این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
علوم زیستی ورزشی، جلد ۸، شماره ۳، صفحات ۴۲۷-۴۴۵
عنوان فارسی تأثیر تغییر در ترتیب تمرین استقامتی و قدرتی همزمان بر توان هوازی و ترکیب بدنی
چکیده فارسی مقاله   این پژوهش با هدف بررسی تأثیر تغییر در ترتیب توالی تمرینات استقامتی و قدرتی همزمان بر توان هوازی و ترکیب بدنی مردان فعال انجام گرفت. 30 مرد با سابقۀ تمرین استقامتی و قدرتی (با میانگین سن 50/3±8/25 سال) به یکی از سه گروه زیر تقسیم شدند: تمرین استقامتی قبل از تمرین قدرتی (10=n)، تمرین قدرتی قبل از تمرین استقامتی (10=n) و بدون تمرین (10=n). گروه‌های تمرینی به مدت پنج هفته به تمرین پرداختند. برنامۀ تمرینی قدرتی در سه روز هفته تقسیم شده بود (3 ست، 85 -70% RM1). برنامۀ تمرینی استقامتی شامل 5-3 بار دویدن به‌صورت متناوب با حداقل سرعتی بود که در آن، آزمودنی به حداکثر اکسیژن مصرفی می‌رسید (max2vVO) و مدت زمان هر بار دویدن معادل 50 درصد زمان رسیدن به واماندگی (Tlim) در سرعت max2vVO بود؛ پیش و پس از اتمام برنامۀ ترکیبی مقادیر حداکثر اکسیژن مصرفی (max2VO) ، Tlim و درصد چربی بدن تمامی آزمودنی‌ها تعیین و نتایج بررسی و مقایسه شد. مقدار max2VO و Tlim در هر دو گروه تمرینی افزایش معنا‌داری داشت (05/0P<). اما اختلاف افزایش max2VO بین دو گروه معنا‌دار نبود (05/0P>). کاهش درصد چربی بدن در هر دو گروه معنا‌دار بود، به­علاوه اختلاف معنا‌داری در کاهش درصد چربی بدن بین دو گروه وجود داشت (05/0P<). با توجه به یافته‌های پژوهش، انجام تمرین قدرتی پس از تمرین استقامتی به کاهش بیشتر درصد چربی بدن در آزمودنی‌ها منجر شد، اما مقدار توسعۀ max2VO در دو گروه ترکیبی مشابه بود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی The Effect of a Change in Concurrent Endurance and Strength Training Sequence on Aerobic Power and Body Composition
چکیده انگلیسی مقاله   The aim of this study was to investigate the effect of a change in the sequence of concurrent endurance and strength training on aerobic power and body composition of active men. 30 men (mean age 25.8 ± 3.50 years) with endurance and strength training history were divided into these groups: endurance training before strength training (ES, n=10), strength training before endurance training (SE, n=10) and no training (control) (C, n=10). Subjects trained for 5 weeks. Strength training protocol was divided into 3 days a week (3 sets, 70-85% 1RM). The endurance training protocol included 3-5 times intermittent running with minimum speed through which the subject reached maximal oxygen consumption (vVO2max). The duration of each running was equal to 50% of time to exhaustion (Tlim) in vVO2max speed. VO2max, Tlim and BF% were measured before and after the training and the results were compared. VO2max and Tlim significantly increased in both training groups (P< 0.05) but the difference of increased VO2max was not significant between the two groups (P>0.05). BF% decrease was significant in both groups. Also, there was a significant difference in decreased BF% between the two groups (P< 0.05). The results suggested that ES training program induced more decrease in BF% whereas both ES and SE training programs produced similar improvements in VO2max.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله سید محمد صادق هاشمی | seyed mohammad sadegh
دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی گرایش قلب و عروق و تنفس، دانشکدۀ تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه گیلان، رشت، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه گیلان (Guilan university)

رامین شعبانی |
استادیار گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت، رشت، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه آزاد اسلامی رشت (Islamic azad university of rasht)

نشانی اینترنتی http://jsb.ut.ac.ir/article_59508_4bc95294d45b1e2106aaa04f844a8b29.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/961/article-961-340484.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات