، دانشگاه جورجیا شمالی، دالونگا، ایالات متحده آمریکا

نشانی اینترنتی http://jmums.mazums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-17814-1&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده طب ورزشی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی-کامل
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات