این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
صفحه اصلی
درباره پایگاه
فهرست سامانه ها
الزامات سامانه ها
فهرست سازمانی
تماس با ما
JCR 2016
جستجوی مقالات
چهارشنبه 26 آذر 1404
تاریخ نامه ایران بعد از اسلام
، جلد ۱۵، شماره ۳۹، صفحات ۱۵۵-۱۸۱
عنوان فارسی
واکاوی پدیدۀ خشونت و کنش های خشونت آمیز در ایران عصر قاجار با تکیه بر نظریۀ اسلاوی ژیژک
چکیده فارسی مقاله
دیرینگی مفهوم خشونت و ریشههای فرهنگی آن و اهمیت این موضوع در مطالعات کنونی، ضرورت اتخاذ رویکردی تاریخی در بررسی این پدیده را آشکار میسازد. خشونت در قالبهای مختلف کلامی، فیزیکی و انواع گوناگون خشونت فردی، گروهی و خانوادگی رخ مینماید. با توجه به تنوع گونههای پدیدۀ خشونت و تفاوت سازوکارها و بازیگران آن، جستار پیشِ رو میکوشد که گونههای مختلف خشونت و کنشهای خشونتآمیز و همچنین دلایل ظهور و مصادیق آن را در دورۀ قاجاریه برمبنای روش توصیفیتحلیلی و با اتکا به نظریۀ خشونت اسلاوی ژیژک مورد واکاوی قرار دهد. یافتهها حاکی از تأثیر ساختارهای متصلب فرهنگ عمومی و مناسبات قدرت و فضای گفتمانی عصر قاجار در جهت بهرهگیری از خشونت بهعنوان ابزار تحکیم قدرت از سوی دستگاه سرکوبگر و انضباطی، نمود اجرای قانون، حمله به وضع موجود و انقیاد سوژه را در قالب کنشهای خشونتآمیز فراهم نمودهاست.
کلیدواژههای فارسی مقاله
خشونت، قاجاریه، اسلاوی ژیژک،
عنوان انگلیسی
An Analysis of the Phenomenon of Violence and Violent Actions in Qajar-Era Iran Based on Slavic Žižek's Theory
چکیده انگلیسی مقاله
The delayed emergence of the concept of violence, its cultural roots, and the importance of this issue in contemporary studies underscore the necessity of adopting a historical approach when examining this phenomenon. Violence manifests in various forms, including verbal, physical, and different types of individual, group, and family violence. Given the diversity of violence and the differences in its mechanisms and actors, this research aims to identify the various forms of violence and violent acts, along with the reasons for their emergence, by providing examples from the Qajar era. This study employs a descriptive-analytical method, relying on Slavic Žižek's theory of violence. The findings indicate the influence of rigid public cultural structures, power relations, and the discursive atmosphere of the Qajar era, all of which contributed to the use of violence as a means to consolidate power by repressive and disciplinary forces, enforce laws, attack the status quo, and subjugate individuals. These factors facilitated the manifestation of violence in various forms of violent actions.
کلیدواژههای انگلیسی مقاله
خشونت, قاجاریه, اسلاوی ژیژک
نویسندگان مقاله
زهرا علیزاده بیرجندی |
دانشیار دانشگاه بیرجند
سمیه حمیدی |
دانشیار دانشگاه بیرجند
نشانی اینترنتی
https://tuhistory.tabrizu.ac.ir/article_18832_8eb7d066c97839c582fcbe20cad9bb08.pdf
فایل مقاله
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده
fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به:
صفحه اول پایگاه
|
نسخه مرتبط
|
نشریه مرتبط
|
فهرست نشریات