این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
Applied Research on English Language، جلد ۲، شماره ۱، صفحات ۲۵-۳۲
عنوان فارسی بررسی سطح دشواری عبارات توصیفی موجود در CEFR
چکیده فارسی مقاله استفاده ی ژاپنی‌ها از چهارچوب های ارجاع متداول در اروپا (CEFR-J) در اصل نسخهٔ اصلاح شده ی CEFR است که برای بهبود بخشی بهتر به نیازهای زبان آموزان ژاپنی طراحی شده است. هدف از معرفی این سیستم این بود که موسسات ژاپنی به سمت تدریس زبان‌های خارجی‌ استاندارد شده و منسجم حرکت کنند. CEFR-J مانند CEFR از توصیفگر‌های گویا، که به عبارات انجام-شدنی معروف اند، استفاده می‌کند که اهداف دستیابی را برای پنج مهارت (شنیدین، خواندن، تولیدات شفاهی‌، مکالمات شفاهی‌ و نوشتن)، به جای 6 سطح قدیمی CEFR، در 12 سطح توصیف کرده است. هدف مطالعه ی‌ پیش رو فراهم کردن شواهدی برای مناسب بودن این سیستم در پنج مهارت ذکر شده در پنج زیر سطح جدید می‌باشد: 1) با سنجیدن این موضوع که آیا دشواری مهارت‌ها همزمان با سطوح مختلف اضافه می شود و 2) با تعیین کردن این نکته که آیا تفاوت چشمگیری بین رتبه‌های بدست آمده در سطوح مختلف وجود دارد یا نه. نتیجه به دست آمده نشان می دهد که در بیشتر مهارت ها، چیدمان رتبه ها در سطوح مختلف شبیه به سلسله مراتب CEFR-J می‌باشد اما تفاوت چشمگیر بین سطوحی که به یکدیگر نزدیک تر هستند مشاهده نشد. در ادامه به بحث در این مورد پرداخته می شود که کسانی‌ که از این سیستم استفاده می کنند چگونه می توانند بین ویژگی‌های بارز هر سطح و محدودیت‌هایی که به نظام انجام-شدنی به دست می آید تفاوت بگذارند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Examining the difficulty pathways of can-do statements from a localized version of the CEFR
چکیده انگلیسی مقاله  The Japanese adaptation of the Common European Framework of Reference (CEFR-J) is a tailored version of the Common European Framework of Reference (CEFR), designed to better meet the needs of Japanese learners of English. The CEFR-J, like the CEFR, uses illustrative descriptors known as can-do statements, that describe achievement goals for five skills (listening, reading, spoken production, spoken interaction and writing) across twelve levels instead of the CEFR’s original six. The goal of the present analysis is to provide validity evidence in support of the inherent difficulty hierarchy within the 5 A level sub-categories (A1.1, A1.2, A1.3, A2.1 and A2.2) in two ways: 1) by testing whether the difficulty of the can-do statements for each skill increases with the levels, and 2) by determining if there are significant differences in difficulty ratings between each level. It was found that for most skills, the rank ordering from difficulty ratings made by Japanese university students somewhat matched the level hierarchy of the CEFR-J but that significant differences between many adjacent levels were not found. The localization of a general framework for use by a specific population of users and the limitations related to using a system of can-dos that is derived from estimates of difficulty are discussed.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله judith runnels |


نشانی اینترنتی http://are.ui.ac.ir/article_15461_068be9b3e96c61c24dfd07bb57ba8c60.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/714/article-714-337447.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات