این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
علوم و تکنولوژی پلیمر، جلد ۳۷، شماره ۲، صفحات ۰-۰
عنوان فارسی اثر دوده نانومتری بر خواص تریبولوژیکی آمیزه هیبریدی رویه تایر دارای سیلیکای اصلاح‌شده
چکیده فارسی مقاله فرضیه: استفاده از نانوذرات دوده به‌عنوان پرکننده دوم در سامانه پرکننده‌های هیبریدی، با بهبود پراکنش ذرات سیلیکا اصلاح‌شده به‌عنوان پرکننده اول، موجب بهبود در برخی خواص تریبولوژیکی، شامل مقاومت در برابر سایش و ضریب اصطکاک آمیزه لاستیکی رویه تایر می‌شود. این بهبود در پراکنش ذرات پرکننده اول به‌دلیل ممانعت ذرات پرکننده دوم از بازکلوخگی پرکننده اول است.
روش‌ها: در این پژوهش از پرکننده‌های هیبریدی تقویت‌کننده، سیلیکای اصلاح‌شده به‌عنوان پرکننده اول با مقدار ثابت و دوده با ذرات نانومتری به‌عنوان پرکننده دوم با مقادیر متغیر برای تهیه آمیزه رویه تایر سواری استفاده شد و مقدار دوده نانومتری براساس تجربه پیشین کمتر از آستانه تداخل نگه داشته شد. آزمون‌های ولکانش، میکروسکوپی الکترونی پویشی و آزمون‌های دینامیکی-مکانیکی در روبش زمان، کرنش و دما برای تعیین مقدار بهینه‌ دوده نانومتری به‌کار گرفته شدند. خواص تریبولوژیکی شامل ضریب اصطکاک و مقاومت سایشی برای ترکیبات دارای پرکننده‌های هیبریدی اندازه‌گیری شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد، پراکنش سیلیکای اصلاح‌شده با افزوده‌شدن مقدار بهینه 75/0 قسمت وزنی نانوذرات دوده در یک سامانه هیبریدی با بهبود همراه بوده و کاهش رفتار گران‌روکشسان غیرخطی یا پدیده پین در آمیزه دارای مقدار بهینه از پرکننده دوم نیز وجود هم‌افزایی شکل‌شناسی را تأیید می‌کند. همچنین آزمون اندازه‌گیری مدول ذخیره با روبش زمان، کاهش بازکلوخگی سیلیکای اصلاح‌شده پس از اختلاط در مجاورت نانوذرات دوده را نشان داد. آزمون‌های تریبولوژیکی شامل ضریب اصطکاک و مقاومت سایشی آمیزه لاستیکی ولکانیده نیز بهبود در نمونه با مقدار بهینه نانوذرات دوده را نشان دادند. مقایسه نتایج این آزمون‌ها با نمونه مرجع، حدود %30 بهبود مقاومت سایشی و حدود %10 بهبود اصطکاک در سطح بتن خیس را در نمونه بهینه مشخص کرد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله آمیزه رویه تایر سواری، پرکننده های هیبریدی، دوده نانومتری، سیلیکای اصلاح شده، خواص تریبولوژیکی،
عنوان انگلیسی Cellulose Extraction from Corn Husk and Its Modification with Metal-Organic Framework: Applied in the Removal of Pharmaceutical Pollutants
چکیده انگلیسی مقاله Hypothesis: Today, the widespread use of drugs in health care has led to their significant flow into aquatic environments, which has negative effects on the health of the environment. One of the methods used to remove drugs from water is the chemical adsorption method, which is suggested as an efficient method for removing drugs from water due to its simple operation and cost-effectiveness
Methods: Cellulose was extracted from corn husk and it was magnetized using iron oxide nanoparticles by co-precipitation method. In order to increase its specific surface area and adsorption efficiency, cellulose was modified with aluminum metal-organic framework (Cellulose@Fe3O4/Al-MOF). Magnetic cellulose adsorbent modified with metal-organic framework was used as a biosorbent to remove the drug doxorubicin from aqueous media. The chemical structure, crystallinity, morphology, particle size and other properties of the absorbent were investigated and confirmed using SEM XRD, FTIR and VSM analyses.
Findings: The parameters affecting the maximum absorption of doxorubicin including pH, initial concentration, adsorbent amount and contact time were optimized using Taguchi's statistical method and under the optimal conditions of pH of 6, initial concentration of 20 ppm, adsorbent amount of 2 g/L, time of 80 min and absorption capacity of 88%. The isotherm follows the Langmuir model, and the kinetics corresponds to the pseudo-first-order model, and the maximum absorption capacity was predicted as 96.15 mg/g according to the Langmuir model. In addition the thermodynamic study showed that the adsorption process of doxorubicin drug by magnetic cellulose modified with metal-organic framework adsorbent is spontaneous exothermic and associated with entropy reduction. The results of the adsorptiondesorption study showed that the adsorbent has very good stability, because it can be reused for 7 cycles without losing its effectiveness
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله آمیزه رویه تایر سواری, پرکننده های هیبریدی, دوده نانومتری, سیلیکای اصلاح شده, خواص تریبولوژیکی
نویسندگان مقاله محمدصادق سلیمانی |
تهران، دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده مهندسی شیمی، گروه مهندسی پلیمر، صندوق پستی 114-14115

مهدی رزاقی کاشانی |
تهران، دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده مهندسی شیمی، گروه مهندسی پلیمر، صندوق پستی 114-14115

المیرا وفاکیش |
تهران، دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده مهندسی شیمی، گروه مهندسی پلیمر، صندوق پستی 114-14115

نشانی اینترنتی http://jips.ippi.ac.ir/article_2057_21b34a0522a8a4694a8945945674a881.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات