این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
تاکسونومی و بیوسیستماتیک، جلد ۴، شماره ۱۳، صفحات ۳۱-۴۴
عنوان فارسی معرفی فلور، شکل زیستی و پراکنش جغرافیایی گیاهان جنگل‌های پست نور و سیسنگان
چکیده فارسی مقاله مناطق پست هیرکانی (خزری) شامل لکه‌های به جامانده از جنگل‌های خزان‌کننده اروپا-سیبری است که در سه استان گیلان، مازندران و گلستان پراکنده است. نور و سیسنگان دو تکه بزرگ از این جنگل‌های پست هستند که با عنوان "پارک جنگلی" در مفهوم "منابع طبیعی ایران" طبقه‌بندی شده‌اند. با وجود برخی مطالعات محلی بر روی این جنگل‌ها، هنوز دانش کافی در مورد فلور و پوشش گیاهی این مناطق وجود ندارد. گونه‌های گیاهی جمع‌آوری شده از این مناطق نشان‌دهنده وجود 225 گونه گیاهی متعلق به 175 جنس و 77 تیره گیاهی است. Poaceae با 28، Asteraceae با 18 و Rosaceae با 9 گونه، به ترتیب بیشترین غنای گونه‌ای را نشان می‌دهند. جنس‌های دارای بیشترین تعداد گونه به ترتیب Carex (با 6 گونه)، Veronica (با 5 گونه) و Euphorbia، Polygonum و Solanum (هر کدام با 4 گونه) هستند. به لحاظ طیف شکل زیستی، تروفیت‌ها با 2/30% اشکال زیستی غالب را تشکیل می‌دهند و به دنبال آن، ژئوفیت‌ها (1/27%)، همی‌کریپتوفیت‌ها (9/20%)و فانروفیت‌ها (2/18%) قرار دارند. فلور این مناطق، عمدتاً از عناصر چندناحیه‌ای با 60 تاکسون (3/27%) و سپس عناصر اروپا-سیبری/ایرانی-تورانی/مدیترانه‌ای با 43 تاکسون (5/19%) تشکیل شده است. درصد هر کدام از عناصر جغرافیایی و اشکال زیستی به طور اختصاصی برای هر جنگل ارائه می‌شود. بر اساس شاخص تشابه سورنسن، برخی شباهت‌های فلوریستیکی بین دو جنگل وجود دارد. جنگل‌های پست نور و سیسنگان، به علت فشار فعالیت‌های انسانی و چرای دام، در معرض خطر حذف گونه‌های گیاهی و یا تغییر جوامع طبیعی هستند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله فلور، جنگل پست هیرکانی، شکل زیستی، نور و سیسنگان،
عنوان انگلیسی A contribution to flora, life form and chorology of plants in Noor and Sisangan lowland forests
چکیده انگلیسی مقاله Lowland Hyrcanian (Caspian) areas possess a number of important remnant patches of deciduous Euro-Siberian forests distributed sparsely in the three Iranian provinces, Guilan, Mazandaran and Golestan. Noor and Sisangan are two large patches of such lowland forests classified as “natural forest parks” in the context of “Iranian Natural Resources”. In spite of a few local studies, broad knowledge upon the flora and vegetation of these areas are lacking. A total of 225 species belonging to 175 genera and 77 plant families were collected from the studied areas. The largest families in terms of species richness, were Poaceae (28 spp.), Asteraceae (18 spp.) and Rosaceae (9 spp.), respectively. The genera with the largest number of species were Carex (6 spp.), Veronica (5 spp.) and Euphorbia, Polygonum, Solanum (each with 4 spp.), respectively. In the assessment of life form spectrum, the dominant life forms were therophytes (30.2%), followed by the geophytes (27.1%), hemicryptophytes (20.9%) and phanerophytes (18.2%). The flora was mostly composed of pluriregional elements with 60 taxa (27.3%), followed by Euro-Siberian/Irano-Turanian/Mediterranean elements with 43 taxa (19.5%). Life form spectra and chorotype percentages were discussed for each study area separately. According to Sørensen’s (1948) similarity index, there was a remarkable similarity between two forest areas. Noor and Sisangan forests were highly threatened ecosystems in case of species loss and changing natural communities due to occurrence of anthropogenic and over-grazing effects.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله علیرضا نقی نژاد |


سمیه زارع زاده |


نشانی اینترنتی http://tbj.ui.ac.ir/article_17453_da10cc2130b293a3e2b7a018be8cdd25.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/681/article-681-336230.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات