این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
اصول بهداشت روانی، جلد ۲۶، شماره ۵، صفحات ۳۰۹-۳۱۵
عنوان فارسی یک مطالعه در دوران کرونا: درمان ارتباطی والد-کودک برای مشکلات رفتاری کودکان
چکیده فارسی مقاله مقدمه: این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی مداخله مجازی در برنامه بازی درمانی والدین-کودک بر مشکلات رفتاری کودکان در قرنطینه کووید-19 انجام شد. مواد و روش‌ها: در مطالعه حاضر که در شهر شاهرود در سال 1399 انجام شد، 26 مادر با کودکان 3 تا 9 ساله مبتلا به مشکلات رفتاری داوطلبانه از طریق تماس در شبکه‌های اجتماعی وارد مطالعه شدند. آنها به طور تصادفی به دو گروه مداخله و انتظار تقسیم شدند. برنامه مداخله شامل یک بسته آموزشی بازی درمانی بر اساس رابطه والد-کودکی برگرفته از مدل لندرث بود که در ده جلسه گروهی مجازی 90 دقیقه ای هفتگی اجرا شد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه رفتار کودک آیبرگ (ECBI) و آزمون خانه- درخت- فرد (HTP) بود. داده ها با استفاده از مدل MANCOVA مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: در نهایت 18 مادر فرآیند تحقیق را تکمیل کردند. در مقایسه دو گروه، نمرات شدت مشکل (17/45 = F (16/1)، 001/0= P، 94/0= ηp2) و مشکل رفتاری (02/34=F (16/1)، 001/0=P، 97/0= ηp2) به‌طور معنی‌داری به دست آمد. متفاوت است. نتایج نشان داد که درمان رابطه کودک و والدین به طور معناداری مشکلات رفتاری کودکان را کاهش می دهد. نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد درمان رابطه‌ای کودک و والدین می‌تواند به طور موثری مشکلات رفتاری کودکان را در شرایط قرنطینه مشابه با همه‌گیری کووید-19 بهبود بخشد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله مشکل رفتاری، کودکان، کووید-19، بازی درمانی
عنوان انگلیسی A COVID-19 study: Child-parent relationship therapy for children's behavioral problems
چکیده انگلیسی مقاله Introduction: This study aimed to investigate the effectiveness of a virtual intervention in a parent-child play therapy program on children's behavioral problems in COVID-19 quarantine.   Materials and Methods: In the present study conducted in Shahrood City, Iran, in 2020, twenty-six mothers with 3-9 year-old children suffering from behavioral problems volunteered to enter the study through a call on social networks. They were randomly divided into intervention and waiting groups. The intervention program included a training package of play therapy based on the parent-child relationship adapted from the Landreth's model, which was administered in ten weekly virtual 90-minute group sessions. The research instruments included Eyberg Child Behavior Inventory (ECBI) and House-Tree-Person Test (HTP). Data were analyzed via the MANCOVA model.   Results: Finally, 18 mothers completed the research process. Comparing two groups, the scores of problem intensity (F (1,16) = 45.17, P= 0.001, ηp2= 0.94) and behavioral problem (F (1,16) = 34.02, P= 0.001, ηp2= 0.97) were significantly different. The results showed that child-parent relationship therapy significantly reduced the children's behavioral problems.   Conclusion: It seems that child-parent relationship therapy can effectively improve children's behavioral problems in quarantine conditions similar to the COVID-19 pandemic.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Behavioral problem, Children, COVID-19, Play therapy
نویسندگان مقاله | Sara Pishdadian
M.Sc. in psychology, Islamic Azad University, Shahrood Branch, Shahrood, Iran.


| Seyyed Mohsen Asgharinekah
Associate professor of psychology, Department of Counseling and Educational Psychology, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran.


| Seyedeh Soleil Ziaee
Assistant professor of clinical psychology, Institute for Islamic Studies in Humanities, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran.
نشانی اینترنتی https://jfmh.mums.ac.ir/article_25169.html
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده en
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده مقاله پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات