این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
تاریخ نامه ایران بعد از اسلام، جلد ۱۵، شماره ۳۹، صفحات ۱۵۵-۱۸۱

عنوان فارسی واکاوی پدیدۀ خشونت و کنش ‎های خشونت آمیز در ایران عصر قاجار با تکیه بر نظریۀ اسلاوی ژیژک
چکیده فارسی مقاله دیرینگی مفهوم خشونت و ریشه‎های فرهنگی آن و اهمیت این موضوع در مطالعات کنونی، ضرورت اتخاذ رویکردی تاریخی در بررسی این پدیده را آشکار می‎سازد. خشونت در قالب‎های مختلف کلامی، فیزیکی و انواع گوناگون خشونت فردی، گروهی و خانوادگی رخ می‎نماید. با توجه به تنوع گونه‎های پدیدۀ خشونت و تفاوت ‎سازوکارها و بازیگران آن، جستار پیشِ ‎رو می‎کوشد که گونه‎های مختلف خشونت و کنش‎های خشونت‎آمیز و همچنین دلایل ظهور و مصادیق آن را در دورۀ قاجاریه برمبنای روش توصیفی‌تحلیلی و با اتکا به نظریۀ خشونت اسلاوی ژیژک مورد واکاوی قرار دهد. یافته‎ها حاکی از تأثیر ساختارهای متصلب فرهنگ عمومی و مناسبات قدرت و فضای گفتمانی عصر قاجار در جهت بهره‎گیری از خشونت به‎عنوان ابزار تحکیم قدرت از سوی دستگاه‎ سرکوب‎گر و انضباطی، نمود اجرای قانون، حمله به وضع موجود و انقیاد سوژه را در قالب کنش‎های خشونت‎آمیز فراهم نموده‌است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله خشونت، قاجاریه، اسلاوی ژیژک،

عنوان انگلیسی An Analysis of the Phenomenon of Violence and Violent Actions in Qajar-Era Iran Based on Slavic Žižek's Theory
چکیده انگلیسی مقاله The delayed emergence of the concept of violence, its cultural roots, and the importance of this issue in contemporary studies underscore the necessity of adopting a historical approach when examining this phenomenon. Violence manifests in various forms, including verbal, physical, and different types of individual, group, and family violence. Given the diversity of violence and the differences in its mechanisms and actors, this research aims to identify the various forms of violence and violent acts, along with the reasons for their emergence, by providing examples from the Qajar era. This study employs a descriptive-analytical method, relying on Slavic Žižek's theory of violence. The findings indicate the influence of rigid public cultural structures, power relations, and the discursive atmosphere of the Qajar era, all of which contributed to the use of violence as a means to consolidate power by repressive and disciplinary forces, enforce laws, attack the status quo, and subjugate individuals. These factors facilitated the manifestation of violence in various forms of violent actions.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله خشونت, قاجاریه, اسلاوی ژیژک

نویسندگان مقاله زهرا علیزاده بیرجندی |
دانشیار دانشگاه بیرجند

سمیه حمیدی |
دانشیار دانشگاه بیرجند


نشانی اینترنتی https://tuhistory.tabrizu.ac.ir/article_18832_8eb7d066c97839c582fcbe20cad9bb08.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات