این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
فقه و اصول، جلد ۵۶، شماره ۴، صفحات ۱۶۹-۱۹۵
عنوان فارسی ارزیابی فقهی تصرف در نفقۀ حج و سلب استطاعت مستطیع
چکیده فارسی مقاله حج یکی از واجبات مشروط است و پس از تحقق استطاعت بر ذمۀ مکلف مستقر می‌شود. به اجماع فقها و با استناد به ادلۀ متقن، مکلف پس از حصول استطاعت، مجاز به تصرف در اموال و سلب استطاعت از خود نیست. اما در اطلاق یا تقیید حرمت، بین فقها اختلاف‌نظر واقع شده و اقوالی مطرح است. برخی ملاک حرمت را تمکن از سفر و برخی خروج کاروان و برخی رسیدن به ماه‌های حج می‌دانند و بعضی دیگر قائل به اطلاق هستند. طبق یافته‌های این پژوهش که به‌روش توصیفی‌تحلیلی و به‌شیوهٔ کتابخانه‌ای انجام شده است، پس از حصول استطاعت، مکلف از لحاظ زمانی، مطلقاً مجاز به سلب استطاعت از خود نیست. برخی از قائلان به اطلاق حرمت سلب استطاعت، آن را نسبت به شرایط مکلف تخصیص زده و مکلف را به‌هنگام ضرورت مجاز به تصرف دانسته‌اند که قول این دسته از فقها با استناد به دلیل روایی و قواعد فقهی پذیرفته شده است. از لحاظ حکم وضعی نیز معاملاتی که غیرضروری و با استفاده از نفقۀ حج صورت می‌گیرد، صحیح و نافذ است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله استطاعت،سلب استطاعت،تصرف در مال ‌الحج،تفویت واجب،نفقۀ حج،فقه الحج،
عنوان انگلیسی Jurisprudential evaluation of Taking Possession of Ḥajj Expenses and the Removal of Financial Capability for the Eligible Pilgrim
چکیده انگلیسی مقاله Ḥajj is one of the conditional obligations and becomes mandatory for the mukallaf (the legally responsible individual) once they achieve financial capability or ʾistiṭā‘ah.  Based on the consensus of the jurists (ʾijmā) and with reference to clear evidence, a mukallaf is prohibited from manipulating their property in a way that would remove their financial capability after they acquire ʾistiṭā‘ah. However, jurists have differing views on whether the prohibition is absolute or conditional, with several opinions presented. Some consider the criterion for prohibition to be the ability of the journey, while others define it as the departure of the caravan, and some the arrival of the months of Ḥajj. Yet another group asserts that the prohibition is absolute. The present study is conducted using the descriptive-analytical method and library research, and concludes that the individual is prohibited from depriving themselves of this capacity under any circumstances after achieving ʾistiṭā‘ah. Some advocates of the absolute prohibition of forfeiting ʾistiṭā‘ah have made exceptions, permitting the individual to act in cases on necessity. This stance is supported by narrative evidence and jurisprudential principles. In terms of legal status (ḥukm-i ważʿī), non-essential transactions carried out using the nafaqah allocated for Ḥajj are valid and legally binding.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله استطاعت,سلب استطاعت,تصرف در مال ‌الحج,تفویت واجب,نفقۀ حج,فقه الحج
نویسندگان مقاله محمدباقر کرملاچعب |
دانش آموختهٔ سطح دو حوزهٔ علمیهٔ جزائریه شهرستان شوشتر، خوزستان، ایران

حمید مؤذنی بیستگانی |
دانش آموختهٔ سطح چهار حوزهٔ علمیهٔ قم و دکتری گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشکدهٔ الهیات، حقوق و معارف اسلامی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران

نشانی اینترنتی https://jfiqh.um.ac.ir/article_46293_7218826de21b219b635b5a6e706ccfe1.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات